این مطالعه معلوم کرده است که انباشتگی یک پروتین که تاو نامیده می‌شود و به عنوان یک نشانه برای بیماری آلزایمر است، می‌تواند سلول‌های عصبی موجود در مغر را از بین ببرد که به ما کمک می‌کند تا در محیط اطرافمان جهت‌یابی کنیم.
سرپرست مطالعه مشترک دکترکارن داف -از انیستو تاب برای تحقیق بر روی آلزایمر و بررسی‌ها بر روی مغزهای افراد سالخورده در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک- و همکارانش یافته‌هایشان را در مجله Neuron منتشر کردند.
بیماری آلزایمر رایج‌ترین شکل جنون است که حدود ۶۰-۸۰ درصد از کل موارد را تشکیل می‌دهد.
این حالت با کاهش عملکردهای شناختی تشخیص داده می‌شود مانند حافظه، یادگیری و حل مسله. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است سردرگمی و تغییرات رفتاری را نیز تجربه بکنند که می‌تواند منجر به سرگردانی شود.
بر اساس اطلاعات انجمن آلزایمر، تقریبا از هر ۱۰ نفر،۶ نفر دارای مشکل سرگردان بودن هستند؛ آن‌ها ممکن است در به خاطر آوردن نام یا آدرس‌ها دچار مشکل بشوند یا در تشخیص محیط اطرافشان ناتوان بشوند. این می‌تواند آن‌ها را در معرض آسیب قرار بدهد.
مطالعات قبلی نشان می‌دهد که سرگردان بودن یا سایر رفتارهای غیرمتجانس در بیماری آلزایمر به عنوان یک نتیجه‌ی حاصل از تغییرات در آنترورینال کورتکس (EC) -ساختاری در مغز که در حافظه و جهت‌یابی نقش دارد- به وجود می‌آیند.
دکتر داف و همکارانش ذکر کردند که در بیماری آلزایمر، EC یکی از اولین مناطقی در مغز است که به صورت تدرجی تحت تاثیر تاو قرار می‌گیرد. (پروتینی که می‌تواند پیچ بخورد و کلافی در هم پیچیده را تشکیل بدهد که برای سلول‌های عصبی خطرناک است)
با این حال تا به الان دقیقا مشخص نیست تاو چگونه می‌تواند مشکلات جهت‌یابی را ایجاد کند.
شاید تاو کاهنده توانایی برانگیختگی سلول‌های شبکه‌ای باشد
برای این مطالعه دکتر داف و همکارانش قصد داشتند مشخص کنند چگونه تاو بر روی سلول‌های شبکه‌ای اثر می‌گذارد. سلول‌های شبکه‌ای در EC هستند که نقش GPS را در مغز ایفا می‌کنند. زمانی که ما در محیط حرکت می‌کنیم، سلول‌های شبکه‌ای سیگنال‌های الکتریکی را می‌فرستد که یک نقشه داخلی را ایجاد می‌کند که به ما کمک می‌کند که در محیط اطرفمان جهت‌یابی کنیم.
برای دستیابی به یافته‌هایشان، محققان بر سلول‌های شبکه‌ای در دو گروه از موش‌های پیر نظارت کردند که این سلول‌ها انجام‌دهنده یک مجموعه وظایف شناختی فضایی هستند. یک گروه شامل موش‌هایی شده که مهندسی ژنتیک باعث بیان تاو در EC آن‌ها شده بود و گروه دیگه شامل موش‌های سالم و عادی بود.
محققان متوجه شده‌اند که موش‌هایی که در آن‌ها تاو بیان می‌شود به نسبت موش‌های عادی بسیار کمتر احتمال دارد که بتوانند در محیط اطرافشان جهت‌یابی کنند که این نشان می‌دهد که تاو در عملکرد سلول‌های شبکه‌ای درEC مداخله می‌کنند..
بررسی‌های بیشتر بر روی مغز جانوران جونده نشان داد که تاو تنها با از بین بردن یا مداخله بر روی سلول‌های تحریکی درEC عمل می‌کند و به سلول‌های مهاری کار ندارد. سلول‌های تحریکی سلول‌هایی هستند که سیگنال‌های الکتریکی را می‌فرستند یا در صورت سرکوب شدن این سیگنال‌ها توسط سلول‌های مهاری برانگیخته می‌شوند.
بر اساس این گروه، این یافته‌ها نشان می‌دهد که تاو کاهنده توانایی برانگیختگی سلول‌های شبکه‌ای است که ایجادکننده مشکلات در جهت‌یابی است.
هونگجون از انیستو تاب -نویسنده اول این مطالعه مشترک- می‌گوید: این نشان می‌دهد که پاتولوژی تاو سلول های مهارکننده را ذخیره می کند. تعادل بین سلول های تحریکی و مهاری را از بین می‌برد و زمینه‌های شبکه‌ای حیوانات را منحرف می‌کند.
یافته‌ها ممکن است تشخیص و درمان آلزایمر را بهتر کنند
با توجه به گفته دکتر اریک کندل -پرفسور علوم مغزی در سی یو ام سی- مطالعات تیمی مشخصا نشان می‌دهد که پاتولوژی تاو که از قشر انتورینال شروع می‌شود، می‌تواند به کاهش برانگیختگی سلول‌های شبکه‌ای و به بدتر شدن فضای شناختی که ما در بیماری آلزایمر انسانی می‌بینیم منجر شود.
او اضافه کرد که این می‌تواند به درک ما از تغییرات مغزی که در مراحل اولیه آلزایمر رخ می‌دهد کمک کند.
علاوه بر این، محققان باور دارند که یافته‌هایشان نشان می‌دهد که تحریک عمیق مغزی و تراپی‌های دیگر که سلول‌های عصبی مشخصی را هدف قرار می‌دهد این این پتانسیل را دارد که نابودی فضا را در کسانی که آلزایمر دارند درمان کند.
به هرحال به عقیده تیم انجام دهنده بررسی، چیزهایی زیادی هستند که باید درمورد نقش سلول‌های شبکه‌ای در آلزایمرمورد مطالعه قرار دهیم.
او توضیح می‌دهد: ما هنوز نمی‌دانیم که چند درصد از سلول‌های شبکه‌ای سالم برای جهت‌یابی درست لازم هستند یا این سیستم زمانی که در معرض خطر قرار گرفت قابل نجات هست یا نه.
دکتر داف مطمئن است که کشف آن‌ها این پتانسیل را دارد که به سود میلیون‌ها کسی که با بیماری آلزایمر دست و پنجه نرم می‌کند، باشد.
