نقرس چیست ؟ نقرس نوعی بیماری شایع و پیچیده از آرتروز است که می تواند هر کسی را درگیر کند. این بیماری با حملات ناگهانی و شدید درد، تورم، قرمزی و حساسیت به لمس در مفاصل، اغلب مفصل در قاعده انگشت شست پا، مشخص می شود.
حمله نقرس می تواند به طور ناگهانی اتفاق بیفتد، و اغلب اوقات شما در نیمه شب با احساس اینکه شست پایتان در حال سوختن است، بیدار می شوید. مفصل آسیب دیده- گرم ، متورم وبسیار حساس است.
علائم نقرس ممکن است عود کند و از بین رود؛ اما روش هایی برای مدیریت علائم و جلوگیری از شراره وجود دارد.
علائم نقرس چیست
نشانه‌ها و علائم نقرس تقریباً همیشه به طور ناگهانی و غالباً در شب اتفاق می افتد. نشانه های آن عبارتند از:
درد مفصل شدید نقرس معمولاً مفصل بزرگ انگشت شست پا را تحت تأثیر قرار می دهد؛ اما ممکن است در هر مفصلی ایجاد شود. سایر مفاصل که مبتلا به این بیماری هستند شامل مچ پا، زانوها، آرنج، مچ و انگشتان است. درد احتمالاً در چهار تا ۱۲ ساعت اول پس از شروع آن شدیدتر شود.
ناراحتی طولانی بعد از فروکش کردن درد شدید، ممکن است برخی از ناراحتی های مفصلی از چند روز تا چند هفته طول بکشد. حملات بعدی احتمالاً طولانی تر بوده و مفاصل بیشتری را تحت تأثیر قرار می دهند.
التهاب و قرمزی مفصل یا مفاصل آسیب دیده متورم ، گرم و قرمز می شوند.
محدوده حرکت با پیشرفت نقرس، ممکن است نتوانید مفاصل خود را به طور عادی حرکت دهید.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر درد ناگهانی و شدیدی در مفصل دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. نقرس که درمان نشود می تواند منجر به بدتر شدن درد و آسیب مفصلی شود.
در صورت داشتن تب و التهاب مفصل، بلافاصله به دنبال مراقبت های پزشکی باشید که می تواند نشانه عفونت باشد.
علل ایجاد نقرس چیست
نقرس هنگامی رخ می دهد که بلورهای اورات در مفصل شما جمع شده و باعث التهاب و درد شدید شده، حمله نقرس رخ می دهد. وقتی مقادیر زیادی اسید اوریک در خون داشته باشید، بلورهای ادرارتشکیل می شود.
بدن شما هنگام تجزیه پورین – اسید اوریک تولید می کند – موادی که به طور طبیعی در بدن شما یافت می شوند.
پورین همچنین در غذاهای خاصی مانند استیک، گوشت و غذاهای دریایی یافت می شود. سایر غذاها نیز سطح بالاتری از اسید اوریک را تقویت می کنند، مانند نوشیدنی های الکلی، به ویژه آبجو و نوشیدنی های شیرین شده با قند میوه (فروکتوز).
به طور معمول، اسید اوریک در خون شما حل می شود و از طریق کلیه ها به ادرار منتقل می شود. اما گاهی اوقات یا بدن شما بیش از حد اسید اوریک تولید می کند یا کلیه های شما اسید اوریک کمتری دفع می کنند. وقتی این اتفاق می افتد، اسید اوریک می تواند جمع شود و در یک مفصل یا بافت اطراف آن کریستال های تیز و مانند سوزن ایجاد کند که باعث درد، التهاب و تورم می شود.
فاکتورهای خطر ایجاد نقرس چیست
اگر مقادیر زیادی اسید اوریک در بدن خود داشته باشید، به احتمال زیاد به نقرس مبتلا خواهید شد. عواملی که سطح اسید اوریک را در بدن شما افزایش می دهند عبارتند از:
- رژیم غذایی. داشتن یک رژیم غذایی غنی از گوشت و غذاهای دریایی و نوشیدن نوشیدنی هایی که با قند میوه (فروکتوز) شیرین شده اند، سطح اسید اوریک را افزایش می دهد که خطر ابتلا به نقرس را افزایش می دهد. مصرف الکل، به ویژه آبجو، خطر ابتلا نقرس را نیز افزایش می دهد.
- چاقی. اگر اضافه وزن دارید، بدن شما اسید اوریک بیشتری تولید می کند و کلیه ها دشوارتر از بین بردن اسید اوریک هستند.
- شرایط پزشکی. برخی بیماری ها و شرایط خاص خطر ابتلا به نقرس را افزایش می دهد. این موارد شامل فشار خون بالا و بیماری های مزمن مانند دیابت، سندرم متابولیک و بیماری های قلبی و کلیوی است.
- داروهای خاص. استفاده از دیورتیک‌های تیازید – که معمولاً برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود – و آسپرین با دوز پایین نیز می تواند سطح اسید اوریک را افزایش دهد. بنابراین می تواند از داروهای ضد رد برای افرادی که پیوند عضو انجام داده اند تجویز شود.
- سابقه خانوادگی نقرس. اگر سایر اعضای خانواده شما نقرس داشته باشند، به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا خواهید شد.
- سن و جنسیت. نقرس در مردان بیشتر اتفاق می افتد، اساساً به این دلیل که زنان سطح اسید اوریک کمتری دارند. با این حال، بعد از یائسگی، میزان اسید اوریک زنان به مردان نزدیک می شود. مردان همچنین به احتمال زیاد زودتر دچار نقرس می شوند – معمولاً در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی – در حالی که زنان پس از یائسگی به طور کلی علائم و نشانه هایی پیدا می کنند.
- جراحی. تجربه جراحی یا ضربه با افزایش خطر ابتلا به حمله نقرس همراه است.
عوارض نقرس چیست
مبتلایان به نقرس می توانند شرایط شدیدتری از جمله:
- عود نقرس. بعضی از افراد ممکن است دیگر هرگز علائم و نشانه های نقرس را تجربه نکنند. دیگران ممکن است هر سال چندین بار نقرس را تجربه کنند. داروها ممکن است از بروز نقرس در افراد مبتلا به نقرس جلوگیری کند. در صورت عدم درمان، نقرس می تواند باعث فرسایش و تخریب مفصل شود.
- نقرس پیشرفته. نقرس پیشرفته نقرس درمان نشده ممکن است باعث ایجاد رسوبات کریستال های اورات در زیر پوست در گره هایی به نام توفی (TOE-fie) شود. Tophi می تواند در مناطق مختلفی مانند انگشتان دست، پا، آرنج یا تاندون آشیل در پشت مچ پا ایجاد شود. Tophi معمولاً دردناک نیست؛ اما در هنگام حملات نقرس ممکن است متورم و حساس شود.
- سنگ کلیه. بلورهای ادرار ممکن است در مجاری ادراری افراد مبتلا به نقرس جمع شده و باعث سنگ کلیه شوند. داروها می توانند به کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه کمک کنند.
راه پیشگیری از نقرس چیست
در دوره های عاری از علائم، این دستورالعمل های غذایی ممکن است به محافظت در برابر حملات نقرس در آینده کمک کنند:
- به مقدار زیاد مایعات بنوشید. مصرف نوشیدنی های شیرین خود را محدود کنید، به خصوص آن هایی که با شربت ذرت با فروکتوز بالا شیرین می شوند.
- مصرف الکل را محدود یا اجتناب کنید. با پزشک خود درمورد اینکه آیا مقدار یا نوع الکل برای شما بی خطر است صحبت کنید. شواهد اخیر نشان می دهد که آبجو به ویژه در مردان احتمال بروز علائم نقرس را افزایش می دهد.
- پروتئین خود را از محصولات لبنی کم چربی دریافت کنید. محصولات لبنی کم چرب ممکن است در واقع یک اثر محافظتی در برابر نقرس داشته باشند، بنابراین این ها بهترین منبع پروتئین برای شما هستند.
- مصرف گوشت، ماهی و مرغ خود را محدود کنید. مقدار کمی ممکن است قابل تحمل باشد، اما توجه کنید که به نظر می رسد چه نوع – و چه مقدار – مشکلاتی را برای شما ایجاد می کند.
- وزن مطلوب بدنی خود را حفظ کنید. قسمت هایی را انتخاب کنید که به شما امکان می دهد وزن سالم داشته باشید. کاهش وزن ممکن است سطح اسید اوریک را در بدن کاهش دهد. اما از روزه داری یا کاهش سریع وزن خودداری کنید؛ زیرا ممکن است به طور موقت سطح اسید اوریک را افزایش دهد.
راه تشخیص نقرس چیست
آزمایش برای کمک به تشخیص نقرس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش مایع مفصل. پزشک شما ممکن است از سوزن برای کشیدن مایع از مفصل درگیر شما استفاده کند. هنگام بررسی مایعات تحت میکروسکوپ، ممکن است کریستال های ادرار قابل رویت باشند.
- آزمایش خون. پزشک ممکن است آزمایش خون را برای اندازه گیری میزان اسید اوریک و کراتینین در خون شما توصیه کند. نتایج آزمایش خون می تواند گمراه کننده باشد. برخی از افراد اسید اوریک بالایی دارند، اما هرگز نقرس را تجربه نمی کنند. بعضی از افراد علائم نقرس دارند، اما مقدار غیرمعمول اسید اوریک در خون آن ها وجود ندارد.
- تصویربرداری با اشعه ایکس. اشعه ایکس به صورت مشترک می تواند برای رد سایر علل التهاب مفصل مفید باشد.
- سونوگرافی. سونوگرافی اسکلتی-عضلانی می تواند بلورهای ادرار را در مفصل یا یک توموس تشخیص دهد. این تکنیک بیشتر در اروپا از ایالات متحده استفاده می شود.
- سی تی اسکن انرژی دوگانه. این نوع تصویربرداری می تواند وجود کریستال های ادرار را در مفصل تشخیص دهد، حتی در صورت التهاب حاد! این آزمایش به دلیل هزینه، بطور معمول در تمرینات بالینی مورد استفاده قرار نمی گیرد و به طور گسترده ای در دسترس نیست.
راه درمان نقرس چیست
درمان نقرس معمولاً شامل داروهایی است. چه دارویی که شما و پزشکتان انتخاب می کنید ، بر اساس سلامت فعلی شما و ترجیحات شخصی شما خواهد بود.
از داروهای نقرس می توان برای درمان حملات حاد و جلوگیری از حمله های بعدی استفاده کرد. داروها همچنین می توانند خطر عوارض ناشی از نقرس، مانند ایجاد توفی از رسوبات کریستالی ادرار را کاهش دهند.
داروهای تجویزی برای درمان حملات نقرس چیست
داروهای مورد استفاده در درمان حاد حاد و جلوگیری از حملات بعدی شامل موارد زیر است:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی NSAIDs ها شامل گزینه های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil Motrin IB) و ناپروکسن سدیم (Aleve) و همچنین NSAID های دارای نسخه های قدرتمندتر مانند ایندومتاسین (ایندوسین) یا Celebrex هستند.
پزشک ممکن است برای جلوگیری از حمله حاد، دوز بالاتری را تجویز کند ، و به دنبال آن یک مقدار دوز کمتر روزانه برای جلوگیری از حمله های بعدی.
NSAID ها خطرات ناشی از درد معده، خونریزی و زخم دارند.
پزشک شما ممکن است کلشی سین (Colcrys ، Mitigare)، نوعی از داروهای تسکین دهنده درد را توصیه کند که درد لثه را به طور موثر کاهش می دهد. اثر دارویی ممکن است با عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال جبران شود، به خصوص اگر در دوزهای زیادی مصرف شود.
پس از برطرف شدن حمله حاد نقرس، پزشک ممکن است برای جلوگیری از حمله های بعدی، مقدار کم روزانه کلشی سین را تجویز کند.
کورتیکواستروئیدها داروهای کورتیکواستروئیدی، مانند پردنیزون دارو، ممکن است التهاب و درد نقرس را کنترل کنند. کورتیکواستروئیدها ممکن است به شکل قرص باشند یا می توانند به مفصل شما تزریق شوند.
كورتيكواستروئيدها به طور كلي فقط در افراد مبتلا به نقرس استفاده مي شوند كه نمي توانند NSAID و كلشيسين مصرف كنند. عوارض جانبی كورتيكواستروئيدها ممكن است شامل تغییر خلق و خوی، افزایش سطح قند خون و فشار خون بالا باشد.
داروهای تجویزی برای جلوگیری از عوارض نقرس چیست
اگر هر سال چندین حمله نقرس را تجربه می کنید یا اگر حملات نقرس شما کمتر، اما به ویژه دردناک است ، ممکن است پزشک برای کاهش خطر عوارض مربوط به نقرس، دارو را توصیه کند. اگر در حال حاضر شواهدی در مورد صدمه به نقرس در پرتونگاری مفاصل دارید ، یا به توفی ، بیماری مزمن کلیه یا سنگ کلیه مبتلا هستید، ممکن است داروهایی برای کاهش سطح اسید اوریک در بدن شما توصیه شود. گزینه ها عبارتند از:
داروهایی که تولید اسید اوریک را مسدود می کنند. داروهای موسوم به مهار کننده های گزانتین اکسیداز (XOIs) از جمله آلوپورینول (آلوپریم، لپورین، زیلوپریم) و فبوکسوستات (اولوریک)، میزان اسید اوریک بدن شما را محدود می کنند. این ممکن است سطح اسید اوریک خون شما را کاهش داده و خطر نقرس شما را کاهش دهد.
عوارض جانبی آلوپورینول شامل بثورات و شمارش خون کم است. عوارض جانبی Febuxostat شامل بثورات، تهوع، کاهش عملکرد کبد و افزایش خطر مرگ ناشی از قلب است.
دارویی که باعث بهبود اسید اوریک می شود. این داروها با نام های اوریکوسرژیک شامل پروبنسید (پرووبان) و لزینوراد (زورامپیک) هستند. داروهای اوریکوسوریک توانایی کلیه های شما را در از بین بردن اسید اوریک از بدن شما بهبود می بخشد. این ممکن است سطح اسید اوریک را کاهش داده و خطر ابتلا به نقرس را کاهش دهد، اما سطح اسید اوریک در ادرار شما افزایش می یابد. عوارض جانبی شامل بثورات، درد معده و سنگ کلیه است. Lesinurad را می توان تنها با XOI مصرف کرد.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
داروها اغلب موثرترین راه برای درمان نقرس حاد هستند و می توانند از حملات مکرر نقرس جلوگیری کنند. با این حال ، ایجاد برخی از تغییرات در سبک زندگی نیز مهم است ، مانند:
- نوشیدنی های الکلی و نوشیدنی های شیرین شده با شکر میوه (فروکتوز) کاهش دهید در عوض، مقدار زیادی نوشیدنی غیر الکلی، به ویژه آب بنوشید.
- محدود کردن مصرف غذاهای سرشار از پورین، مانند گوشت قرمز، گوشت و غذاهای دریایی.
- به طور منظم ورزش کنید و وزن کم کنید. نگه داشتن بدن در وزن سالم خطر ابتلا به نقرس را کاهش می دهد.
درمان‌های جایگزین نقرس چیست
اگر درمان های نقرس مطابق انتظار شما کارایی ندارند، ممکن است شما علاقه مند باشید که یک روش جایگزین را امتحان کنید. قبل از اینکه چنین درمانی را به تنهایی امتحان کنید، با پزشک خود صحبت کنید – برای ارزیابی فواید و خطرات و یادگیری اینکه آیا این درمان ممکن است در داروهای نقرس تداخل ایجاد کند یا خیر.
از آن جا که تحقیقات زیادی در مورد روش های درمانی جایگزین نقرس انجام نشده است، با این حال در بعضی موارد خطرات شناخته شده نیستند.
برخی از غذاها به دلیل پتانسیل کاهش سطح اسید اوریک مورد مطالعه قرار گرفته اند، از جمله:
- قهوه. مطالعات نشان داده است که ارتباطی بین نوشیدن قهوه – بدون کافئین – و سطح اسید اوریک پایین وجود دارد، هرچند هیچ مطالعه ای نشان نداده است که چگونه و چرا قهوه چنین تأثیری دارد.
شواهد موجود برای تشویق افراد غیر قهوه برای شروع کافی نیست، اما ممکن است به محققان سرنخ روش های جدیدی برای درمان نقرس در آینده برسد.
- ویتامین C. مکمل های حاوی ویتامین C ممکن است سطح اسید اوریک را در خون شما کاهش دهند. با این حال، هیچ مطالعه ای اثبات نکرده است که ویتامین C بر تعداد یا شدت حملات نقرس تأثیر می گذارد.
با پزشک خود در مورد میزان دوز مناسب ویتامین C صحبت کنید. و فراموش نکنید که می توانید با مصرف بیشتر سبزیجات و میوه ها، به خصوص پرتقال، ویتامین C دریافتی خود را افزایش دهید.
- گیلاس. گزارش شده است که گیلاس میزان اسید اوریک را کاهش می دهد و همچنین حملات نقرس را کاهش می دهد. با این حال، برای تأیید این موضوع باید تحقیقات بیشتری انجام شود. خوردن گیلاس بیشتر و نوشیدن عصاره گیلاس ممکن است روشی ایمن برای تکمیل درمان نقرس باشد ، اما ابتدا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
سایر درمان های دارویی مکمل و جایگزین ممکن است به شما کمک کنند تا زمان تسکین درد نقرس یا اثربخشی داروهایتان ، کنار بیایید. به عنوان مثال: تکنیک های آرام سازی، مانند تمرینات تنفس عمیق و مراقبتی ، می توانند ذهن شما را از درد شما راحت کنند.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر علائمی دارید که با نقرس شایع است، با پزشک خود وقت بگیرید. پس از معاینه اولیه ، پزشک ممکن است شما را به متخصص تشخیص و درمان آرتروز و سایر بیماری های التهابی مفصل ارجاع دهد (متخصص روماتولوژی).
در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات و آنچه انتظار می رود از پزشک داشته باشید، آورده شده است.
آنچه شما می توانید انجام دهید.
- علائم خود را از جمله زمان شروع و تعداد دفعات بروز آنها یادداشت کنید.
- به اطلاعات مهم شخصی، از جمله تغییرات اخیر یا عوامل اصلی استرس زا در زندگی خود توجه کنید.
- لیستی از اطلاعات پزشکی اصلی خود را تهیه کنید، شامل سایر شرایطی که تحت آن درمان می شوید و نام داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید. پزشک شما همچنین می خواهد بفهمد که آیا سابقه خانوادگی نقرس دارید یا خیر.
- در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که هنگام قرار ملاقات به شما ارائه می شود دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
- سوالاتت رو برای پرسیدن از دکتر بنویس. ایجاد لیست سوالات خود از قبل می تواند به شما کمک کند از وقت خود با دکتر خود نهایت استفاده را ببرید.
سوالاتی که می توانید در قرار اولیه از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- علل احتمالی علائم یا شرایط من چگونه است؟
- چه تست هایی را پیشنهاد می کنید؟
- آیا اکنون روش های درمانی یا تغییراتی در سبک زندگی وجود دارد که بتواند به علائم من کمک کند؟
- آیا باید یک متخصص را ببینم؟
- سوالاتی که در صورت مراجعه به روماتولوژیست می توانید از این موارد استفاده کنید:
- عوارض جانبی احتمالی داروهای تجویز شده کدام است؟
- چه مدت پس از شروع درمان علائم من باید بهبود یابد؟
- آیا من نیاز به استفاده طولانی مدت از داروها دارم؟
- من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم به بهترین نحو آن ها را با هم مدیریت کنم؟
- آیا تغییراتی در رژیم غذایی من توصیه می کنید؟
- آیا نوشیدن الکل برای من بی خطر است؟
- آیا مقاله یا وب سایتی وجود دارد که به من توصیه کنید تا در مورد شرایط خود بیشتر بدانم؟
- اگر در قرار ملاقات های پزشکی سوال دیگری برای شما پیش آمد ، در پرسیدن تردید نکنید.
چه انتظاری از پزشک خود دارید
پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید در مورد آنها عمیقاً صحبت کنیم ، مرور کنیم. پزشک ممکن است بپرسد:
- علائم شما چیست؟
- اولین بار کی این علائم را تجربه کردید؟
- آیا موارد خاصی علائم شما را تحریک می کند، مانند غذاهای خاص یا استرس جسمی یا روحی؟
- آیا شما تحت درمان دیگری قرار گرفته اید؟
- در حال حاضر چه داروهایی از جمله داروهای بدون نسخه و همچنین ویتامین ها و مکمل ها را مصرف می کنید؟
- آیا هیچ یک از بستگان درجه یک شما – مانند پدر و مادر یا خواهر و برادر – سابقه نقرس دارند؟
- در یک روز معمولی چه می خورید؟
- الکل می نوشید؟ اگر بله چقدر؟
