۵ عامل در ارتباط با یک شغل وجود دارد که می‌تواند باعث افزایش احتمال افسردگی در افراد مشغول به آن کار شود.
بررسی آماری جدیدی نشان می‌دهد رانندگان اتوبوس، در رأس لیست مشاغل دارای بالاترین احتمال افسردگی قرار دارند. با فاصله بسیار کم، کارمندان آژانس‌های املاک و کارکنان اجتماعی در رتبه‌های بعدی قرار دارند. نقاط مشترک بین این ۳ شغل -و سایر شغل‌های دارای ریسک بالای افسردگی- چه چیز‌هایی هستند؟
اصلی‌ترین مورد، سر و کار داشتن شاغلان با عوام مردم است. مؤلفان این بررسی می‌گویند:
«…مشاغل مبتنی بر ارائه خدمات، که نیازمند ارتباط مداوم و پیچیده با مشتری‌ها یا عوام مردم هستند، بیشتر نیازمند تقلا و فعالیت ذهنی و احساسی هستند تا کار فیزیکی…
این موضوع، تقویت‌کننده این نظریه است که فشار حاصل از فعالیت احساسی در این دسته مشاغل، که وابسته به برقراری ارتباط صحیح با مردم هستند، می‌تواند منجر به افسردگی شود.»
منظور از تقلا و فعالیت احساسی در این مشاغل، این است که فرد باید به طور مداوم احساسات خود را مدیریت کند. برای مثال یک مهماندار هواپیما را در نظر بگیرید که باید به تک‌تک ۴۶۵ مسافر یک پرواز لبخند بزند و خوش‌آمد بگوید.
می‌توانید لیست کامل ۱۷ شغل با بالاترین میزان افسردگی در شاغلان را، از ریسک زیاد به کم، در زیر مشاهده کنید:
- رانندگان وسایل نقلیه عمومی
- بنگاه‌داران مسکن
- کارکنان اجتماعی
- صاحبان صنعت
- شرکت‌های خدمات شخصی
- وکالت و خدمات قضایی
- خانه‌داری و اداره منازل
- سازمان‌های عضویتی و آبونمانی
- دلالان کالا و خدمات امنیتی
- صنایع چاپ و انتشار
- خدمات کشاورزی
- خرده‌فروشی
- خدمات بهداشتی، برق و گاز
- پیمان‌کاران تجاری
- صنایع سوخت و ذغال
- مغازه‌داری
- تعمیر خودرو
تفسیر مؤلفان بررسی این‌گونه است:
«بیشترین درصد افسردگی در بین مشاغل، در رانندگان وسایل نقلیه عمومی -چه برون‌شهری و چه درون‌شهری- دیده شد. افزایش فشار خون، افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق و سکته قلبی، از جمله مواردی هستند که به طور شایع در بین رانندگان اتوبوس دیده می‌شوند و معمولاً به استرس کاری آن‌ها ربط داده می‌شوند.»
صرف نظر از محیط کاری شلوغ این رانندگان و سر و کار داشتن آن‌ها با جمعیت زیادی از مردم، این تضاد بین‌فردی فراوان آن‌ها در روابطشان با مردم است که منجر به افزایش درصد افسردگی در آن‌ها می‌شود:
«شغل‌هایی که ریسک ابتلا به افسردگی بالاتری دارند، شغل‌هایی هستند که در آن‌ها، در سطح ملی و در مقایسه به سایر مشاغل، افراد شاغل در ارتباطاتشان با مردم با ناسازگاری‌های بین‌فردی بیشتری مواجه هستند و نمونه‌های بیشتری از رویارویی با افراد سخت‌گیر را تجربه می‌کنند.»
فاکتور‌های بزرگ دیگر مؤثر در این دسته مشاغل عبارتند از:
- ناتوانی در کنترل شرایط کار
- فعالیت فیزیکی پایین در حین کار
- میزان بالای مداخله کار با زندگی شخصی
- پاداش کم در ازای تلاش زیاد
