اکثر صدمات و بیماری های ناگهانی منجر به مرگ نمی شوند، اما می‌توانند منجر به بستری شدن، نیاز به اقدامات اورژانسی و یا درمان توسط پزشک عمومی یا یک شخص آشنا به اقدامات اولیه شوند.
بهتر است کمک های اولیه را بلد باشیم و هیچگاه به کارمان نیاید تا این که آن را بلد نباشیم و زمانی لازممان شود!
هر کس باید قادر به ارائه کمک های اولیه باشد چرا که بیشتر افراد سرانجام در موقعیتی قرار خواهند گرفت که به این مهارت نیاز داشته باشند.
اهداف ارائه دهنده کمک های اولیه عبارتند از: “حفظ زندگی، کاهش درد و رنج، جلوگیری از بیماری یا آسیب بیشتر و تسریع بهبودی.”
دقت کنید که کمک های اولیه هیچگاه نمی‌تواند جای اقدامات پزشکی مناسب را بگیرد و صرفاً اهداف هم‌راستایی دارند. با این حال، در بسیاری از موارد، مراقبت های پزشکی غیر ضروری است و فرد بیمار یا مجروح با خیال راحت بهبود می یابد.
تلاش های کمک اولیه درراستای موارد زیر می‌باشد:
- شناخت، ارزیابی و اولویت بندی نیاز به کمک های اولیه.
- ارائه مراقبت با استفاده از دانش، مهارت ها و رفتارهای مناسب.
- شناخت محدودیت ها و رفتن به سراغ مراقبت‌های بیشتر در زمان نیاز.
مردم اغلب اهمیت آموزش کمک های اولیه به صورت پایه‌ای را درنظر نمی‌گیرند. دلایل متعددی وجود دارد که چرا مردم آن را کنار می‌گذارند.
- وقت ندارد
- نمی دانند که از کجا باید شروع کنند
- باور نمی کنند که حوادث ممکن است برای آنها یا نزدیکانشان اتفاق بیافتد
- فکر می کنند دانش کافی را برای زمانی که لازم شود دارند
اهمیت کمک های اولیه:
- به نجات زندگی کمک می کند.
افرادی که آموزش دیده اند، در شرایط اضطراری بهتر و سریع‌تر می‌توانند واکنش نشان دهند.
- به امدادگر اجازه می دهد آسودگی و راحتی شخص قربانی را تامین کند.
داشتن آرامش و بررسی واقعه کمک می‌کند تا زمان رسیدن پرسنل اورژانس، بیمار درحالی که تحت درمان و کنترل می‌باشد، آرامش داشته باشد.
- ابزار جلوگیری از بدتر شدن وضعیت را در اختیار شما قرار می‌دهد.
زمانی که قادر باشید مراقبت های اولیه را فراهم آورید، می‌توانید تا زمان رسیدن کمک، بیمار را تثبیت کنید.
همچنین شما یاد خواهید گرفت که چگونه درباره اتفاق رخ داده و وضعیت بیمار اطلاعات جمع آوری کنید. این اطلاعات درصورتی که در اختیار سرویس‌های اورژانس قرار گیرد می‌تواند بسیار ارزشمن باشد.
- در زمان مراقبت، اعتماد به نفس ایجاد می‌کند.
داشتن دانش پایه کمک های اولیه به معنی اعتماد به نفسی است که شما در زمان اجرای مهارت‌ها و توانایی‌های خود برای انجام اقدامات اولیه خواهید داشت.
- این کار باعث تشویق به زندگی سالم و ایمن است.
یک فرد آموزش دیده بهتر قادر به سنجش محیط اطراف خود می‌باشد. دانش کمک های اولیه ترویج حس امنیت و آرامش در میان مردم است.
اهمیت کمک های اولیه در مدارس
کمک های اولیه در مدارس مفید است به خصوص که کودکان اغلب دچار آسیب شده و برای جلوگیری از تشدید آسیب، به مراقبت سریع نیاز خواهد بود. این که آیا یک مصدومیت جزئی رخ داده یا چیزی جدی‌تر مانند یک شکستگی است، جلوگیری از عوارض بیشتر اولا می‌باشد. اطمینان از حضور امدادگران در مدرسه، کمک خواهد کرد مدرسه محیطی امن تر برای همه باشد. در اینجا تنها برخی از مزایا ذکر شده است.
پاسخی سریع
این که کودکان زمانی که مجروح شوند دچار اضطراب شوند کاملاً طبیعی است، لذا قوت قلب دادن به کودکان ناراحت در سریع‌ترین زمان ممکن آنان را آرام کرده و احساس بهتری خواهند داشت.
کمک های اولیه می تواند جان افراد را نجات دهد
احساس ایمنی بیشتر
به برآورده کردن الزامات ایمنی قانونی کمک می کند
اگرچه مدارس برای تدارک کمک های اولیه برای هرکسی بجز کارکنان خود الزامی ندارند، دستورالعمل‌های کمیسیون بهداشت و ایمنی (HSC) توصیه می کند ارائه خدمات کمک های اولیه به غیر از کارکنان را به برنامه‌های خود وارد کنند. درحالی که مدارس مسئولیت قانونی برای افراد تحت تکفل خود (شامل دانش آموزان و بازرسان) را بر عهده دارند، اما باید خطر تحدید کننده این افراد که جزو کارکنانشان نیست را در نظر گرفته و در زمان ترسیم خط مشی‌های کمک های اولیه خود، برای این افراد آزادی عمل قائل گردند.
هنگامی که شرایط اضطراری پش آید، آنچه که مهم است این است که ارائه دهندگان خدمات پزشکی به اطلاعات سلامت مورد نیاز کسی که به کمک احتیاج دارد دسترسی داشته باشد.
در حالی که نمی توان پیش بینی کرد چه زمانی ممکن است شرایط اضطراری رخ دهد، اما می‌توان آماده شد. اطمینان حاصل کنید که اطلاعات کلیدی بهداشت، به روز، دقیق و سودمند بوده و دم دست باشد.
اگر بچه دارید، باید بدانید که به صورت مشابهی، مدیریت و رسیدگی به اطلاعات بهداشتی فرزندانتان نیز اهمیت دارد. ممکن است شما در مواقع اضطراری آنجا نباشید که بتوانید اطلاعات لازم را فراهم کنید.
اطلاعات زیر را در سوابق بهداشتی خود، فارغ از این که این سوابق دیجیتالی است یا کاغذی، بنویسید:
- نام، سن و جنس
- آدرس
- نام دارو، دوز دارو و نحوه مصرف
- تجهیزات پزشکی مورد نیاز خود
- شرایط پزشکی مزمن، مانند صرع
- فرم رضایت نامه پزشکی
- تاریخچه بیماری‌ها و آلرژی‌ها و نیز تاریخچه واکسیناسیون
- شماره تلفن برای تماس اضطراری، مانند شماره پزشک خانواده، خدمات اورژانس محلی، ارائه دهندگان خدمات جاده‌ای، شماره خانه بهداشت منطقه خود و…
- شماره تلفن برای تماس اورژانسی، مانند شماره تلفن یک دوست و یا یک عضو خانواده
نگهداری برخط (آنلاین) از اطلاعات
بسیاری از مردم اطلاعات بهداشتی شخصی خود را با کمک یک اپلیکیشن یا سرویس مخصوص به صورت برخط ذخیره می‌کنند. این روش اجازه می دهد تا شما به راحتی و با استفاده از تلفن همراه خود و یا یک رایانه شخصی، در هر جایی، به اطلاعات خود دسترسی داشته باشید. همچنین برخی ابزارها به شما کمک می‌کنند که اطلاعات خود را با پزشکان، خانواده و یا هر شخص دیگری به اشتراک بگذارید. مهم‌ترین چیز این این است که مطمئن شوید این اطلاعات در مواقع اضطراری یا زمانی که ناهوشیار هستید، به راحتی در دسترس خواهد بود.
دو گزینه برای ذخیره سازی اطلاعات به صورت برخط عبارتند از:
- پرونده‌های شخصی رایگان و یا اشتراکی. یک پرونده سلامت شخصی (PHR) شامل مهم ترین اطلاعات سلامت شما می‌باشد. این پرونده می‌تواند مانند پرونده الکترونیک سلامت باشد که توسط پزشک برایتان تکمیل می‌کند. اما در PHR، می‌توانید مشخص کنید چه افرادی می‌توانند به پرونده شما دسترسی داشته باشند.
- پورتال بیمار. بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، شرکت های بیمه و کارفرمایان، دسترسی مشتریان و یا کارمندان خود به پرونده الکترونیک سلامت را از طریق پورتال بیمار تامین می‌کنند.
گزینه های دیگر نگهداری
- نسخه چاپی. درصورتی که اطلاعات خود را به صورت چاپی نگه می‌دارید، چند نسخه چاپی را در چند نقطه در دسترس قرار دهید. برای مثال، یک کپی در کیف پول خود، یک کپی در جعبه دستکش و جعبه کمک های اولیه و… قرار دهید. می‌توانید این اطلاعات را به قدری کوچک بنویسید که در کیف پولتان به خوبی جای بگیرد و یا می‌توانید یک کارت شخصی برای خود درست کنید. به یاد داشته باشید این کارت شخصی را روی در یخچال خود نصب کنید تا در زمان نیاز به خوبی در دسترس باشد!
- دستگاه دیجیتال قابل حمل. لیست را بر روی تلفن همراه، فلش مموری یا دستگاه های دیگر که می‌توانید با خود حمل کنید ذخیره کنید.
علامت ها
سمبل کمک های اولیه معمولاً یک صلیب سرخ می‌باشد. اما علامت‌های دیگری نیز استفاده می‌شوند؛ مانند: علامت هلال احمر، ستاره زندگی، صليب مالتی و… . نماد مقبول در سراسر جهان برای کمک‌های اولیه یک علامت به علاوه (+) به رنگ سفید در زمینه ای سبز می‌باشد.
نماد پذیرفته شده بین المللی برای کمک های اولیه (صلیب سفید در یک زمینه سبز) در بالا نشان داده شده است.
توجه: علامت ستاره زندگی معمولاً برای سرویس های آمبولانس به کار می‌رود. نمادهای دیگر نیز ممکن به این منظور است استفاده شوند.
اهداف
هدف اصلی کمک های اولیه، جلوگیری از مرگ یا تشدید آسیب می‌باشد. اهداف کلیدی کمک های اولیه شامل سه «پ» می‌باشد:
پایداشت زندگی (حفظ جان): اما هدف مهم مراقبت های پزشکی، که شامل کمک های اولیه نیز می‌باشد، نجات جان انسان ها و به حداقل رساندن خطر مرگ است. کمک های اولیه ای که به درستی انجام شود، به کاهش سطح درد بیمار و آرام کردن آنها در طول فرآیند ارزیابی و درمان کمک می کند.
پیشگیری از آسیب بیشتر: پیشگیری از آسیب بیشتر شامل پرداختن به هر دو عوامل خارجی، مانند حرکت یک بیمار دور از هر گونه علت آسیب، و استفاده از روش های کمک های اولیه برای جلوگیری از بدتر شدن شرایط، مانند فشار استفاده برای متوقف کردن خونریزی تبدیل شدن به خطرناک.
پیشرفت بهبودی: همچنین کمک های اولیه شامل تلاش در جهت پروسه بهبودی از بیماری یا آسیب دیدگی و در برخی موارد، تکیل روند درمان مانند مالیدن ضماد بر روی یک زخم کوچک است.
باید توجه داشته باشید که کمک های اولیه، درمان پزشکی نیست و نمی تواند با آنچه که یک پزشک آموزش دیده فراهم می کند، مقایسه شود. کمک های اولیه شامل این نیز می‌شود که درباره منافع بیمار، با عقل سلیم تصمیم گیری گردد!
