متخصصان مغز می‌دانند خواب حافظه را بهبود می‌بخشد. اما چرا و چگونه، سوالی است که پاسخ به آن ساده نبوده‌است. برخی شواهد اشاره دارند که به هنگام خواب، سلول‌های مغزی پیوندهای جدیدی با یکدیگر برقرار می‌کنند. از طرف دیگر شواهدی نیز هستند که بیان می‌کنند که خواب این پیوندها را از بین می‌برد.
ون‌بیاو گن، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه نیویورک و تیمش به شواهد محکمی در اثبات مورد اول دست یافتند. آنها یک کار فیزیکی را به چند موش آموختند، سپس مغز آنها را در خواب مورد مشاهده قرار دادند و دیدند که نورون‌ها، پیوندهای جدیدی تشکیل می‌دهند.
برای مشاهده‌ی تغییرات، اعضای تیم از موشهایی استفاده می‌کردند که قبلا ژنتیک آنها را دست‌کاری کرده بودند. به طوری که موشها یک پروتئین فلوئورسنت ترشح می‌کردند که باعث می‌شد برخی از نورون‌ها نمایان شوند. موشها به دو دسته تقسیم شدند: دسته‌ای بعد از یادگیری کار فیزیکی می‌خوابیدند و دسته‌ای بیدار می‌ماندند. هنگامی که گن مغز آنها را تصویربرداری کرد، مشاهده نمود موشهایی که می‌خوابیدند دندریت‌های بیشتری نسبت به دسته‌ی دیگر تولید کرده‌اند.
این مشاهدات نشان داد که خواب‌های عمیق و بدون رویا به مغز ما کمک می‌کنند که پیوندهای بین نورونی بیشتری تشکیل شود؛ حداقل – به گفته‌ی گن – هنگامی که یک کار فیزیکی جدید را یاد می‌گیریم.
