آشنایی با آنومالی های مادرزادی دریچه میترال و روش های درمان آن

منظور از آنومالی های مادرزادی دریچه میترال ، عیوبی است که از زمان تولد در فرد وجود دارد و عملکرد دریچه میترال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. دریچه میترال، بین بطن چپ و دهیلز چپ قرار دارد.

انواع محتلفی از آنومالی‌های دریچه میترال وجود دارد؛ از جمله:

• ضخیم شدن، سفت شدن، تغییر شکل یا به هم چسبیدن لت‌های دریچه
• آنومالی‌های مربوط به طناب‌های وتری که به دریچه متصل هستند؛ از جمله وجود طناب‌های وتری کوتاه و ضخیم، اتصال طناب‌های وتری به عضله‌ی قلبی در نزدیکی دریچه میترال و یا فقدان وجود این طناب‌ها
• مشکلات مربوط به بافت یا عضله قلبی در نزدیکی دریچه میترال

این گونه آنومالی‌های دریچه میترال، باعث می‌شود که دریچه به طور طبیعی عملکرد نداشته باشد. برخی از آنومالی‌های دریچه میترال، منجر به تنگی دریچه میترال می‌شوند؛ از جمله ضخیم شدن، سفت شدن یا چسبیدن لت‌های دریچه به یکدیگر. این فرآیند باعث تنگ شدن مجرای دریچه و کاهش جریان خون از دهلیز چپ به بطن چپ می‌شود.

سایر آنومالی‌های دریچه میترال، ممکن است منجر به نارسایی دریچه میترال شود؛ به این معنا که لت‌های دریچه به طور محکم به هم متصل نمی‌شوند و خون از بطن چپ به دهلیز چپ پس زده می‌شود.

نارسایی دریچه میترال ممکن است در اثر افتادگی دریچه میترال (برگشتن لت‌های دریچه به سمت دهلیز چپ) نیز ایجاد شود.

در برخی موارد، افراد هم به تنگی دریچه میترال و هم به نارسایی آن دچار هستند.

برخی افراد ممکن است بیش از یک سوراخ در ناحیه دریچه میترال داشته باشند که به این وضعیت، دریچه میترال دو سوراخی می‌گویند. در این موارد، یک یا هر دوی سوراخ‌ها معمولا تنگ یا نارسا هستند.

افراد مبتلا به آنومالی های مادرزادی دریچه میترال ، معمولا مبتلا به سایر عیوب قلبی مادرزادی نیز هستند.

تشخیص آنومالی مادرزادی دریچه میترال

پزشک برای تشخیص، علائم را بررسی می‌کند، در مورد سابقه پزشکی و خانوادگی شما سوالاتی را می‌پرسد و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. هم‌چنین پزشک ممکن است با استتوسکوپ (گوشی پزشکی) به صداهای قلبی گوش دهد تا وجود مشکل در دریچه میترال را تشخیص دهد.

آنومالی های مادرزادی دریچه میترال معمولا با اکوکاردیوگرام تشخیص داده می‌شوند. در اکوکاردیوگرافی، از امواج صوتی برای تهیه تصاویر ویدئویی از قلب در حال ضربان استفاده می‌شود. این آزمایش می‌تواند ساختار قلب، ساختار دریچه‌های قلب و جریان خون قلب را نشان دهد. پزشکان ممکن است از این آزمایش جهت تشخیص تنگی دریچه میترال یا نارسایی دریچه میترال استفاده کنند.

سایر تست‌ها از جمله تصویربرداری با اشعه X از قفسه سینه یا الکتروکاردیوگرام نیز ممکن است انجام شود.

درمان آنومالی های مادرزادی دریچه میترال

انتخاب رویکرد درمانی، به شدت بیماری و وجود علائم در بیمار بستگی دارد. پزشک، وضعیت بیماری شما را در طی ویزیت‌های منظم مورد بررسی قرار می‌دهد. نهایتا ممکن است برای درمان بیماری، نیاز به جراحی باشد.

انواع جراحی برای درمان آنومالی های مادرزادی دریچه میترال عبارت است از:

• بازسازی دریچه میترال: پزشک شما در صورت امکان، عمل بازسازی دریچه میترال را توصیه می‌کند؛ زیرا باعث حفظ دریچه قلب و هم‌چنین عملکرد قلب می‌شود. عموما جراحان عمل بازسازی دریچه میترال را در کودکان انجام می‌دهند.

جراح برای بازسازی دریچه میترال، ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد:

• ایجاد سوراخ‌هایی درون دریچه
  • جدا کردن لت‌های دریچه که به یکدیگر چسبیده‌اند
  • خارج کردن یا تغییر شکل ماهیچه‌های اطراف دریچه
  • جداسازی، کوتاه کردن، بلند کردن یا جایگزین کردن طناب‌‌های وتری که به دریچه متصل هستند
  • خارج کردن بافت‌های دریچه‌ای اضافه که باعث می‌شود لت‌های دریچه، محکم به هم متصل شوند

جراحان ممکن است با کاشت حلقه مصنوعی، ورودی دریچه را محکم کنند.

• جایگزین کردن دریچه میترال: در صورتی که دریچه میترال قابل بازسازی نباشد، جراحان آن را جایگزین می‌کنند. در این عمل جراحی، جراح دریچه‌ی آسیب دیده را خارج و آن را با یک دریچه‌ی مکانیکی یا دریچه بیولوژیکی (به دست آمده از گاو، خوک یا بافت‌های قلب انسان) جایگزین می‌کند.

دریچه‌های بیولوژیکی با گذر زمان تجزیه می‌شوند و نهایتا به تعویض نیاز دارند.

در عوض افرادی که از دریچه‌های مکانیکی استفاده می‌کنند، برای جلوگیری از انعقاد خون، باید تا آخر عمر از داروهای رقیق کننده خون (ضد انعقاد) استفاده کنند.

پزشک در مورد مزایا و معایب هر یک از انواع دریچه با شما صحبت می‌کند و نهایتا تصمیم می‌گیرد که چه نوع دریچه‌ای برای شما مناسب است.

دریچه‌های بیولوژیکی و مکانیکی در کودکان و بزرگسالان می‌تواند استفاده شود. انتخاب نوع دریچه، با بررسی مزایا و معایب آن توسط متخصص قلب، جراح و خانواده بیمار صورت می‌گیرد.

کودکان و بزرگسالانی که برای آنورمالی های مادرزادی دریچه میترال جراحی انجام داده‌اند یا مبتلا به آنورمالی های مادرزادی دریچه میترال هستند، باید تا آخر عمر توسط پزشکان متخصص در زمینه بیماری‌های قلبی مادرزادی تحت مراقبت قرار گیرند.

هم‌چنین کودکان و بزرگسالان باید در طی ویزیت‌های منظم معاینه شوند تا وضعیت بیماری آن‌ها ارزیابی شود؛ زیرا در برخی موارد، باز هم نیاز به جراحی بازسازی یا جایگزینی دریچه میترال است.