انتشار این مقاله


ابلیشن قلب چیست و چه کاربردی دارد؟

آشنایی کلی ابلیشن کاردیاک روشی است که می تواند مشکلات ریتم قلب را تصحیح کند (آریتمی ها). ابلیشن کاردیاک روشی است که در آن بافتی که موجب ضربان قلب غیرطبیعی می شود را از بین می برند. در بعضی موارد ابلیشن کاردیاک، از ورود سیگنال های الکتریکی غیرطبیعی به قلب شما جلوگیری می کند؛ بدین […]

آشنایی کلی

ابلیشن کاردیاک روشی است که می تواند مشکلات ریتم قلب را تصحیح کند (آریتمی ها).

ابلیشن کاردیاک روشی است که در آن بافتی که موجب ضربان قلب غیرطبیعی می شود را از بین می برند. در بعضی موارد ابلیشن کاردیاک، از ورود سیگنال های الکتریکی غیرطبیعی به قلب شما جلوگیری می کند؛ بدین ترتیب آریتمی را متوقف میکند.

ابلیشن کاردیاک معمولا با استفاده از تیوب (کاتتر) های بلند و انعطاف پذیر انجام می شود. این تیوب وارد ورید یا شریان موجود در کشاله ی ران شما شده و به سوی قلب هدایت می شود تا انرژی را به صورت گرما یا سرمای شدید برای اصلاح بافتی در قلب که باعث آریتمی می شود، انتقال دهد.

ابلیشن کاردیاک بعضی مواقع طی یک جراحی قلب باز انجام می شود؛ اما غالبا با استفاده از کاتتر انجام می شود که فرایند را کم تهاجمی تر و دوران نقاهت را کوتاه تر می کند.

انواع ابلیشن

چرا ابلیشن کاردیاک انجام می شود

ابلیشن کاردیاک فرایندی است که برای تصحیح مشکلات ریتم قلب انجام می شود.

وقتی که قلب می تپد، سیگنال های الکتریکی که باعث انقباض آن می شوند، باید یک مسیر خاصی را در قلب طی کنند. هر اختلالی در این سیگنال ها می تواند باعث یک ضربان قلب غیرطبیعی (آریتمی) شود که گاهی اوقات می تواند با ابلیشن کاردیاک درمان شود.

ابلیشن معمولا نخستین گزینه ی درمانی نیست. ابلیشن یک گزینه ی درمانی برای افرادی است که:

  • زیر درمان دارویی برای آریتمی قرار گرفته اند اما این درمان موفقیت آمیز نبوده است.
  • دچار عوارض جانبی ناشی از داروها برای درمان آریتمی شده اند.
  • نوع خاصی از آریتمی دارند که به ابلیشن به خوبی جواب می دهد؛ مثل سندرم WPW (Wolff-Parkinson-White) و تاکیکاردی فوق بطنی
  • ریسک بالایی برای عوارض ناشی از آریتمی مثل ایست قلبی ناگهانی دارند

عوارض

ابلیشن کاردیاک عوارضی شامل موارد زیر دارد:

  • خونریزی یا عفونت در محلی که کاتتر وارد شده است
  • امکان آسیب به رگ های خونی هنگام عبور کاتتر
  • سوراخ شدن قلب
  • آسیب دریچه های قلب
  • آسیب به سیستم الکتریکی قلب که می تواند آریتمی را بدتر کند و برای اصلاح آن به یک ضربان ساز نیاز است.
  • تشکیل لخته در پاها یا ریه ها (ترومبولی وریدی)
  • سکته یا حمله قلبی
  • باریک شدن عروقی که خون را بین ریه و قلب حمل می کنند (تنگی مجرای عروق ریوی)
  • آسیب به کلیه ها هنگام استفاده از مواد رنگی در طول فرایند
  • مرگ در موارد نادر

درباره ی معایب و محاسن ابلیشن کاردیاک با پزشک خود صحبت کنید، تا دریابید که آیا این عمل برای شما مناسب است یا خیر.

چگونه برای ابلیشن کاردیاک آماده شوید

پزشک شما را معاینه می کند و ممکن است درخواست چند تست بدهد تا شرایط قلبتان را ارزیابی کند.

پزشکتان ممکن است درباره ی ریسک ها و مزیت های ابلیشن کاردیاک با شما صحبت کند.

شما باید شب قبل از ابلیشن قلب از خوردن و نوشیدن خودداری کنید. اگر دارویی مصرف می کنید باید از پزشک بپرسید که آیا شب قبل از عمل خوردن دارو را ادامه دهید یا خیر.

پزشک شما دستورات لازم را برای پیش و پس از عمل خواهد داد. در بعضی موارد ممکن از شما خواسته شود تا داروهایی را که برای درمان آریتمی قلب خود استفاده می کردید را چند روز قبل از عمل قطع کنید.

اگر شما هر دستگاه ایمپلنتی برای قلبتان دارید؛ مثل ضربان ساز یا  implantable cardioverter-defibrillator ، با پزشک خود درباره  اقدامات احتیاطی صحبت کنید.

در طول ابلیشن کاردیاک چه اتفاقی رخ می دهد

ابلیشن کاتتر در بیمارستان انجام می شود. قبل از شروع عمل یک متخصص، IV  (لاین درون وریدی) را به ساعد یا دست وصل می کند و از این طریق داروی آرام بخش را تزریق میکند تا در طول عمل آرام باشید. در بعضی مواقع، بی هوشی عمومی صورت میگیرد تا در حالت خواب مانند قرار گیرید. نوع بیهوشی که دریافت میکنید به شرایط خاص شما بستگی دارد.

پس از اینکه آرام بخش عمل کرد، پزشک یا متخصص دیگری ناحیه کوچکی نزدیک ورید کشاله ی ران، گردن یا بازوی شما را بی حس خواهد کرد. پزشکتان یک سوزن وراد ورید شما می کند و یک تیوب را از طریق آن وارد رگ می کند.

پزشک کاتترها را در درون تیوب به چندین محل در قلبتان هدایت می کند. پزشک مکن است ماده ی رنگی (ماده حاجب) درون کاتتر تزریق کند که این عمل به تیم مراقبت این امکان را فراهم می کند که رگ خونی و قلب را با استفاده از عکس برداری با اشعه ایکس ببیند. کاتتر الکترود هایی در دو سر خود دارد که می تواند سیگنال های الکتریکی را به قلب منتقل کند و فعالیت های الکتریکی قلب شما را ثبت کند.

این فرایند استفاده از تصویربرداری و سایر آزمون ها برای پیدا کردن علت آریتمی قلب، مطالعه ی الکتروفیزیولوژی (EP) نامیده می شود. یک EP مطالعه ای است که معمولا قبل از ابلیشن کاردیاک برای مشخص کردن بهترین درمان برای آریتمی شما، انجام می شود.

زمانی که بافت غیرنرمال قلب که باعث ایجاد آریتمی می شود، مشخص شد، پزشک نوک کاتتر را در محل ابنرمال بافت قلب قرار می دهد. انرژی در طول کاتتر برای تخریب بافت ایجاد کننده ی آریتمی، منتقل می شود.

در بعضی موارد، ابلیشن سیگنال های الکتریکی که در طول قلب حرکت می کنند را متوقف می کند تا ریتم ابنرمال را متوقف کند و اجازه  دهد سیگنال ها به جای آن، در یک مسیر طبیعی و نرمال حرکت کنند

انرژی که در این فرایند استفاده می شود ممکن است یکی از گونه های زیر باشد:

  • سرمای شدید
  • گرما (فرکانس رادیویی)
  • لیزر

ابلیشن کاردیاک معمولا ۳ تا ۶ ساعت به طول می انجامد، اما عمل های پیچیده ممکن است بیشتر طول بکشند.

در طول عمل ممکن است زمانی که کاتتر وارد قلب می شود و انرژی منقل می شود، کمی احساس ناراحتی کنید. اگر شما هرگونه درد شدید یا تنگی نفس احساس کردید، پزشک خود را مطلع کنید.

بعد از ابلیشن کاردیاک

بعد از عمل شما به اتاق ریکاوری منتقل می شوید تا برای جلوگیری از خونریزی از محل ورود کاتتر، به مدت ۴ تا ۶ ساعت استراحت مطلق داشته باشید. ضربان قلب و فشار خون برای بررسی نتایج عمل، به طور مرتب کنترل می شود.

بر اساس شرایطتان، ممکن است همان روز عمل از بیمارستان مرخص شوید یا نیاز باشد چند روز در بیمارستان بمانید. اگر از بیمارستان مرخص شدید، از شخص دیگری بخواهید که شما را به خانه برساند و خودتان رانندگی نکیند.

بعد از عمل ممکن است کمی درد داشته باشید، اما درد نباید بیش تر از یک هفته طول بکشد. معمولا پس از چند روز از ابلیشن کاردیاک می توانید به فعالیت های عادیتان بازگردید.

نتایج

بعضی مردم نیاز دارند ابلیشن کاردیاک برای آن ها تکرار شود، اگرچه موفقیت آمیز بوده باشد.شما همچنین ممکن است حتی بعد از ابلیشن کاردیاک به مصرف دارو نیاز داشته باشید.

برای سالم نگه داشتن قلبتان، ممکن است نیاز داشته باشید که سبک زندگی خودتان را عوض کنید و برای حفظ سلامت عمومی قلب، آن را بهبود بخشید، مخصوصا برای جلوگیری یا درمان موقعیت هایی که موجب بدتر شدن آریتمی می شوند؛ مثل فشار خون. ممکن است پزشکتان به شما توصیه کند:

  • نمک کمتری مصرف  کنید. این کار می تواند به کاهش فشار خون شما کمک کند
  • فعالیت فیزیکی خود را افزایش دهید
  • مصرف سیگار را متوقف کنید
  • از نوشیدن الکل خودداری کنید
  • از غذاهای سالم برای قلب استفاده کنید
  • وزن متناسب خود را حفظ کنید
  • احساسات قوی مثل عصبانیت را کنترل کنید.
فرزانه محمدی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید