رینیت غیر آلرژیک چیست و چگونه درمان می شود؟

رینیت غیر آلرژیک

رینیت غیر آلرژیک شامل عطسه مزمن یا گرفتگی بینی و آبریزش است و علت مشخصی ندارد. علائم رینیت غیر آلرژیک مشابه تب یونجه (رینیت آلرژیک) است ، اما هیچ یک از شواهد معمول واکنش آلرژیک وجود ندارد. رینیت غیر آلرژیک می تواند کودکان و بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد ، اما بعد از سن ۲۰ سالگی بیشتر مشاهده می شود. محرک‌های رینیت غیر آلرژیک متفاوت است و می تواند شامل بوی خاص یا تحریک کننده در هوا ، تغییر در هوا ، برخی از داروها ، برخی از غذاها و شرایط سلامتی مزمن باشد.
تشخیص رینیت غیر آلرژیک پس از رد علتهای آلرژیک انجام می شود. برای این ممکن است به آزمایش های آلرژی پوست یا خون نیاز داشته باشیم.

علائم رینیت غیر آلرژیک

اگر به رینیت غیر آلرژیک مبتلا هستید ، احتمالاً علائمی دارید که در طول سال گاهی وجود دارد و‌گاهی نه. ممکن است علائم دائمی داشته باشید ، یا علائمی که فقط برای مدت کوتاهی ادامه دارند. علائم و نشانه های رینیت غیر آلرژیک ممکن است شامل موارد زیر باشد: گرفتگی بینی آبریزش بینی عطسه کردن مخاط (بلغم) در گلو، سرفه رینیت غیر آلرژیک معمولاً باعث خارش بینی ، چشم یا گلو نمی شود – علائم مرتبط با آلرژی مانند تب یونجه.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

در این موارد به پزشک مراجعه کنید:

• علائم‌تان شدید باشد
• علائم و نشانه هایی دارید که با داروهای بدون نسخه یا مراقبت از خود تسکین نمی یابد
• با مصرف داروهای بدون نسخه یا با نسخه تجویز شده برای رینیت عوارض جانبی آزار دهنده ای دارید

علل رینیت غیر آلرژیک

علت دقیق رینیت غیر آلرژیک مشخص نیست. متخصصان می دانند که رینیت غیر آلرژیک هنگامی اتفاق می افتد که رگ های خونی در بینی گسترش یافته و پوشش بینی را با خون و مایعات پر کنند. دلایل مختلفی ممکن است وجود داشته باشد ، از جمله واکنش های انتهایی عصب در بینی ، شبیه واکنش ریه ها در آسم. علت هرچه باشد ، نتیجه یکسان است؛ غشای بینی متورم ، احتقان یا موکوس بیش از حد. موارد زیادی برای تحریک رینیت غیر آلرژیک شناخته شده است ، بعضی از آنها علائم کوتاه مدت دارند در حالی که برخی دیگر باعث مشکلات مزمن می شوند. عوامل تحریک کننده رینیت غیر آلرژیک عبارتند از:
• محرک های محیطی یا شغلی: گرد و غبار ، دود ، بوهای شدید مانند عطرها می توانند باعث رینیت غیر آلرژیک شوند. بخارات شیمیایی ، مانند مواردی که ممکن است در مشاغل خاص در معرض آن باشید ، نیز مقصر هستند. تغییرات آب و هوا تغییرات دما یا رطوبت می تواند غشای داخل بینی را متورم کرده و باعث آبریزش یا گرفتگی بینی شود. عفونت ها یک دلیل شایع برای رینیت غیر آلرژیک بوده که اکثرا عفونت ویروسی هستند، به عنوان مثال سرماخوردگی یا آنفولانزا. رینیت غیر آلرژیک ممکن است هنگام غذا خوردن یا نوشیدن برخی مواد ، به ویژه هنگام خوردن غذاهای گرم یا ادویه دار ایجاد شود. نوشیدن نوشیدنی های الکلی ممکن است باعث تورم غشای داخل بینی شده و منجر به گرفتگی بینی شود.
• داروهای خاص: برخی از داروها می توانند باعث رینیت غیر آلرژیک شوند. این داروها شامل داروهای آسپرین ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، غیره) و داروهای فشارخون مانند مسدود کننده های گیرنده بتا هستند. رینیت غیر آلرژیک همچنین می تواند در برخی افراد با داروهای آرامبخش ، ضد افسردگی ، داروهای ضد بارداری خوراکی یا داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شوند ، ایجاد شود. استفاده بیش از حد از اسپری های ضد احتقان بینی می تواند نوعی رینیت غیر آلرژیک بنام رینیت مدیکمنتوزا ایجاد کند. تغییرات هورمونی ناشی از بارداری ، قاعدگی ، استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی یا سایر شرایط هورمونی مانند کم کاری تیروئید ممکن است باعث رینیت غیر آلرژیک شود. خوابیدن به پشت ، آپنه خواب و ریفلاکس اسید. خوابیدن به پشت به هنگام خواب ، همچنین آپنه انسدادی خواب یا ریفلاکس اسید می‌توانند باعث ایجاد رینیت نوع غیر آلرژیک شوند.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به التهاب مخاط بینی غیر آلرژیک را افزایش دهند عبارتند از:
• قرار گرفتن در معرض مواد تحریک کننده: اگر در معرض مه دود ، دود اگزوز یا دود تنباکو باشید، ممکن است در معرض خطر افزایش رینیت غیر آلرژیک باشید.
• سن بالای ۲۰: برخلاف رینیت آلرژیک ، که معمولاً قبل از ۲۰ سالگی و اغلب در کودکی اتفاق می افتد ، رینیت نوع غیر آلرژیک در بیشتر افراد بعد از ۲۰ سالگی رخ می دهد.
• استفاده طولانی مدت از قطره های ضد احتقان بینی یا اسپری ها: استفاده از قطره های ضد احتقان بینی یا اسپری های بیش از چند روز (افرین ، درستان ، غیره) برای بیش از چند روز می تواند هنگام از بین بردن احتقان ، گرفتگی شدیدتری در بینی ایجاد کند که اغلب به آن گرفتگی برگشتی گفته می شود.
• مونث بودن: به دلیل تغییرات هورمونی ، گرفتگی بینی اغلب در دوران قاعدگی و بارداری بدتر می شود.
• قرارگیری محل کار در معرض دود: در بعضی موارد رینیت از نوع غیر آلرژیک در اثر قرار گرفتن در معرض ماده تحریک کننده هوا در محل کار (رینیت شغلی) ایجاد می شود. برخی از محرک های متداول شامل مواد ساختمانی ، حلال ها ، یا سایر مواد شیمیایی و بخارات حاصل از تجزیه مواد آلی مانند کمپوست است.
• داشتن برخی مشکلات زمینه‌ای: تعدادی از بیماری های مزمن می توانند باعث ورم بینی شوند ، مانند کم کاری تیروئید و سندرم خستگی مزمن. فشار. استرس عاطفی یا جسمی ممکن است باعث رینیت غیر آلرژیک در برخی از افراد شود.

عوارض التهاب مخاط بینی غیر آلرژیک

• پولیپ بینی: این بافت ها دارای رشد آهسته ، غیر سرطانی (خوش خیم) هستند که به دلیل التهاب مزمن در مخاط بینی یا سینوس ها ایجاد می شوند. پولیپ های کوچک ممکن است مشکلی ایجاد نکنند ، اما انواع بزرگتر می توانند جریان هوا را از طریق بینی مسدود کرده و تنفس را دشوار کنند.
• سینوزیت: احتقان طولانی مدت بینی به دلیل رینیت از نوع غیر آلرژیک ممکن است احتمال ابتلا به سینوزیت – عفونت یا التهاب غشایی که روی سینوس ها قرار دارد را افزایش دهد.
• عفونت گوش میانی: افزایش احتقان مایعات و بینی ممکن است منجر به عفونت گوش میانی شود.
• تداخل در فعالیت های روزمره : رینیت غیر آلرژیک می تواند مخل‌کننده فعالیت‌های عادی روزانه باشد. ممکن است در محل کار یا مدرسه بهره وری کمتری داشته باشید و به دلیل علائم شدید یا ویزیت پزشک لازم باشد مرخصی بگیرید.

پیشگیری از رینیت غیر آلرژیک

در حال حاضر هیچ روش مطمئنی برای جلوگیری از رینیت غیر آلرژیک وجود ندارد. با این حال ، یک مطالعه جدید نشان داده که کودکانی که از روغن ماهی یا برخی اسیدهای چرب اشباع نشده استفاده می کنند ، احتمال ابتلا به رینیت غیر آلرژیک و آلرژیک کمتر است. کاهش خطر در کودکانی مشاهده می شود که حداقل هفته ای یک بار شاه ماهی ، یا ماهی سالمون مصرف می کنند. اگر از قبل رینیت نوع غیر آلرژیک دارید ، می توانید برای کاهش علائم خود و جلوگیری از شعله ور شدن ان ها اقداماتی انجام دهید:
• از عوامل محرک اجتناب کنید.اگر بتوانید مواردی را که باعث ایجاد یا بدتر شدن علائم می شوند را شناسایی کنید ، اجتناب از آنها می تواند بسیار موثر باشد.
• از داروهای ضد احتقان بینی به طور مکرر و‌زیاد استفاده نکنید. استفاده همزمان از این داروها برای بیش از چند روز در واقع می تواند علائم شما را بدتر کند.
• درمانی را بگیرید که موثرتر باشد. اگر درمان موثر نبود ، به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با ایجاد تغییراتی در نحوه درمان به بهبود علائم‌تان کمک کند.

تشخیص

رینیت غیر آلرژیک بر اساس علائم شما تشخیص داده می شود و سایر علل ، به ویژه آلرژی ها را رد می کند. پزشک معاینه بدنی انجام می دهد و در مورد علائم‌تان سوال‌هایی می‌پرسد. وی همچنین ممکن است آزمایش های خاصی درخواست کند. هیچ آزمایش مشخصی برای تشخیص التهاب مخاط بینی غیر آلرژیک وجود ندارد. اگر گرفتگی بینی ، آبریزش بینی یا ترشحات داشته باشید ، پزشک احتمالاً نتیجه گیری می کند که علایم شما ناشی از رینیت نوع غیر آلرژیک است و آزمایشات سایر موارد مانند آلرژی یا مشکل سینوس را نشان نمی دهد.

رد کردن علل آلرژیک

در بسیاری از موارد ، رینیت به دلیل واکنش آلرژیک ایجاد می شود. تنها راه برای اطمینان از اینکه رینیت به دلیل آلرژی ایجاد نمی شود ، آزمایش آلرژی است که ممکن است شامل آزمایش های پوستی یا خونی باشد.
• تست پوستی: برای فهمیدن اینکه آیا علائم شما ممکن است توسط یک ماده حساسیت زای خاص ایجاد شده باشد ، پوست شما خراشیده شده و در معرض مقدار کمی آلرژن های متداول در هوا مانند مایت های گرد و غبار ، کپک ، گرده ، شوره گربه و سگ قرار می‌گیرد. اگر به یک ماده حساسیت زای خاص آلرژی داشتید ، احتمالاً در محل آزمایش روی پوست شما برجستگی (کهیر) ایجاد می شود. اگر به هیچ یک از مواد حساسیت ندارید ، پوست طبیعی به نظر می رسد.
• آزمایش خون: آزمایش خون می تواند با اندازه گیری مقدار برخی از آنتی بادی ها در جریان خون ، به عنوان آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E (IgE) ، پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به آلرژن های رایج را اندازه گیری کند. یک نمونه خون به آزمایشگاه پزشکی ارسال می شود و در آنجا می توان از نظر حساسیت به آلرژن های خاص آزمایش کرد. در بعضی موارد ، رینیت ممکن است به دلایل آلرژیک و غیر آلرژیک ایجاد شود.

رد کردن مشکلات سینوسی

پزشک همچنین می خواهد مطمئن شود که علائم شما به دلیل مشکل سینوس مربوط به انحراف تیغه بینی یا پولیپ بینی نیست. اگر پزشک مشکوک به یک مشکل سینوسی باشد که باعث ایجاد علائم شما شده است ، ممکن است برای مشاهده سینوس های خود به آزمایش تصویربرداری نیاز داشته باشید.
• آندوسکوپی بینی: این آزمایش شامل دیدن قسمت داخلی بینی شماست. این کار با یک ابزار مشاهده کوچک ، فیبر نوری به نام آندوسکوپ انجام می شود. پزشک آندوسکوپ فیبر نوری را از سوراخ های بینی عبور می دهد تا مجاری بینی و سینوس های شما را بررسی کند.
• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT): این روش یک تکنیک رایانه ای با اشعه ایکس است که تصاویری از سینوس‌ها را تولید می کند که جزئیات بیشتری از آزمایش های اشعه ایکس معمولی دارد.

درمان

درمان التهاب مخاط بینی غیر آلرژیک به میزان علائم شما بستگی دارد. برای موارد خفیف ، درمان در خانه و جلوگیری از عوامل محرک ممکن است کافی باشد. برای علائم آزار دهنده ، برخی از داروها ممکن است تسکین دهنده باشند ، از جمله:
• اسپری های نمکی بینی: با استفاده از یک اسپری نمک بینی بدون نسخه و یا محلول خانگی آب نمک ، بینی را تحریک کنید و به نازک شدن مخاط و تسکین غشای بینی کمک کنید.
• اسپری های بینی با کورتیکواستروئید: اگر علائم شما به راحتی توسط داروهای ضد احتقان یا آنتی هیستامین کنترل نشوند ، ممکن است پزشک اسپری بینی بدون نسخه کورتیکواستروئید مانند فلوتیکازون (فلوناز) یا تریامسینولون (ناساکورت) را به شما پیشنهاد کند. اسپری های بینی با کورتیکواستروئید که فقط با نسخه تجویز می شوند نیز موجود هستند. داروهای کورتیکواستروئید به پیشگیری و درمان التهاب همراه با برخی از انواع رینیت غیر آلرژیک کمک می کنند. عوارض جانبی احتمالی شامل خشکی بینی ، خون دماغ ، سردرد و خشکی گلو باشد.
• اسپری های آنتی هیستامین بینی: یک اسپری آنتی هیستامین تجویز شده مانند آزلاستین (Astelin ، Astepro) و هیدروکلراید اولوپاتادین (Patanase) را امتحان کنید. در حالی که به نظر نمی رسد آنتی هیستامین های خوراکی به رینیت غیر آلرژیک کمک کنند ، اسپری های بینی حاوی آنتی هیستامین ممکن است علائم رینیت غیر آلرژیک را کاهش دهند.
• اسپری های ضد کولینرژیک ضد آبریزش بینی: داروی تجویز شده ایپراتروپیوم (Atrovent) اغلب به عنوان داروی استنشاقی آسم استفاده می شود. اما اکنون به عنوان اسپری بینی در دسترس است و در صورت شکایت بینی و ریزش بینی می تواند مفید باشد. عوارض جانبی ممکن است شامل خون دماغ و خشک شدن قسمت داخلی بینی باشد.
• مواد ضد احتقان: نسخه های موجود بدون نسخه و یا با نسخه پزشک ، شامل داروهای حاوی سودو افدرین (سودافد) و فنیل افرین (افرین ، نئو سینافرین و دیگران) است. این داروها به باریک شدن رگ های خونی کمک می کنند و گرفتگی بینی را کاهش می دهند. عوارض جانبی احتمالی شامل فشار خون بالا ، ضربان قلب (تپش قلب) و بی قراری است.
آنتی هیستامین های خوراکی بدون نسخه ، مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) ، ستیریزین (زیرتک) ، فکسوفنادین (آلگرا) و لوراتادین (کلاریتین) ، معمولاً برای رینیت غیر آلرژیک تقریباً به اندازه رینیت آلرژیک موثر نیستند. در برخی موارد ، روشهای جراحی ممکن است یک گزینه برای درمان مشکلات پیچیده ، مانند انحراف تیغه بینی یا پولیپ های مداوم بینی باشد.

اصلاح سبک زندگی و‌درمان‌های خانگی

• مجاری بینی خود را بشویید: برای شستن مجاری بینی خود از یک بطری فشرده مخصوص طراحی شده مانند شیشه موجود در کیت های سالین ، سرنگ لامپی یا گلدان نتی استفاده کنید. این داروی خانگی که شستشوی بینی نامیده می شود ، می تواند بینی را از تحریک کننده ها دور نگه دارد. هنگامی که روزانه استفاده شود ، یکی از درمان های موثر برای رینیت غیر آلرژیک است. برای جلوگیری از عفونت ، از آب مقطر ، استریل ، قبلاً جوشانده و خنک شده و یا فیلتر شده با استفاده از فیلتر با اندازه منافذ مطلق ۱ میکرون یا کمتر استفاده کنید تا محلول شستشو تشکیل شود. همچنین مطمئن شوید که دستگاه شستشو را پس از هر بار استفاده با آب مقطر ، استریل ، جوشانده و خنک شده یا فیلتر شده به همین ترتیب بشویید و بگذارید تا خشک شود.
• بینی خود را تخلیه کنید.(فین کردن) در صورت وجود مخاط یا تحریک کننده ، به طور منظم و آرام بینی خود را تخلیه کنید.
• مرطوب نگه داشتن: اگر هوای خانه یا محل کار شما خشک است ، یک محلول رطوبت‌زا را در محل کار یا محل خواب خود تنظیم کنید. مطابق دستورالعمل سازنده حتما مرتباً مرطوب کننده را تمیز کنید. همچنین می توانید از یک دستگاه بخار نفس بکشید تا به شل شدن مخاط بینی و پاکسازی مخاط کمک کند.
• مایعات فراوان استفاده کنید: نوشیدن مایعات فراوان از جمله آب ، آب‌میوهو چای بدون کافئین می تواند به شل شدن مخاط در بینی کمک کند. از نوشیدنی های کافئین دار خودداری کنید.