استفاده از GPS چگونه عملکرد مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
استفاده از GPS می‌تواند اثرات قابل توجهی بر مراکز حافظه‌ی مغز داشته باشد.
تحقیقات نشان می‌دهند استفاده‌ی مکرر از GPS سبب تحلیل مراکزی می‌شود که در حالت عادی برای جهت‌یابی استفاده می‌شوند. هیپوکامپ، مرکز حافظه و جهت‌یابی مغز، به یادگیری خیابان‌های جدید، در حین روشن بودن GPS پاسخ نمی‌دهد. ناحیه‌ی کورتکس پره‌فرونتال نیز فعالیت خاصی را در این افراد نشان نمی‌دهد.
مقاله‌ی مرتبط: هیپوکامپ؛ عملکرد این بخش در مغز چیست؟
دکتر هوگو اسپایرز۱، از پژوهشگران، توضیح می‌دهد:
قرارگرفتن در مسیرهای پیچیده می‌تواند سبب بهبود عملکرد هیپوکامپ شود. درصورتی که در مسیر پیچیده‌ای قرار گرفته‌اید که از آن اصلا سر در نمی‌آورید، در حال اعمال فشار زیادی بر هیپوکامپ و کورتکس پره‌فرونتال خود هستید. تا زمانی که تکنولوژی به شما کمک می‌کند مسیر خود را پیدا کنید، این بخش‌های مغز دیگر پاسخگو نخواهد بود و در نتیجه، دیگر نمی‌توانیم مسیرها و خیابان‌های جدید را یاد بگیریم.
پژوهش‌های سابق نشان می‌دهند که هیپوکامپ راننده‌های تاکسی در لندن، پس از یادگیری تعداد زیادی از خیابان‌ها، گسترش می‌یابد.
این پژوهش نشان می‌دهد که اثری که GPS روی مراکز حافظه دارد، متفاوت است. دکتر اسپایرز، اظهار دارد:
قدم بعد برای آزمایشگاه ما، همکاری با شرکت‌های تکنولوژی هوشمند برای طراحی تولید دستگاه‌هایی است که در عین راحت‌تر کردن مکان‌یابی، فضایی برای فعالیت‌های مغزی در نظر گرفته باشند.
پژوهش‌های جدیدمان، به ما امکان داشتن نگاهی دقیق به چیدمان شهرها و ساختمان‌ها و نحوه‌ی پاسخگویی سیستم حافظه در مغز به آنان را می‌دهد. برای مثال؛ ما چیدمان مراکز درمانی و بیمارستان‌ها را مورد بررسی قرار دادیم که برای افراد مبتلا به بیماری‌های ذهنی، به‌خاطر سپردن مکان آن‌ها دشوار است. به‌خاطر سپردن این اماکن می‌تواند کمک بسیاری به این بیماران کند. هم‌چنین، می‌تواند مکان‌هایی را برای بیمارستان‌ها در نظر گرفت که به خاطر سپردن آن‌ها، برای انواع بیماران آسان‌تر باشد.
نتایج این پژوهش در مجله‌ی Nature Communications منتشر شده‌اند.
پی‌نوشت
۱ Hugo Spiers
