برخلاف ویتامین C که مطالعات تأثیر بخصوصی از آن در پیشگیری از سرماخوردگی مشاهده نکرده‌اند، استفاده از زینک در فصل زمستان شاید ارزشش را داشته باشد. به نظر می‌آید این ماده‌ی معدنی در رونوشت راینوویروس‌ها که شایع‌ترین عامل سرماخوردگی در انسان هستند، تداخل می‌کنند.
در بازبینیِ مطالعات روی افرادی که به تازگی به سرماخوردگی مبتلا شده بودند (۲۰۱۱)، محققان به آن‌هایی که شروع به مصرف زینک کرده بودند توجه نموده و آن‌ها را با افرادی که دارونما استفاده می‌نمودند، مقایسه کردند. آن‌هایی که از زینک استفاده کرده بودند مدت بیماریشان کمتر بوده و نشانه‌های ملایم‌تری داشتند.
زینک عنصری اثرگذار است که سلول‌های سیستم ایمنی ما برای عملکرد به آن متکی هستند. عدم دریافت این ماده به مقدار کافی (محققان مدرسه‌ی پزشکی هاروارد مصرف روزانه‌ی ۱۵-۲۵ میلی‌گرم از این ماده را توصیه می‌کنند) می‌تواند عملکرد سلول‌های T و دیگر سلول‌های ایمنی را در بدن ما تحت تأثیر قرار دهد.
با این حال عدم مصرف بیش از حد نیز مهم است؛ استفاده‌ی بیش از اندازه از یک مکمل شاید با عملکرد سیستم ایمنی مداخله داشته باشد و اهدافی که از مصرف آن دنبال می‌شد، دقیقاً برعکس گردد.
نوشیدنی ویتامین C که با پیشنهاد شیمی‌دان معروف، لینوس پاولینگ در دهه‌ی ۱۹۷۰ شروع به تولید آن کردند و همراه با مکمل‌هایی نظیر Airborne و Emergen-C به نظر می‌رسد فقط منافع خود را در قفسه‌های مغازه‌ها به اثبات رسانده‌اند! مطالعه پشت مطالعه اثبات کرد که مصرف مکمل ویتامین C تقریباً هیچ اثری در جلوگیری از سرماخوردگی معمولی ندارد.
در طی بازبینیِ سال ۲۰۱۳ که روی ۲۹ آزمایش با ۱۱۳۰۰ فرد انجام شد، برای مثال هیچ اثر دائمی بر روی طول مدت و شدت بیماری در اثر مصرف ویتامین C پیدا نشده است. تنها جایی که نویسندگان تحقیق به فوائد مکمل‌های ویتامین C اشاره کرده بودند در دونده‌های ماراتن، اسکی‌بازان و سربازان در فعالیت‌های نیمه‌قطبی بود. در خود این افراد هم اثرات مشاهده‌شده اندک بوده است.
مطابق با چیزی که نویسندگان این تحقیق بیان کرده‌اند، “نارسایی در تکمیل ویتامین C برای کاهش وقوع سرماخوردگی در جمعیت عمومی عدم تعدیل استفاده از مکمل‌های روتین ویتامین C را نشان می‌دهد.” این مطلب را باید اضافه کرد که مگادوزهایی از ۲۰۰۰ میلی‌گرم ویا بیشتر به معنای واقعی خطر دردناک سنگ‌های کلیه را افزایش می‌دهند.
پس بهتر است به جای نوشیدن ویتامین C به فکر جذب مواد مغذی از طریق غذاها باشید. توت‌فرنگی و میوه‌های بسیار دیگری به همراه سبزیجات وجود دارند که منبع خوبی از این ویتامین هستند.
و این نکته را هم به یاد داشته باشید که اگر زینک کافی در رژیم غذایی شما وجود ندارد، مکمل آن را امتحان کنید. نخود، لوبیا قرمز، قارچ، خرچنگ و مرغ منابع خوبی از این ماده‌ی معدنی هستند. قرص‌هایی مثل سرماخوردگی نیز می‌تواند دریافتیِ بدن را افزایش دهند.
