بررسی کلی
کیست گوش رشد غیرطبیعی و غیر سرطانی پوست است که می تواند در بخش میانی گوش شما، پشت پرده گوش ایجاد شود. این مساله ممکن است یک نقص هنگام تولد باشداما بیشتر در اثر عفونت های مکرر گوش میانی ایجاد می شود.
کیست گوش اغلب به صورت کیست یا کیسه ایجاد می شود که لایه هایی از پوست قدیمی راپوشانده است. با جمع شدن این سلولهای مرده پوست اندازه کیست افزایش می یابد و ممکن است استخوانهای ظریف گوش میانی را از بین ببرد. این مساله ممکن است بر شنوایی، تعادل و عملکرد عضلات صورت تأثیر بگذارد.
چه عواملی باعث ایجاد کیست گوش می شود؟
کیست گوش علاوه بر عفونت های مکرر ممکن استدر اثر عملکرد ضعیف لوله استاش ایجاد شود. این لوله از قسمت پشت بینی به گوش میانی می رسد.
لوله استاش اجازه می دهد تا هوا به داخل گوش جریان یابد و فشار گوش را متعادل کند. این لوله به علت هر یک از موارد زیر ممکن است به درستی کار نکند:
- عفونت مزمن گوش
- عفونت های سینوسی
- سرماخوردگی
- آلرژی
اگر لوله استاش به درستی کار نکند، ممکن است خلاء جزئی در گوش میانی شما ایجاد شود. این مساله ممکن است باعث شود قسمتی از پرده گوش شما به داخل گوش میانی کشیده شود و کیستی ایجاد شود که میتواند به کیست گوش تبدیل شود. سپس با تجمع سلولهای پیر پوست، مایعات و سایر مواد زاید اندازه اش بزرگتر می شود.
کیست گوش در کودکان
در موارد بسیار نادر ممکن است نوزادی با کیست گوش به دنیا بیاید که یک نقص هنگام تولد محسوب می شود. کیست گوشی مادرزادی می تواند در گوش میانی یا مناطق دیگر گوش ایجاد شود.
در مواردی که کودکان در اوایل زندگی بطور مکرر دچارعفونت گوش شوند ممکن است کیست گوش در سنین جوانی ایجاد شود.
علائم کیست گوش چیست؟
علائم مرتبط با کیست گوش معمولاً خفیف است. آنها زمانی شدیدتر می شوند که کیست بزرگتر شود و باعث ایجاد مشکلاتی در گوش میانی شما شود.
در ابتدا ممکن است گوش آسیب دیده مایعی با بوی متعفن ایجاد کند. با بزرگ شدن کیست در گوش شما احساس فشار ایجاد می شود که ممکن است باعث ناراحتی شود. همچنین ممکن است در گوش یا پشت گوش خود احساس درد داشته باشید. فشار کیست در حال رشد حتی ممکن است باعث کاهش شنوایی در گوش آسیب دیده شود.
در صورت بروز هر یک از این علائم فوراً با پزشک تماس بگیرید شامل سرگیجه، فلج عضلات صورت و ازدست دادن دائمی شنوایی که میتواند در صورت رشد بدون کنترل کیست رخ دهد.
عوارض احتمالی کیست گوش چیست؟
در صورت عدم درمان ، کیست گوش بزرگتر می شود و عوارض خفیف تا بسیار شدید ایجاد می کند.
سلول های مرده پوست که در گوش جمع می شوند محیطی ایده آل برای رشد باکتری ها و قارچ ها هستند. این بدان معنی است که کیست می تواند آلوده شده و باعث التهاب و آبریزش مداوم گوش شود.
کیست گوش با گذشت زمان ممکن است استخوان اطرافش را از بین ببرد. همچنین می تواند به پرده گوش، استخوان های داخل گوش، استخوان های نزدیک مغز و اعصاب صورت آسیب برساند. اگر استخوان های داخل گوش شکسته شوند از دست رفتن دائمی شنوایی ممکن است رخ دهد.
در صورت ادامه رشد کیست ممکن است حتی به صورت نیز گسترش یابد و باعث ضعف صورت شود.
سایر عوارض احتمالی عبارتند از:
- عفونت مزمن گوش
- تورم گوش داخلی
- فلج عضلات صورت
- مننژیت، که یک عفونت مغزی خطرناک است
- آبسه مغزی یا تجمع چرک در مغز
کیست گوش چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تعیین اینکه آیا شما کیست گوش دارید یا نه ، پزشک با استفاده از اتوسکوپ داخل گوش شما را معاینه می کند. این وسیله به پزشک اجازه می دهد تا ببیند علائم رشد کیست وجود دارد یا خیر. به طور خاص آنها به دنبال یک رسوب قابل مشاهده سلول های پوستی یا توده بزرگی از رگ های خونی در گوش خواهند بود.
در صورت عدم وجود علائم واضح از كلستیتوما ممكن است پزشك شما درخواست سی تی اسكن داشته باشد. اگر علائم خاصی از قبیل سرگیجه و ضعف عضلات صورت را داشته باشید نیز ممکن است از سی تی اسکن استفاده شود. سی تی اسکن یک تست تصویربرداری بدون درد است که تصاویر را از یک مقطع بدن شما ثبت می کند. این اسکن به پزشک شما اجازه می دهد داخل گوش و جمجمه شما را ببیند. این روش می تواند به آنها در تجسم بهتر کیست کمک کند و یا علل احتمالی دیگر علائم شما را رد کند.
کیست گوش چگونه درمان می شود؟
به طور کلی تنها راه درمان کیست گوش برداشتن آن با جراحی است. برای جلوگیری از عوارضی که در صورت بزرگتر شدن وجود دارد کیست باید برداشته شود. کیست گوش به طور طبیعی از بین نمی رود و معمولاً به رشد خود ادامه می دهد و باعث ایجاد مشکلات دیگری می شوند.
پس از تشخیص کیست گوش احتمال زیاد یک رژیم آنتی بیوتیکی، قطره گوش و تمیز کردن دقیق گوش به برای درمان کیست آلوده، کاهش التهاب و تخلیه گوش تجویز می شود. سپس پزشک متخصص قادر خواهد بود با تحلیل رشد کیست برای برداشتن آن با جراحی برنامه ریزی کند.
در بیشتر موارد جراحی یک عمل سرپایی است. این بدان معنی است که شما مجبور نیستید بعد از عمل در بیمارستان بمانید. فقط در صورتی که کیست بسیار بزرگ باشد یا به یک عفونت جدی مبتلا باشید بستری شدن در بیمارستان لازم است. عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. پس از عمل جراحی اولیه برای برداشتن کیست، پیگیری جراحی برای بازسازی هر قسمت آسیب دیده گوش داخلی و اطمینان از حذف کامل کیست اغلب لازم است.
پس از برداشتن کیست گوش برای ارزیابی نتایج و اطمینان ازعدم بازگشت کیست باید پیگیری شوید. اگر کیست استخوانچه های گوش شما را شکسته باشد برای ترمیم آنها به یک عمل جراحی دوم نیاز دارید.
بعد از عمل برخی از افراد دچار سرگیجه موقت یا ناهنجاری های چشایی می شوند. این عوارض جانبی تقریباً همیشه ظرف چند روز برطرف می شوند.
نکاتی برای جلوگیری از کیست گوش
کیست گوش مادرزادی قابل پیشگیری نیست اما والدین باید از وضعیت آگاهی داشته باشند تا در صورت وجود به سرعت شناسایی و درمان شود.
شما می توانید با درمان سریع و کامل عفونت های گوش از کلستیتتوما در ادامه زندگی جلوگیری کنید. با این حال این کیست هنوز هم ممکن است رخ دهد. مهم است که در اسرع وقت برای جلوگیری از عوارض کیست گوش را درمان کنید. اگر اعتقاد دارید کیست گوش دارید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
چشم انداز طولانی مدت برای مبتلایان به کیست گوش
چشم انداز بلند مدت برای مبتلایان به کیست گوش به طور کلی خوب است. معمولاً در صورت ابتلا به کیست و برداشتن زودرس آن عوارض بسیار نادر است. اگر قبل از تشخیص دادن کیست کیست گوش بزرگ یا پیچیده شده باشد ممکن است ضعف دائمی وجود داشته باشد. همچنین عدم تعادل و سرگیجه می تواند ناشی از بزرگ شدن کیست گوش در اعصاب و استخوانهای ظریف گوش باشد.
حتی اگر اندازه کیست افزایش یابد تقریباً همیشه با موفقیت قابل برداشتن است.
سوال:
برخی از عوامل خطر کیست گوش چیست؟
جواب:
مهمترین عامل خطر عفونت های مکرر در گوش میانی است. به دلیل آلرژی شدید تخلیه نادرست از طریق لوله استاش نیز ممکن است ایجاد شود. عوامل خطر عفونت های مکرر در گوش میانی شامل سابقه خانوادگی عفونت گوش، قرار گرفتن در معرض دود سیگار و بیماریهایی است که شما را برای عفونت سینوس و گوش مستعد کندر.
دکتر لافلم
