برای برخی از افراد، رفتار خشونت‌آمیز و عصبانیت شاید با التهاب موجود در بدن آنها مرتبط باشد. محققان نشانگرهای (markers) التهاب را در خون ۷۰ فرد مبتلا به اختلال انفجاری متناوب intermittent explosive disorder بررسی کردند. در این عارضه قسمت‌های تکراری از خشونت ناگهانی و کج‌خلقی‌ها به فرد دست می‌دهد؛ سوءاستفاده خانگی و پرتاب کردن و شکستن اشیاء از نشانه‌های آن می‌باشد.
این مطالعه علاوه بر موارد نامبرده شامل ۶۱ فرد تشخیص داده شده با ناهنجاری‌های روانی نیز بوده است که با خشونت درگیر اند. ۶۷ نفر هم در این تحقیق بدون مشکلات روانی به عنوان کنترل شرکت داشتند.
نتایج ارتباطی مستقیمی را بین سطوح دو نشانگر التهاب و خشونت در افراد مبتلا به IED یافتند که در شرکت‌کننده‌های کنترل یافت نمی‌شد. بر اساس این تحقیق که در JAMA Psychiatry منتشر شده است، نتایج پس از کنترل عوامل مربوط به سبک زندگی و دیگر تفاوت‌ها بین گروه‌های شرکت‌کننده بدست آمد. با این حال چگونگی عملکرد این ارتباط هنوز ناشناخته است.
محققان هنوز دقیقاً نمی‌دانند که التهاب موجب تحریک ابراز خشونت می‌شود یا احساس خشونت التهاب را به وجود می‌آورد ولی این رابطه به صورتی جدی نشان می‌دهد که این دو از لحاظ زیستی با هم مرتبط اند و این ارتباط آسیب‌زا نیز هست.
این یافته‌ها به آن معنا نیست که استفاده از داروهای ضدالتهابی مثل آسپرین می‌تواند موجب آرام شدن فردی عصبانی شود ولی می‌تواند مسیر جدیدی برای مطالعات آینده بگشاید که تمرکز آن بر کاهش خشونت با استفاده از کاهش التهاب خواهد بود.
افرادی مبتلا به IED نسبت به شرایط استرس‌زا با خشم و غضب غیرقابل‌کنترل واکنش افراطی نشان می‌دهند. این عارضه بر زندگی شخصی و اجتماعی افراد تأثیر گذاشته و شاید آنها را در خطر بالاتری نسبت به مشکلات روانی قرار دهد؛ خطراتی مثل افسردگی، اضطراب و سوءمصرف الکل و مواد مخدر. همچنین خطر مشکلات پزشکی، مثل بیماری قلبی، سکته‌ی مغزی و دیابت نیز در این افراد بالاتر است.
درمان‌های در دسترس برای IED شامل تثبیت‌کننده‌های خلق و روان‌درمانی می‌باشد ولی این روش‌ها همیشه و در همه‌ی بیماران جواب نمی‌دهند.
در این تحقیق، پژوهشگران روی دو نشانگر التهاب تمرکز کردند؛ پروتئین واکنشگر C (CRP) و اینترلوکین-۶ (IL-6). CRP در واکنش به آسیب یا عفونت توسط کبد ساخته می‌شود، در حالی که IL6 از گلبول‌های سفید ترشح می‌شود تا پاسخ سیستم ایمنی را برانگیزد.
در افراد مبتلا به IED، هر دو نشانگر CRP و IL-6 سطوح بالاتری را در مقایسه با دیگر شرکت‌کنندگان نشان می‌دهند و علاوه بر این در افرادی با گذشته‌ی پر از رفتارهای خشونت‌آمیز بالاتر هم می‌رود.
مطالعات جانوری نشان داده که قرار دادن پروتئین‌های التهابی مشابه در معرض مغز گربه‌ها و موش‌ها میزان رفتارهای خشن را در این جانوران افزایش می‌دهد. در انسان‌ها نیز چنین چیزی امکان‌پذیر می‌باشد. برخی از پروتئین‌های افزایش یافته در خون می‌توانند راه خود را به مغز پیدا کرده و مناطقی از آن را که در ارتباط با کنترل رفتارهای خشونت‌آمیز است، تحت تأثیر قرار دهند.
