بررسی فعالیت‌های مغزی نشان می‌دهد موسیقی همانند غذا یا مواد مخدر، تأثیر فراوانی بر روحیه یا عواطف دارد. برخی قسمت‌های مغز هنگام شنیدن موسیقی، فعالیت خود را تغییر می‌دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید.
لوب گیجگاهی مغز:
در ناحیه‌ی تمپورال (گیجگاهی)، قسمتی با نام قشر شنوایی وجود دارد که سلول‌های آن، برای تشخیص فرکانس صدا طراحی شده‌اند؛ برخی از این سلول‌ها با فرکانس‌های بالا و برخی دیگر، با فرکانس‌های پایین تحریک می‌شوند.
قشر شنوایی اطلاعات مربوط به بلندی، سرعت، ملودی و ریتم موسیقی در‌حال پخش را تشخیص می‌دهد. تأثیرپذیرترین قسمت مغز از صدا، همین بخش می‌باشد.
مخچه:
مخچه در قسمت عقبی مغز قرارگرفته و دومین بخش بزرگ مغز است؛ وظیفه‌ی اصلی آن، ایجاد رفلکس‌های عصبی، حفظ تعادل، ریتم و حرکت عضلات اسکلتی است. هم‌چنین در ایجاد پاسخ به موسیقی و کنترل هارمونی حرکات بدن هنگام رقصیدن نقش مهمی را ایفا می‌کند.
هنگام ایجاد پاسخ ریتمیک به موسیقی، برای مثال هماهنگی بدن برای نواختن انواع سازها، قسمت‌های بسیاری از مغز باید درهماهنگی کامل باهم عمل کنند؛ مخچه این امکان را فراهم می‌کند.
مخ:
درناحیه‌ی فرونتال، بخش‌هایی وجود دارند که با به‌یادآوردن متن یا ریتم آهنگ‌ها ارتباط دارند. هم‌چنین، قشر مغز در قسمت دورسولترال، در نگه‌داشتن موسیقی درحافظه‌ی فعال و تصویرسازی کردن برای آن در زمان پخش موسیقی نقش دارد.
قسمت حرکتی لوب فرونتال نیز در کنترل حرکات بدن در زمان نواختن یک آلت موسیقی دخیل است.
دستگاه لیمبیک:
دستگاه لیمبیک از بخش‌هایی متصل بهم تشکیل شده‌است که در عمق مغز قرار دارند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند این بخش در دادن پاسخ عاطفی به موسیقی دخیل‌است. بنابراین حس شادی، غم، هیجان یا ترسی که هنگام شنیدن موسیقی حس می‌کنید، مربوط به این قسمت می‌باشد.
قسمت آمیگدالِ آن نیز که مسئول پاسخ دادن به احساسات منفی است، معمولاً درهنگام شنیدن موسیقی مهار می‌شود.
