در این اینفوگراف به بررسی اثرات این ماده مشهور بر ارگان‌های انسان می‌پردازیم.
اثرات این ماده را می‌توان در موارد زیر خلاصه نمود:
- کافئین موجب مهار مولکول‌هایی در مغز انسان می‌گردد. این مولکول‌ها آدنوزین نام داشته و موجب القای حس خواب می‌گردند. لذا یکی از اثرات کافئین کاهش خواب است.
- به‌وسیله بلوک آدنوزین، کافئین سبب تولید دو ماده تحریکی دوپامین و گلوتامین شده و موجب شادابی فرد و کاهش ریسک افسردگی می‌گردد.
- برخی از مطالعات نشان از تأثیر‌گذاری کافئین در کاهش اشتها دارد.
- پس از مصرف کافئین این ماده در معده جذب می‌گردد و پس از حدود یک تا دو ساعت واحد جریان خون می‌گردد. نیمه عمر این ماده در حدود ۵ یا ۶ ساعت است.
- کافئین توانایی بهبود حافظه در برخی افراد را نشان داده است.
- کافئین در دوز‌های معمول توانایی بهبود فرآیند تمرکز را داشته با این حال دوز بالایی این ماده موجب کاهش تمرکز می‌گردد.
- کافئین با تحریک ترشح گاسترین موجب افزایش اسید معده و ایجاد رفلاکس می‌گردد.
- یکی از عوارض جانبی کافئین القای دستور مغز به غده‌ی آدرنال برای تولید آدرنالین می‌باشد. این دستور موجب حساسیت خلقی افراد می‌گردد.
- دوز معمولی از کافئین توانایی افزایش موقتی فشار خون را دارد. این افزایش به طور معمول به اندازه نیست که موجب آسیب به بافت‌های بدن گردد.
