انتشار این مقاله


پروستاتیت چیست، آشنایی با علائم، علل و درمان

پروستاتیت تورم و التهاب غده پروستات است،پروستاتیت، مردان را در هر سنی گرفتار می کند اما بیشتر در ۵۰ سالگی یا کمی کمتر از آن شیوع دارد. این بیماری دلایل مختلفی دارد. گاهی اوقات علت آن نامعلوم است،پروستاتیت اغلب باعث ادرار دردناک یا دشوار می شود.

بررسی اجمالی

پروستاتیت تورم و التهاب غده پروستات است، غده ای به اندازه گردو که در مردان در زیر مثانه قرار دارد. غده پروستات مایعی (منی) تولید می کند که باعث تغذیه و انتقال اسپرم می شود.

پروستاتیت اغلب باعث ادرار دردناک یا دشوار می شود. شامل علائم دیگری مانند درد در کشاله ران ناحیه لگن یا دستگاه تناسلی و گاهی علائم شبیه آنفولانزا است.

پروستاتیت، مردان را در هر سنی گرفتار می کند اما بیشتر در ۵۰ سالگی یا کمی کمتر از آن شیوع دارد. این بیماری دلایل مختلفی دارد. گاهی اوقات علت آن نامعلوم است، اگر به علت عفونت باکتریایی باشد، معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

پروستاتیت باتوجه به علل بوجود آورنده به تدریج یا ناگهانی بروز می کند، که احتمالاً بدون درمان (خودبخودی) یا با درمان، سریع بهبود یابد. برخی از انواع آن ماه ها طول کشیده یا به طور مکرر عود می کند (پروستاتیت مزمن).

علائم

علائم و نشانه های پروستاتیت به علت بستگی دارد و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• احساس درد یا سوزش هنگام دفع ادرار

• مشکل در ادرار کردن، مانند قطره قطره ادرار کردن یا تاخیر در شروع ادرار

• تکرر ادرار، به ویژه در شب

• نیاز فوری به ادرار کردن

• ادرار کدر (ابری مانند)

• وجود خون در ادرار

• درد در ناحیه شکم، کشاله ران یا کمر

• درد در ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد

• درد یا ناراحتی آلت تناسلی یا بیضه

• انزال دردناک

• علائم و نشانه های شبه آنفولانزا (در پروستاتیت باکتریایی)

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

اگر درد لگن، ادرار مشکل یا دردناک یا انزال دردناک دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. در صورت عدم درمان، برخی از انواع پروستاتیت می تواند باعث تشدید عفونت یا سایر مشکلات سلامتی شود.

علل

پروستاتیت حاد باکتریایی اغلب توسط سویه های متداول باکتری ایجاد می شود. این عفونت با نفوذ باکتری های ادرار به داخل پروستات شروع می شود که برای درمان آن از آنتی بیوتیک استفاده می شود. در صورت از بین نرفتن باکتری، پروستاتیت عود کرده یا درمان آن مشکل می شود (پروستاتیت باکتریایی مزمن).

آسیب عصب در دستگاه ادراری تحتانی که در اثر جراحی یا صدمه ایجاد می شود، منجر به پروستاتیتی شود که به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد نشده است. پروستاتیت در بسیاری از موارد، علت مشخصی ندارد.

عوامل پر خطر

این عوامل برای پروستاتیت عبارتند از:

• جوان یا میانسال بودن

• ابتلاء به پروستاتیت در گذشته

• عفونت مثانه یا لوله ای که منی و ادرار را به آلت تناسلی منتقل می کند (مجرای ادرار)

• صدمات لگن هنگام دوچرخه سواری یا سوارکاری

• گذاشتن لوله ای از مجرای ادرار جهت تخلیه مثانه (سوند ادرار)

• ابتلاء به ایدز

• انجام بیوپسی پروستات

عوارض

عوارض پروستاتیت شامل موارد زیر:

• عفونت باکتریایی خون (باکتریمی)

• التهاب لوله پیچ خورده متصل به پشت بیضه (اپیدیدیمیت)

• وجود حفره پر از چرک در پروستات (آبسه پروستات)

• ناهنجاری و ناباروری مایع منی، که همراه با پروستاتیت مزمن رخ می دهد

هیچ مدرک قطعی وجود ندارد که نشان دهد پروستاتیت می تواند منجر به سرطان پروستات شود.

تشخیص

تشخیص پروستاتیت شامل رد سایر شرایط به عنوان علت علائم و تعیین نوع پروستاتیت است. پزشک در مورد سوابق پزشکی و علائم از شما سوال خواهد کرد. وی همچنین معاینه فیزیکی انجام می دهد که احتمالاً شامل معاینه دیجیتال مقعدی نیز خواهد بود.

آزمایشات تشخیصی اولیه شامل موارد زیر است:

آزمایشات ادرار. پزشک احتمالاً نمونه ادرار را جهت وجود عفونت اداری تجزیه و تحلیل می کند یا نمونه ای از ادرار شما را برای تشخیص عفونت به آزمایشگاه بفرستد.

آزمایش خون. پزشک احتمالاً نمونه هایی از خون را از نظر علائم عفونت و سایر مشکلات پروستات بررسی کند.

ماساژ بعد از پروستات. در موارد نادر، پزشک پروستات را ماساژ می دهد و ترشحات آن را آزمایش می کند.

تست های تصویربرداری. پزشک در برخی موارد سی تی اسکن دستگاه ادراری و پروستات یا سونوگرافی پروستات را توصیه می کند. تصاویر سی تی اسکن اطلاعات دقیق تری نسبت به پرتوهای ساده X ارائه می دهند. تصویر بدست آمده از طریق سونوگرافی سونوگرام نام دارد.

بر اساس علائم و نتایج آزمایشات، پزشک نتیجه می گیرد که شما یکی از انواع پروستاتیت به شرح زیر را دارید:

پروستاتیت حاد باکتریایی. این نوع پروستاتیت که اغلب توسط سویه های متداول باکتری ایجاد می شود و به طور ناگهانی شروع شده و علائم و نشانه های شبیه آنفولانزا مانند تب، لرز، حالت تهوع و استفراغ ایجاد می کند.

پروستاتیت باکتریایی مزمن. هنگامی که آنتی بیوتیک ها باکتری های عامل پروستاتیت را از بین نبرند، سبب عفونت های مکرر یا دشوار نمودن درمان شوند. بین دوره های پروستاتیت باکتریایی مزمن، احتمالاً هیچ علامتی نداشته یا تنها علائم جزئی داشته باشید.

پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن. این شایع ترین نوع پروستاتیت بوده که توسط باکتری ایجاد نمی شود. اغب علت دقیق آن مشخص نیست. در برخی از مردان، علائم در طول زمان تقریباً یکسان بوده و در برخی دیگر، علائم  شدیدتر بوده یا شدت آن کمتر می شود.

پروستاتیت التهابی بدون علامت. این نوع پروستاتیت باعث ایجاد علائمی نشده و بطور اتفاقی هنگام انجام آزمایشات برای سایر وضعیت های پزشکی مشاهده می شود و نیازی به معالجه ندارد.

درمان

درمان های پروستاتیت به علت اصلی بستگی دارد و شامل موارد زیر هستند:

آنتی بیوتیک ها. رایج ترین روش درمان پروستاتیت مصرف آنتی بیوتیک است که دارو براساس نوع باکتری هایی که باعث عفونت می شوند انتخاب می گردد.

در صورت داشتن علائم شدید، به آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) نیاز خواهید داشت. احتمالاً به مدت چهار تا شش هفته باید آنتی بیوتیک خوراکی مصرف کنید اما ممکن است و برای درمان پروستاتیت مزمن یا عود کننده به درمان طولانی مدت نیاز خواهد بود.

مسدود کننده های آلفا. این داروها به شل نمودن گردن مثانه و فیبرهای عضلانی محل اتصال پروستات به مثانه کمک می کنند. این روش درمانی علائمی مانند ادرار دردناک را کاهش می دهد.

داروهای ضد التهاب. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) می تواند به کاهش علائم کمک کند.

سبک زندگی و درمان های خانگی

موارد زیر برخی علائم پروستاتیت را کاهش می دهند:

• نشستن در وان گرم و استفاده از پد گرم کننده

• محدود کردن یا اجتناب از مصرف الکل، کافئین و غذاهای پرادویه یا اسیدی را که می توانند مثانه را تحریک کنند

• خودداری از فعالیتهایی که باعث تحریک پروستات می شوند مانند نشستن طولانی مدت یا دوچرخه سواری

• مصرف مقدار زیادی نوشیدنی بدون کافئین که این سبب دفع بیشتر ادرار شده و به از بین برن باکتری های مثانه کمک می کند

درمان های جایگزین

درمان های جایگزین که نویدبخش کاهش علائم پروستاتیت هستند، عبارتند از:

بازخورد زیستی. متخصص بیوفیدبک با استفاده از سیگنال های تجهیزات نظارتی به شما نحوه کنترل عملکردها و واکنش های خاص بدن از جمله شل کردن عضلات را آموزش می دهد.

طب سوزنی. روش شامل فرو بردن سوزن های بسیار نازک از طریق پوست به طور عمقی در نقاط خاصی از بدن است.

داروهای گیاهی و مکمل ها. اگرچه بسیاری از مردان از داروهای گیاهی و مکمل ها استفاده می کنند ولی هیچ مدرکی وجود ندارد که مصرف آنها باعث بهبودی پروستاتیت می شود. برخی از گیاهان دارویی برای درمان پروستاتیت شامل چمن چاودار (گندم سیاه)، ماده شیمیایی موجود در چای سبز، پیاز و سایر گیاهان (کوئرستین) و عصاره گیاه نخل اره ای است.

در باره مصرف داروی های جایگزین یا مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

احتمالاً به پزشک عمومی یا بلافاصله به متخصص مجاری ادراری و اختلالات جنسی (متخصص ارولوژی) مراجعه کنید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به آماده شدن جهت ملاقات با پزشک خود آورده شده است.

اقداماتی که می توانید انجام دهید

لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل قرار ملاقات شما و زمان شروع آنها ارتباطی نداشته باشد

اطلاعات شخصی مهم، از جمله استرس های بزرگ یا بیماری های اخیر

همه داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، و مقدار مصرف آنها

سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

در صورت امکان، یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را به همراه داشته باشید تا در یادآوری اطلاعات دریافتی به شما کمک کند.

سوالاتی که باید از پزشک در باره پروستاتیت بپرسید شامل موارد زیر است:

  • چه عاملی باعث ایجاد علائم می شود؟
  • چه شرایط دیگری می تواند باعث درد شود؟
  • به چه آزمایشاتی احتیاج دارم؟
  • چه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
  • آیا روش های درمانی دیگری وجود دارد؟
  • آیا می توانم بروشور یا نوشته های دیگری داشته باشم؟ و چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

انتظاراتی که باید از پزشک داشته باشید

پزشک احتمالاً از شما سوالاتی مانند موارد زیر را خواهد پرسید:

• از چه زمانی علائم شروع شده اند؟

• علائم چه اندازه شدید هستند؟

• میزان مداومت یا بروز مجدد علائم شما چگونه است؟

• آیا اخیراً عفونت ادراری داشته اید؟

• آیا در گذشته بطور مکرر دچار عفونت ادراری شده اید؟

• آیا اخیراً در ناحیه کشاله ران دچار آسیب شده اید؟

• چه مواردی، علائم شما را بهبود می بخشد؟

اسما حسینی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید