پس از ۲۰ سال تحقیق، دانشمندان بالاخره پنجمین و آخرین مولکولی را که سیستم ایمنی در دیابت نوع یک به آن حمله می‌کند شناسایی کردند که این کشف پازل را تکمیل کرده و امید را برای یافتن درمان بیشتر می‌کند.
محققان مدت‌ها بود که آنتی‌بادی‌های تولیدی توسط سیستم ایمنی در مقابل سلول‌های بتا (سلول‌های تولیدکننده‌ی انسولین در پانکراس) را مورد مطالعه قرار داده بودند ولی شناخت اهداف این مولکول‌ها کمی منحرف‌کننده بود. این کار با تشخیص هویت افراد با استفاده ار طرحشان مقایسه می‌شود!
محققان قبلاً چهار مورد از پنچ مولکول را شناخته بودند ولی در ۲۰ سال گذشته روی پنجمی بحث بود و به سادگی در تحقیق آن را ‘Glima’ در نظر می‌گرفتند. در واقع بهترین راه این بود که نام آن را مولکول X بگذاریم و نادیده بگیریمش! ولی اکنون هویت واقعی Glima به عنوان پروتئین Tetraspanin-7 معلوم شده است و به این معناست که اکنون ما درکی کامل از چیزی که در طی این بیماری رخ می‌دهد داریم.
“ما قبل از این هم برخی اطلاعات راجع به خصوصیات فیزیکی Glima داشتیم ولی از تعیین هویت مولکولی آن برای سال‌های بسیاری طفره می‌رفتیم. این مانع گسترش تست‌های آنتی‌بادی مربوطه می‌شد اما محققان با موفقیت ماده‌ی Tetraspanin-7 را شناسایی کردند”.
این پنج مولکول از این قرارند:
- انسولین
- گلوتامات دکربوکسیلاز
- انتقال‌دهنده‌ی زینک-۸
- IA-2
- تتراسپانین-۷
وقتی سیستم ایمنی بخواهد از شر چیزی خلاص شود، توقف این کار بسیار سخت است؛ به همین خاطر ثابت شده است که دیابت بیماری دشواری در پیشگیری است. بنابراین ما امیدواریم که با شناسایی اهداف اصلی در این بیماری، با مسدود کردن پاسخ ایمنی نسبت به این پنج مولکول بدون قرار دادن فرد در معرض عفونت‌ها، بتوانیم راهی برای پیشگیری از آن پیدا کنیم.
کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد تا این دانش به چیزی کاربردی تبدیل شود؛ برای مثال تست غربالگری زود برای دیابت نوع یک و درمان‌هایی که به طور بالقوه بتوانند این عارضه را در اولین مراحل متوقف کنند.
برای پیشگری از دیابت نوع یک ما نیاز داریم تا به طور کامل فرآیند آسیب به سلول‌های تولیدکننده‌ی انسولین را که در اولین مکان رخ می‌دهد درک کنیم. امید بر این است که این کشف به آگاهی زودهنگام از ابتلا فردی به دیابت نوع یک بیانجامد و در پروسه‌ای بلندمدت فکری برای راه‌های درمانی شود.
