ذرات ویروس مانندی تولید شده اند که به سلول های سرطانی متصل شده، و باعث ارائه داروی درمان به تومورها می شود. با این روش دیگر نیاز نیست که کل بدن در معرض مواد شیمیایی قرار گیرد. این روش هنوز در مرحله آزمایش است و از پروتئین ها نشان دار شده با مواد فلئورسنت به جای داروی های شیمی درمانی استفاده می شود، اما با توجه به عوارض کم آن پتانسیل بالایی برای درمان سرطان دارد.
ویروس ها در حمل پروتئین ها و در پیدا کردن راه خود را در بدن به مکان های خاص بسیار عالی عمل می کنند. محققان پزشکی چندین سال در این باره آزمایشاتی انجام دادند. آن ها دارو های مبارز با سلول های سرطانی را در آن ها قرار دادند، درنتیجه بقیه قسمت های بدن بیمار در معرض این دارو ها و مواد شیمیایی قرار نمی گرفت. با این حال، ویروس می تواند در بیمار، بیماری ایجاد کند، اگر چه تعدادی از راه ها برای جلوگیری از این وجود دارد.
دکتر فرانک سینزبوریس از دانشگاه کوئینزلند استرالیا، این موضوع را با ایجاد نانوذرات ویروس مانند (VNPs)با پوششی شبیه به ویروس ها ولی بدون ماده ژنتیکی حل کرد. در نتیجه عدم وجود ماده ژنتیکی در این ذرات مانع تکثیر آن ها درون سلول های بدن بیمار می شود.
سینزبوریس از ویروس بلوتانگ که نشخوار کنندگان را آلوده می کند، برای ایجاد شبه ویروس های خود استفاده کرد. طبق گفته های سینزبوریس ویروس ها در حالت طبیعی ۳ لایه پوشش در اطراف خود دارند، در حالیکه این شبه ویروس ها فقط ۲ لایه داخلی را دارند. این پوشش ها از ویروس در برابر جریان خون محافظت می کند، همچنین پوشش خارجی این شبه ویروس ها ( یا لایه میانی ویروس های طبیعی) به مولکولی که در سرطان پستان بیش از حد بیان می شود، متصل می شود.
با این حال مکانیسمی که چگونه این شبه ویروس ها مواد شیمیایی را به سلول های خاص تحویل می دهند باید بیشتر بررسی شود.
