تعریف
کورک و کفگیرگ برآمدگی‌های دردناک و پر از چرکی هستند، زمانی‌که باکتری یک یا چند ریشه مو را دچار التهاب و عفونت می‌کند، در زیر پوست تشکیل می‌شوند.
کورک در ابتدا اغلب به شکل توده‌های حساس و قرمز است. این توده به سرعت از پر از چرک می‌شود و دردناک تر می‌شود تا اینکه پاره و تخلیه شود. کفگیرک دسته‌ای از کورک‌هاست که یک ناحیه مرتبط عفونی در زیر پوست تشکیل می‌دهد.
فرد می‌تواند برای یک کورک درمان خانگی انجام دهد. اما نباید سعی کند تا آن را بخراشد یا فشار دهد زیرا ممکن‌است عفونت گسترش یابد.
علائم
کورک
کورک می‌تواند در هر ناحیه‌ای از پوست رخ دهد، اما معمولاً در صورت، گردن، زیربغل، باسن، ران و نواحی موداری که زیاد عرق می‌کنند یا اصطکاک در آن نواحی زیاد است. علائم کورک اغلب شامل:
- یک برآمدگی قرمز و درناک که درابتدا به اندازه‌ی یک نخود است
- پوست اطراف برآمدگی قرمز و متورم می‌شود
- اندازه‌ی برآمدگی پس از چندروز همزمان با پرشدن آن با چرک، بیشتر می‌شود
- ایجاد یک قله زرد رنگی که در نهایت پاره می‌شود و چرک آن خارج می‌شود
کفگیرک
کفگیرک توده‌ای از کورک‌هاست که یک ناحیه مرتبط عفونی تشکیل می‌دهد. کفگیرک اغلب در پشت گردن، شانه و ران تشکیل می‌شود. کفگیرک در مقایسه با کورک عفونتی شدید‌تر و عمیق‌تر ایجاد می‌کند و احتمال اینکه جای زخم ایجادکند بیشتر است. افرادی که کفگیرک دارند معمولاً احساس ناخوشی دارند و ممکن‌است دچار تب و لرز شوند.
چه موقع به پزشک مراجعه‌کنیم
فرد خود می‌تواند از یک کورک مراقبت کند. اما اگر همزمان چندین کورک داشتید یا اگر کورک شما دچار وضعیت‌های زیر شود، به پزشک مراجعه‌کنید:
- در صورت ایجاد شود
- تب ایجادکند
- اندازه‌ی آن بیش از ۵ سانتی‌متر باشد
- در دو هفته بهبود نیابد
- عود کند
دلایل
عامل بسیاری از کورک‌ها، باکتری استافیلوکوکوس اورئوس می‌باشد. این باکتری معمولاً روی پوست و داخل بینی وجود دارد. گاهی کورک‌ها در مناطقی از پوست که جراحت کوچکی دارد یا به‌وسیله حشرات گزیده شده(که به باکتری اجازه ورود می‌دهد)، گسترش می‌‌یابد.
عوامل خطرزا
گرچه همه افراد در معرض این بیماری قرار دارند، اما عوامل زیر خطر ابتلا را افزایش می‌دهند:
- تماس نزدیک با فردی که عفونت استافیلوکوکوس دارد
- دیابت
- بیماری‌های پوستی دیگر
- ضعیف بودن سیستم‌ایمنی
عوارض
به ندرت، باکتری ناشی از کورک یا کفگیرک می‌تواند وارد جریان خون شده و به دیگر نواحی بدن منتقل شود. این عفونت منتشرشده سپسیس یا عفونت خونی نام دارد که می‌تواند منجربه عفونت‌های عمیق در نواحی مختلف بدن مانند قلب(اندوکاردیت) و استخوان(استئومایلیت) شود.
تشخیص
پزشک به احتمال زیاد با یک نگاه ساده کورک یا کفگیرک را تشخیص می‌دهد. پزشک ممکن‌است یک نمونه از چرک فرد را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. این کار در مواردی که عفونت عودکننده است یا به درمان موجود پاسخ نمی‌دهد، کمک‌کننده خواهد بود.
بسیاری از انواع باکتری‌های ایجادکننده‌ی کورک به انواع خاصی از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم شده‌اند. بنابراین آزمون‌های تشخیصی برای تعیین آنتی‌بیوتیک مناسب کارآمد باشد.
درمان
فرد معمولاً می‌تواند کورک‌های کوچک را در خانه با استفاده از کمپرس‌های گرم برای تسکین درد و خروج طبیعی چرک، درمان کند.
برای کورک‌ها و کفگیرک‌های بزرگ‌تر، درمان ممکن‌است شامل:
- ایجاد برش توسط پزشک برای خروج چرک
- آنتی‌بیوتیک‌ها
