انتشار این مقاله


افزایش حجم ماهیچه با تستوسترون

سطح بالای تستوسترون در مردان با سنین بالا از کاهش حجم ماهیچه‌ها جلوگیری می‌کند. در تحقیقی که در این زمینه انجام گرفت، مردان با سن بالای ۶۵ در طول ۴ سال تحت نظر بودند و در این مدت آن‌هایی که مقدار هورمون تستوسترون بیشتری در بدن خود داشتند ماهیچه‌ی کمتری از دست داده‌اند؛ مخصوصاً در […]

سطح بالای تستوسترون در مردان با سنین بالا از کاهش حجم ماهیچه‌ها جلوگیری می‌کند. در تحقیقی که در این زمینه انجام گرفت، مردان با سن بالای ۶۵ در طول ۴ سال تحت نظر بودند و در این مدت آن‌هایی که مقدار هورمون تستوسترون بیشتری در بدن خود داشتند ماهیچه‌ی کمتری از دست داده‌اند؛ مخصوصاً در نواحی بازوها و پاهایشان!

کاهش سطح هورمون تستوسترون با افزایش سن
کاهش سطح هورمون تستوسترون با افزایش سن

به علاوه، مردانی با سطوح بالایی از این هورمون پاهای قوی تری دارند و بسیار راحت تر می‌توانند از روی صندلی بلند شوند.

دکتر Eric LeBlanc:

میزان هورمون تستوسترونی که مردان در بدن خود دارند ممکن است با این که در اثر افزایش سن چه مقدار از قدرت و حجم ماهیچه‌ی آن ها کم می‌شود، ارتباط داشته باشد. مطالعه‌ی ما مدارک دیگری را درباره‌ی اثر مثبت هورمون‌های آندروژن بر روی رشد بدن به یافته های قبلی اضافه می‌کند. شاید این هورمون‌ها با یک ماده‌ی کلیدی موثر در سلامت مردان مرتبط باشند.

اثرات تستوسترون دارویی هم بر روی حجم ماهیچه، سنتز پروتئین در آن‌ و مقدار کلی پتاسیم در بدن مورد مطالعه قرار گرفته است. افزایش پروتئین‌سازی تقریباً در همه‌ی کیس‌ها مشاهده شد، تقریباً به اندازه‌ی ۲۷% ولی پروتئین‌سازی در کل بدن تغییر زیادی نشان نداد. بررسی‌‌ها بر روی شکل ماهیچه هم نشان داد که اندازه‌ی فیبرها ثابت بوده است. در کل افزایش حجم ماهیچه‌ها مدیون افزایش پروتئین‌سازیست.

کاهش حجم ماهیچه و قدرت آن موجب سستی بدن می‌شود و احتمال آسیب دیدگی‌ها و شکستگی‌ها را افزایش می‌دهد و همچنین قابلیت تحرک را از فرد سلب می‌کند. مردان میزان بیشتری از قدرت و حجم ماهیچه‌ای خود را از زنان با افزایش سن از دست می‌دهند؛ این موضوع اثر استروئیدهای جنسی، به ویژه تستسترون را در این زمینه بیش از پیش مطرح می کند. آرایش فیزیکی بدن هم تحت تاثیر این موضوع متفاوت می باشد.
در این مطالعه که در آن ۱۱۸۳ شرکت کننده حضور داشتند، محققان مقدار ماهیچه و چربی بدن افراد را با dual energy X-ray absorptiometry scans اندازه گرفتند؛ در این روش دو دسته پرتو ایکس با انرژی‌های متفاوت به بدن افراد تابیده می‌شود. وقتی میزان جدب بافت‌های دیگر از مقدار کل کم شود می‌توان میزان جذب اندام مورد نظر را اندازه گرفت. فعالیت‌هایی هم که مورد آزمایش قرار گرفتند شامل قدرت پایین تنه، سرعت راه رفتن و بلند شدن از روی صندلی بدون کمک دست‌ها بود.


منبع: LiveScience

علی تقی‌زاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید