خلاصه
بازسازی سینه شامل نوعی عمل جراحی برای تغییر شکل و فرم سینه میشود. این پروسه معمولا بعد از گذراندن عمل ماستکتومی (عمل جراحی حذف پستان برای درمان یا پیشگیری از سرطان سینه) صورت میپذیرد.
یکی از انواع روشهای بازسازی سینه، عمل « بازسازی سینه با ایمپلنت » میباشد. در این روش از دستگاههای سیلیکونی که از ژل سیلیکون و یا مایع سالین (آب-نمک) پر شدهاند برای فرم دهی به پستان استفاده میشود. عمل بازسازی سینه با ایمپلنت یا همان کاشت ایمپلنت در سینه عملی پیچیده میباشد که توسط جراح پلاستیک انجام میشود.
بازسازی پستان با ایمپلنت میتواند بلافاصله پس از عمل ماستکتومی شما انجام گیرد (بازسازی فوری) و یا ممکن است بعدها صورت گیرد (بازسازی تاخیری). بازسازی سینه با ایمپلنت معمولا شامل دو یا چند عمل متعدد میشود. پس از انجام جراحی اولیه، عملهای بعدی در طی ۳-۲ ماه آینده صورت میگیرد تا به پوست و بافت سینه فرصت کافی برای باز شدن و کشیده شدن داده شود.
توجه به این نکته ضروریست که بازسازی پستان ظاهر و احساس پیشین را به شما نخواهد داد. اما با این حال فرم نهایی سینه پس از عمل ، برجستگی و نیم رخی مشابه سینه شما قبل از ماستکتومی خواهد داشت.
خطرات کاشت ایمپلنت سینه
مانند هر عمل دیگری ، عمل بازسازی سینه با ایمپلنت نیز خطرات و ریسکهای خود را دارد:
- عدم تقارن دو سینه باهم از لحاظ سایز یا فرم
- درد در ناحیه پستان
- پارگی یا کج شدن ایمپلنت
- بهبودی کند زخمهای ناشی از جراحی
- ریسک ضرورت انجام عملهای آتی برای جایگزین کردن یا برداشتن ایمپلنت سینهای
- تغییر در حس ناحیه سینه
- عفونت
- خونریزی
- تبدیل بافت جوشگاهی (زخم) که اطراف ایمپلنت و بافت سینهای را در بر گرفته به بافتی سفت و غیر طبیعی (کنتراکچر یا انقباض کپسولی)
- عوارض ناشی از بیهوشی
- لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک (ALCL) که نوعی سرطان نادر سیستم ایمنی بوده و از عوارض ناشی از ایمپلنت سینه میباشد. با اینکه هنوز ارتباط دقیق بین ALCL و ایمپلنت سینه معلوم نیست اما گمان میرود در بافت ایمپلنت سینه مداخله داشته باشد.
برای از بین بردن هرکدام از عوارض گفته شده ممکن است جراحیها و مداخلات پزشکی بیشتری نیاز باشد.
اگر پس از انجام عمل ماستکتومی ، برای درمان بیشتر سرطان نیاز باشد رادیوتراپی انجام دهید ، پس بهتر است عمل بازسازی سینه با ایمپلنت را برای وقت دیگری موکول کنید. کاشت ایمپلنت سینه شرایط را برای پرتودرمانی سختتر کرده، خاصیت آن را کاهش میدهد و حتی ممکن است نیاز باشد بعدا تعویض شود. همچنین باید عوارض ناشی از آن را نیز در نظر گرفت مانند: سفتی، تغییر رنگ و تورم پوست و بافت سینه.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
قبل از انجام عمل ماستکتومی، پزشک احتمالا شما را به یک جراح پلاستیک ارجاع دهد. سعی کنید جراحی را انتخاب کنید در زمینه بازسازی سینه با ایمپلنت پس از ماستکتومی تجربه کافی را داشته باشد. در واقع جراح ماستکتومی و جراح پلاستیک با هم کار میکنند تا به بهترین نحو هر دو عمل را پیش برده و کاشت ایمپلنت به خوبی انجام گیرد.
جراح پلاستیک تمامی جنبهها و مراحل عمل کاشت ایمپلنت را برای شما توضیح داده و تمامی مزایا و معایب آن را برایتان بازگو میکند. همچنین میتوانید درخواست کنید نمونههایی از عکسهای بعد از عمل سایر افرادی که تاکنون بازسازی پستان با ایمپلنت را انجام دادهاند برایتان نشان دهد.
تیپ بدنی شما، وضعیت سلامتی و روند درمانی سرطان شما ، فاکتورهایی هستند که تایین میکنند چه نوع بازسازی سینه ای باید انجام شود تا بهترین نتایج حاصل گردد. جراح پلاستیک اطلاعاتی از جمله بیهوشی، محل انجام عمل و اقدامات پیگیرانه پس از عمل در اختیارتان قرار خواهد داد.
برای اینکه اندازه و فرم هر دو سینه متقارنتر باشند، جراح پلاستیک ممکن است بخواهد در سینه سالم نیز مداخلاتی انجام دهد. البته در مورد نکات مثبت و منفی آن با شما مشورت خواهد کرد و نظر شما را خواهد پرسید. بهتر است بدانید ماستکتومی پروفیلاکتیک روی سینه سالم عوارض و خطرات عمل را (مانند عفونت و خونریزی) دو برابر میکند. همچنین نتایج حاصل در مورد ظاهر و زیبایی ممکن است چندان خوشایند نباشند.
قبل از شروع عمل، موارد و محدودیتهایی را که لازم است رعایت کنید از پزشک جویا شوید. مواردی مانند رعایت رژیم مخصوص، تنظیم مصرف داروها و ترک سیگار و … جزء عواملی هستند که باید تحت نظر قرار گیرند.
پروسه بازسازی سینه با ایمپلنت
شروع فرآیند اینگونه است که ابتدا ایمپلنت یا گسترش دهنده بافتی در داخل سینه قرار میگیرد. این کار ممکن است در حین عمل ماستکتومی صورت گیرد و یا به دلایلی به تاخیر بیفتد. اما حتی اگر اولین عمل بازسازی بلافاصله انجام شود، باز هم نیاز است تا دفعاتی این عمل تکرار شود.
کاشت ایمپلنت سینه
ایمپلنتی که قرار است در داخل پستان قرار داده شود سیلیکونی گرد یا اشکی شکل است که از مایع آب-نمک (سالین) یا ژل سیلیکون پر شده است. البته تا مدتی به دلایل سلامتی و بهداشتی استفاده از ژلهای سیلیکونی محدود شد اما امروزه چنین عوارضی از ژل های سیلیکونی دیده نمیشود.
جراح میتواند ایمپلنت را در پشت یا جلو عضله سینهای (پکتورال) قرار دهد. اگر ایمپلنت در جلوی عضله پکتورال قرار داده شود، برای نگهداری آن از بافت ویژهای به نام «ماتریکس درمال بدون سلول» استفاده میشود. با گذشت زمان خود بدن این بافت را با کلاژن جایگزین خواهد کرد.
در بدن برخی از زنان کاشت ایمپلنت درست در زمان ماستکتومی و انجام تنها یک جراحی یازسازی کافی است و نیازی به عملهای بعدی نیست. این درحالیست که برای برخی دیگر لازم است ابتدا از گسترش بافتی استفاده شود (تا جا برای کاشت باز شود) و سپس ایمپلنت دائمی در داخل سینه تعبیه شود.
گسترش دهنده بافت
گسترش بافتی روشی است که پوست و بافت اطراف سینه را تحت کشش قرار داده و گسترش میدهد تا جا برای ایمپلنت باز کند. پزشک ابتدا حین عمل ماستکتومی کیسه و بالونی را در زیر یا روی عضله پکتورال قرار میدهد. طی ماههای بعدی توسط دریچهای که در قسمت تحتانی سینه تعبیه شدهاست ، پزشک یا پرستار مایع سالین را با استفاده از سوزن وارد دریچه و درواقع وارد بالون میکند.
این روند تدریجی به پوست اطراف سینه کمک می کند تا تحت کشش قرار گیرد و گشترش یابد. برای دریافت این مایع لازم است هر هفته یا دو هفته یکبار به پزشک مراجعه کنید. با افزایش گسترش بافتها و پوست و خود ایمپلنت، ممکن است احساس فشار و ناراحتی بهتان دست دهد.
در روشهای جدید گسترش بافت ، از کربن دیاکسید استفاده میکنند. این دستگاهها یه شکل ظریفی کنترل میشوند و ورود گازها را از مخزن داخلی تنظیم میکند. در مقایسه با توسعه دهنده بافتی سالین، استفاده از کربن دیاکسید برای گسترش بافت احساس ناخوشایند ناشی از توسعه بافت را کاهش میدهد.
پس از اینکه پوست و بافت مورد نظر به حد کافی جا باز کرد و کشیده شد، پزشک گسترش دهنده بافتی را خارج میکند تا ایمپلنت دائمی را درست در محل بالون قرار دهد.
بهودی پس از عمل
پس از اتمام عمل ممکن است تا هفتهها احساس خستگی و درد کنید. پزشک برای کنترل این درد میتواند داروهای مسکن تجویز کند. شاید هفتهها یا بیشتر طول بکشد تا بتوانید فعالیتهای روزمره خود را از سر بگیرید. سعی کنید به حد کافی استراحت کنید.
در مورد محدودیتهای بعد از عمل از پزشک خود بپرسید. او احتمالا توصیه خواهد کرد تا از بلند کردن وسیلهای سنگین به بالای سر خودداری کنید و فعالیتهای فیزیکی شدید را کنار بگذارید.
صبور باشید. ممکن است بهبودی کامل و برگشت به زندگی عادی تا مدتها (حتی ۱ الی ۲ سال) به طول بینجامد.
پس از کاشت ایمپلنت ، شما سالی یکبار با جراح پلاستیک خود ملاقات خواهید داشت تا وضعیت سلامت و چگونگی پیشرفت بازسازی سینه با ایمپلنت را بررسی کند. اگر به هر دلیلی نگران خود هستید، میتوانید ملاقات خود را با پزشک زوذتر از موعد برگزار کنید.
بازسازی نوک پستان
پس از اتمام بازسازی سینه با ایمپلنت، در صورت تمایل میتوانید عمل بازسازی نیپل (نوک سینه) انجام دهید. یکی از اقداماتی که در این راستا انجام میشود، استفاده از خالکوبی برای برگرداندن هاله تیره اطراف نوک سینه (areola) میباشد.
انجام غربالگری سینه پس از عمل
اگر تنها یکی از سینههای شما تحت بازسازی قرار گرفت، فراموش نکنید که به منظور غربالگری پستان دیگر به ماموگرافی مراجعه کنید. این کار به منظور پیشگیری صورت میگیرد و برای سینهای که تحت عمل جراحی قرار گرفته است لازم نیست.
پزشک همچنین ممکن است اقدامات لازم برای خود مراقبتی پس از عمل برای سینه سالم ، پوست و نواحی اطراف پستان بازسازی شده را به شما یاد بدهد. اگر اطلاعات و اقدامات لازم در این زمینه را به خاطر بسپارید، می توانید در صورت مشاهده موارد غیر طبیعی سریع آن را به پزشک اطلاع دهید.
نتیجه ایمپلنت سینه
در مورد نتیجه عمل واقع بینانهتر فکر کنید. با اینکه نتایج حاصل از بازسازی پستان با ایمپلنت بسیار مفید هستند، اما نباید انتظار داشته باشید ظاهر و حس سینه شما درست مانند زمانی شود که ماستکتومی انجام نداده بودید شود.
فوایدی که کاشت ایمپلنت سینه برای شما در پی خواهد داشت به شرح زیر است:
- حفظ ظاهر و برجستگی سینه
- برقراری تقارن و توازن بین دو سینه و جلوگیری از جلوه نامتقارن از زیر لباس
- عدم نیاز برای استفاده از فرم دهنده (پروتزهای خارجی) از داخل لباس زیر
نتایج دقیق حاصل از بازسازی سینه عبارتند از:
- حفظ اعتماد به نفس و زیبایی ظاهری
- از بین بردن نشانههایی که شما را به یاد بیماریتان می اندازند
- انجام عملهای جراحی متعدد برای اصلاح مشکلات بوجود آمده در بازسازی سینه با ایمپلنت
و اما کارهایی که بازسازی پستان نمیتواند انجام دهد:
- ظاهر شما را درست به قبل از عمل ماستکتومی برگرداند
- حفظ احساس در ناحیه سینه بازسازی شده به اندازه سینه طبیعی و نرمال
البته آزمایشها در زمینه درمان، اقدامات زودهنگام پزشکی و نیز آزمایشهای پیشگیرانه برای جلوگیری یا درمان سرطان سینه و اثرات آن هنوز ادامه دارد.