پارگی شبکیه
شبکیه بافتی است که به نور حساس است و قسمت پشتی چشم ماست. پرتوهای نور از طریق قرنیه ، مردمک و عدسی عبور کرده و روی شبکیه متمرکز می‌شوند. شبکیه پرتوهای نور را به تکانه هایی که از طریق عصب بینایی به مغز ما می روند ، تبدیل می کند ، جایی که آنها به عنوان تصویری که می بینیم تعبیر می شود. یک شبکیه سالم و دست نخورده برای وضوح بینایی خیلی مهم است.
وسط چشم ما از ماده ژل مانند شفافی به نام زجاجیه (vi-tree-us) پر شده است که به شبکیه وصل است. بعضی اوقات توده های کوچک ژل یا سلول های داخل زجاجیه سایه هایی را بر روی شبکیه می اندازند ، و ممکن است گاهی اوقات نقاط ، نکات ، رشته ها یا ابرهای کوچکی را مشاهده کنید که در قسمت دید شما حرکت می کنند. به اینها شناور گفته می شود. شما اغلب می توانید هنگام دیدن یک پس زمینه ساده ، مانند یک دیوار خالی یا آسمان آبی ، آنها را مشاهده کنید.
هرچه سنمان بالاتر می‌رود، زجاجیه درهم فشرده و‌چروک شده و شبکیه را نیز به سمت خود می‌کشد؛ بنابراین ممکن است دیدمان حین نگاه به رعدوبرق، چراغ چشمک‌زن به شکل دیدن ستاره‌ها درآمده‌است. این حالت چشمک زدن نامیده می‌شود.
پارگی شبکیه و جداشدگی شبکیه
هنگامی که زجاجیه بدون وجود مشکل خاصی از شبکیه دور می شود. اما گاهی اوقات زجاجیه به اندازه‌ای شبکیه را می‌کشد که شبکیه در یک یا چند مکان پاره می‌شود. مایعات ممکن است از طریق پارگی شبکیه عبور کرده و شبکیه را از پشت چشم بلند کنند – به همان اندازه که کاغذ دیواری می تواند از یک دیوار جدا شود. هنگامی که شبکیه از پشت چشم به این صورت کشیده می شود ، به آن جداشدگی شبکیه گفته می شود.
شبکیه هنگام جدا شدن به درستی کار نکرده و بینایی تار می شود. جدا شدن شبکیه یک مشکل بسیار جدی است که تقریباً همیشه باعث کوری می شود مگر اینکه با جراحی جدا شده شبکیه درمان شود.
علائم جداشدگی یا پارگی شبکیه چشم
علائم پارگی شبکیه و جداشدگی شبکیه می تواند موارد زیر را شامل شود:
• افزایش ناگهانی اندازه و تعداد شناورها ، نشانگر پارگی شبکیه است.
• بروز ناگهانی چشمک‌زدن ، که می تواند اولین مرحله از پارگی یا جدا شدن شبکیه باشد.
• سایه در حاشیه (سمت) میدان دید شما ظاهر می شود.
• دیدن یک پرده خاکستری که در وسط میدان دید شما حرکت می کند.
• کاهش ناگهانی دید شما.
• شناورها و چشمک‌زنی به خودی خود بسیار رایج است و همیشه به این معنی نیست که پارگی یا جداشدگی شبکیه دارید. با این حال ، اگر آنها به طور ناگهانی شدیدتر هستند و متوجه می شوید که بینایی را از دست می دهید ، باید سریعاً با چشم پزشک خود تماس بگیرید.
آیا جداشدگی یا پارگی شبکیه روی بینایی تاثیری دارد؟
اگر پارگی شبکیه اتفاق بیفتد ، ممکن است شاهد افزایش ناگهانی اندازه و تعداد شناورها باشید. با وقوع پارگی یا جداشدگی شبکیه ، سایه ای ممکن است در دید جانبی (جانبی) شما ظاهر شود و پرده خاکستری تیره ممکن است در قسمت بینایی شما حرکت کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟
اگر علائم یا علائم جداشدگی شبکیه را تجربه کردید ، فوراً مراقب پزشکی باشید. جداشدگی شبکیه یک اورژانس پزشکی است که در آن می توانید بینایی خود را برای همیشه از دست دهید.
علت پارگی شبکیه
سه نوع مختلف از جداشدگی یا دکولمان شبکیه وجود دارد:
- رگماتوژن: این نوع جداشدگیهای شبکیه شایع ترین آنهاست. جدا شدن رگماتوژن توسط سوراخ یا پارگی در شبکیه ایجاد می شود که اجازه می دهد تا مایعات از زیر شبکیه عبور کرده و جمع شوند و شبکیه را از بافت های زیرین دور کنند. مناطقی که جداشدگی شبکیه خون را از دست می دهد و کار را متوقف می کند ، باعث می شود بینایی از بین برود.
شایع ترین علت جدا شدن رگماتوژن پیری است. با بالا رفتن سن ، ماده‌ای ژل مانند داخل چشم شما ، معروف به زجاجیه (VIT-ree-us) است، ممکن است در قوام تغییر کرده و کوچک شود یا مایع تر شود. به طور معمول ، زجاجیه از سطح شبکیه و بدون هیچ گونه عارضه جدا می شود – یک بیماری مشترک به نام جداشدگی زجاجیه خلفی (PVD). یکی از عوارض این جداشدگی،اشک است.
از آنجا که زجاجیه از شبکیه جدا می شود ، ممکن است با ایجاد نیروی کافی روی شبکیه قرار گرفته تا پارگی شبکیه ایجاد شود. در صورت عدم درمان ،زجاجیه می تواند از طریق پارگی داخل فضای پشت شبکیه عبور کرده و باعث جدا شدن شبکیه شود. - کششی: کششی این نوع جدا شدن می تواند هنگامی رخ دهد که بافت اسکار روی سطح شبکیه رشد کرده و باعث شود شبکیه از پشت چشم جدا شود. جدا شدن کششی معمولاً در افرادی مشاهده می شود که دیابت کنترل‌نشده یا شرایط دیگری دارند
- اگزوداتیو: در این نوع دکولمان، مایع در زیر شبکیه تجمع می یابد ، اما هیچ سوراخی یا اشک در شبکیه وجود ندارد. جداشدگی اگزوداتیو می تواند در اثر انحطاط ماکولا وابسته به سن ، آسیب دیدگی چشم ، تومورها یا اختلالات التهابی ایجاد شود.
چه کسانی در معرض پارگی یا دکولمان شبکیه قرار دارند؟
افرادی که شرایط زیر دارند خطر بیشتری برای جدا شدن شبکیه دارند:
• نزدیک بینی؛
• آب مروارید قبلی ، گلوکوم یا سایر جراحی های چشم؛
• داروهای گلوکوم که باعث می شود مردمک کوچک‌تر شود (مانند پیلوکارپین)
• آسیب دیدن چشم؛
• سابقه جداشدگی شبکیه در چشم دیگر؛
• سابقه خانوادگی جداشدگی شبکیه؛
• مناطق ضعیف در شبکیه که توسط چشم پزشک در معاینه چشم قابل مشاهده است.
خطرات خود را بشناسید و از بینایی خود محافظت کنید.
اگر فاکتورهای خطر برای جدا شدن شبکیه دارید ، بدانید که علائم هشدار دهنده در صورت داشتن هر یک از این علائم ، فوریت های پزشکی را دنبال می کنند.
اگر بسیار نزدیک بینی دارید و یا سابقه خانوادگی در زمینه مشکلات شبکیه دارید ، حتماً به طور مرتب معاینات چشم را انجام دهید. و همیشه در هنگام ورزش و یا مشغول انجام فعالیتهای خطرناک دیگر ، عینک محافظ داشته باشید. اگر شما یک آسیب جدی در چشم دارید ، سریعاً برای معاینه به چشم پزشک مراجعه کنید.
تشخیص
ممکن است پزشک‌تان از آزمایشات ، ابزارها و روشهای زیر برای تشخیص جداشدگی شبکیه استفاده کند:
• معاینه شبکیه: پزشک ممکن است از ابزاری با نور روشن و لنزهای خاص برای معاینه قسمت پشت چشم شما از جمله شبکیه استفاده کند. این نوع دستگاه نمایی کاملاً دقیق از کل چشم شما ارائه می دهد و به پزشک این امکان را می دهد تا هرگونه سوراخ ، اشک یا جداشدگی شبکیه را مشاهده کند.
• تصویربرداری با سونوگرافی: اگردر چشم‌تان خونریزی اتفاق افتاده باشد ، پزشک شما ممکن است از این آزمایش استفاده کند چون دیدن شبکیه‌تان دشوار شده است.
پزشک شما حتی در صورت وجود علائم فقط در یک مورد ، هر دو چشم را معاینه می کند. اگر در این بازدید پارگی مشخص نشود ، ممکن است پزشک از شما بخواهد تا طی چند هفته برگردد تا تأیید کند که چشم شما به دلیل همان جداسازی زجاجیه ، پارگی تاخیری ایجاد نکرده است. همچنین اگر علائم جدیدی را تجربه کرده اید ، مهم است که سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید.
درمان جدا شدن شبکیه چشم
جراحی تقریباً همیشه برای ترمیم پارگی ، سوراخ یا جدا شدن شبکیه استفاده می شود. تکنیک های مختلفی در دسترس است. در مورد خطرات و مزایای گزینه های درمانی خود از چشم پزشک خود مشورت کنید. با هم می توانید تعیین کنید که چه روشی یا ترکیبی از رویه ها برای شما مناسب است.
کشیدگی شبکیه
هنگامی که پارگی یا سوراخ شبکیه هنوز به مرحله جداسازی نرسیده است ، جراح چشم شما ممکن است یکی از روشهای زیر را برای جلوگیری از جدا شدن شبکیه و حفظ بینایی پیشنهاد کند:
• جراحی لیزر (نوری). جراح یک پرتو لیزر را از طریق مردمک به داخل چشم هدایت می کند. لیزر باعث ایجاد سوختگی در اطراف پارگی شبکیه می شود ، زخمی ایجاد می کند که معمولاً شبکیه را به بافت زیرین می‌چسباند.
• انجماد (کرایوکسی). جراح بعد از دادن بی حسی موضعی برای بی حس کردن چشم ، کاوش انجماد را بر روی سطح بیرونی چشم مستقیماً بر روی اشک می گذارد. یخ زدگی باعث ایجاد جای زخم می شود که به ایمنی شبکیه به دیواره چشم کمک می کند.
هر دو روش به صورت سرپایی انجام می شود. بعد از انجام عمل ، به شما توصیه می شود تا چند هفته از فعالیت هایی که ممکن است باعث ایجادضربه به چشم شود – مانند دویدن ، خودداری کنید.
جداشدگی شبکیه
اگر شبکیه شما جدا شده باشد ، برای ترمیم آن نیاز به عمل جراحی دارید ، ترجیحاً طی چند روز پس از تشخیص. نوع جراحی که جراح شما توصیه می کند به چندین عامل بستگی دارد ، از جمله اینکه شدت جداشدگی چقدر است.
رتینوپکسی پنوماتیک
پس از آب بندی قطعه کشیده‌شده شبکیه با کرایوپسی ، یک حباب گاز به داخل زجاجیه تزریق می شود. حباب فشار ملایمی را اعمال می کند و به یک قسمت جدا شده شبکیه برای اتصال مجدد به آن کمک می کند.
در این روش، جراح حباب هوا یا گاز را به قسمت مرکزی چشم (حفره زجاجیه) تزریق می کند. در صورت قرار گرفتن صحیح ، حباب آن ناحیه ازشبکیه که حاوی سوراخ یا سوراخ هایی را بر روی دیواره چشم فشار می دهد و جریان مایعات را به فضای پشت شبکیه متوقف می کند. پزشک شما همچنین در طول عمل از کرایوپسی برای ترمیم شکاف شبکیه استفاده می کند.
مایعاتی که در زیر شبکیه جمع شده بودند به خودی خود جذب می شوند و شبکیه می تواند به دیواره چشم‌تان بچسبد. ممکن است لازم باشد تا چند روز سر خود را در موقعیت خاصی نگه دارید تا حباب در جای مناسب قرار گیرد. حباب سرانجام به خودی خود جذب مجدد خواهد شد.
بالن‌زنی چشم
این روش که بالن‌زنی اسکلرال (SKLAIR-ul) نامیده می شود شامل جراحی (بخیه) یک جراح از مواد سیلیکونی به رنگ سفید چشم شما (اسکلرا) در ناحیه آسیب دیده است. این روش دیواره چشم را لکه دار می کند و مقداری از نیرو ناشی از لرزش زجاجیه روی شبکیه را تسکین می دهد.
اگر چندین کشیدگی یا سوراخ در شبکیه و یا جداشدگی گسترده ای دارید ، جراح شما ممکن است یک بالن اسکالر ایجاد کند که تمام چشم‌تان را مانند کمربند محاصره کند. سگک به گونه ای قرار می گیرد که مانع دید شما نشود و معمولاً بطور دائم در جای خود قرار می گیرد.
تخلیه و جایگزینی مایعات موجود در چشم.
در این روش که ویترکتومی نامیده می شود (vih-TREK-tuh-me) ، جراح زجاجیه را بهمراه هر بافتی که روی شبکیه می چرخد ، از بین می برد. سپس روغن ، گاز یا روغن سیلیکون به فضای زجاجیه تزریق می شود تا به صاف کردن شبکیه کمک کند.
سرانجام هوا ، گاز یا مایع جذب می شود و فضای مایع زجاجیه با مایعات بدن دوباره پر می شود. در صورت استفاده از روغن سیلیکون ، ممکن است ماه ها بعد از عمل جراحی خارج شود.
ویتراکتومی ممکن است با روش بالن‌زنی اسکلرال ترکیب شود. بعد از عمل ممکن است بینایی شما چندین ماه طول بکشد تا به حالت طبیعی برگردد. برای درمان موفقیت آمیز ممکن است شما نیاز به یک عمل جراحی دوم داشته باشید. برخی از مردم هرگز بینایی از دست رفته خود را بازیابی نمی کنند.
مقابله و پشتیبانی
جدا شدن شبکیه ممکن است باعث از بین رفتن بینایی شما شود. بسته به میزان از دست رفتن بینایی ، شیوه زندگی شما ممکن است به میزان قابل توجهی تغییر کند.
هنگامی که یاد می گیرید با دید نرمال زندگی کنید ، می توانید ایده های زیر را نیز اعمال کنید:
• عینک بپوشید. بینایی‌تان را با عینک هایی که مخصوص چشمان شما هستند بهینه کنید. برای محافظت از چشم بهتر خود از لنزهای ایمنی کمک بخواهید.
• خانه خود را روشن کنید. از نور مناسب در خانه خود برای مطالعه و فعالیتهای دیگر استفاده کنید.
• خانه خود را ایمن تر کنید. اشیا تیز را ایمن کرده و نوارهای رنگی را روی لبه های پله قرار دهید. نصب چراغ های فعال را در نظر بگیرید.
• از دیگران کمک بگیرید. به دوستان و اعضای خانواده در مورد مشکلات بینایی خود بگویید تا آنها به شما کمک کنند.
• از فناوری کمک بگیرید. کتابهای دیجیتالی صحبت کردن و خوانندگان صفحه نمایش رایانه می توانند به خواندن کمک کنند و فناوری جدید دیگر به پیشرفت خود ادامه می دهد.
• از حمل و نقل مخصوص استفاده کنید. ون ها و شاتل ها ، شبکه های رانندگی داوطلبانه یا سهام سواری موجود در منطقه شما را برای افرادی که دارای دید کم هستند ، تحقیق کنید.
• از شبکه های آنلاین ، گروه های پشتیبانی و منابع برای افرادی که دارای دید کم هستند استفاده کنید.
