داروهای بانسخه جزو موهبت‌های زندگی هستند! میلیون‌ها انسان برای کاهش عوارض تهدید‌کننده‌ی زندگی به آن‌ها متکی می‌باشند. با این حال ترکیبات شیمیایی موجود در این داروها می‌توانند عوارض جانبی آسیب‌زا و گاهی هم عجیب‌وغریب نشان دهند. لیست زیر عجیب‌ترینِ این موارد را در بر دارد:
ناپدید شدن اثر انگشت
چند سال قبل در ایالات‌متحده مقامات مهاجرت این کشور مردی سنگاپوری را به مدت چند ساعت به خاطر نداشتن اثر انگشت نگه داشتند. بعداً آنطور که CNN نقل کرد معلوم شد این فرد داروی شیمی‌درمانی capecitabine (Xeloda) استفاده می‌کرده است. اثر انگشت با واکنش لایه‌های پوست به این دارو ناپدید می‌شود.
فراموشی
در فیلم‌ها معمولاً از دست دادن حافظه پس از وارد شدن ضربه‌ای به سر رخ می‌دهد. در پزشکی نیز مصرف برخی از داروها می‌تواند حافظه‌ی کوتاه‌مدت را مختل سازد. برخی از انواع داروها در این مورد مقصر شناخته می‌شوند که شامل آرامبخش‌ها و قرص‌های خواب‌آور می‌شود.
از دست دادن حس بویایی
گزارش‌هایی درباره‌ی افرادی که قدرت بویایی خود را به طور کامل از دست داده‌اند موجود است (آنوسمیا) که به عنوان عوارض جانبی اینترفرون‌ها مطرح می‌شود. این داروها به طور شایع برای درمان هپاتیت، لوسمی و مالتیپل اسکلروزیس به کار می‌رود. بیماری در Croatia درست پس از دو هفته از مصرف این دارو برای اولین بار، قدرت تشخیص بوها را از دست داد. حتی پس از گذشت ۱۳ ماه از معالجات او هنوز نمی‌توانسته بوها را تشخیص دهد.
عوراضی مخصوص لاس‌وگاس!
بر اساس اطلاعات سازنده، GlaxoSmithKline، استفاده از ropinirole (Requip) برای درمان سندرم پای بیقرار یا پارکینسون می‌تواند به روی آوردن وسواسی افراد به قمار و داشتن رابطه‌ی جنسی بیانجامد. بیماران باید در صورت تجربه‌ی انگیزه‌ای جدید برای موارد نابرده شده، آن را به پزشکشان اطلاع دهند.
جویدن‌های نیمه‌شب
قرص خواب‌آور زولپیدم (Ambien) همراه با خود عارضه‌ی جانبی شبانه‌ی عجیبی به وجود می‌آورد که شامل خوردن‌ها، آشپزی‌ها و حتی رانندگی‌های شبانه می‌شود. پزشکان همچنان به دنبال علت اند.
توهم
مفلوکویین (Mefloquine) عاملی برای مبارزه با مالاریا می‌باشد ولی هزینه‌هایی نیز در بر دارد. بیماران از داشتن توهم و حتی افکار خودکشی در طی مصرف این دارو گله می‌کنند. در سال ۲۰۰۹، CBS News گزارش داد که Lariam (داروی حاوی mefloquine) منشأ مشکلات روانی در بیش از ۳۰۰۰ بیمار بوده است.
ادرار آبی
آبی رنگ نادری در طبیعت است و وقتی در هنگام دفع ادرار مشاهده شود قطعاً باید عجیب به نظر بیاید. چندین دارو هستند که می‌توانند چنین اثری به جا بگذارند. داروی ضدافسردگی آمی تریپتیلین (amitriptyline)، مسکن ایندومتاسین (Indocin) و بی‌حسی propofol (Diprivan) نمونه‌هایی از این داروها هستند. رنگ آبی از رنگ‌های مصنوعی به کار رفته در این داروها ناشی می‌شود.
