مطالعه ای در چین ادعا می کند که رشد کودکان بدون خواهر و یا برادر می تواند ساختار مغز متفاوتی را نسبت به دیگران منجر شود. آن ها یافتند که این کودکان خلاق ترند و تمایل به روابط اجتماعی کمتری دارند.
مطالعات قبلی بر روی تفاوت در رفتار، عملکرد های شناختی و ویژگی های شخصیتی بین تک فرزندان و کسانی که خواهر یا برادر دارند، متمرکز شده بود. بعد از این مطالعات، به طور مشترکی این نتیجه گرفته شد که کسانی که خواهر یا برادر ندارند، نیازی نیست تا توجه والدینشان را به اشتراک بگذارند و بنابراین به احتمال زیاد، بیشتر مورد تشویق قرار می گیرند، ولی تجربه اولیه به اشتراک گذاری و رقابت را از دست می دهند.
این مطالعه جدید، که توسط دانشگاه جنوب غربی در چونگ کینگ انجام شد و در مجله Brain Imaging and Behavior به چاپ رسید، به بررسی تفاوت های رفتاری بر پایه عصبی می پردازد. همچنین تاثیر محیط های مختلف خانواده بر توسعه و رشد ساختار مغز کودکان را بررسی می کند.
چین به دنبال تلاش در کنترل جمعیتش، از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۵، سیاست تک فرزندی را اعمال کرد که نتیجه آن افزایش قابل توجهی در تعداد تک فرزندان بود.
محققان ۲۵۰ دانشجو را مورد مطالعه قرار دادند که نیمی از آنان تک فرزند بودند. آنان مغز این دانشجویان را اسکن کرده و همزمان شخصیت، خلاقیت و هوششان را نیز مورد ارزیابی قرار دادند.
با همخوانی یافته های قبلی، آزمون نشان داد که تک فرزندان خلاقیت بیشتری دارند، اما در صفات شخصیتی مطلوب امتیاز کمتری کسب کرده اند. بررسی اسکن های مغزی این ۲ گروه نشان داد که بخش هایی از مغز که در ارتباط با این صفات هستند، از لحاظ ساختاری در ۲ گروه متفات است.
تک فرزندانی که امتیاز بیشتری در خلاقیت داشتند، حجم بیشتری از ماده خاکستری را در لوب آهیانه (بخشی از مغز در ارتباط با انعطاف پذیری ذهنی و تخیل) نشان می دادند. همچنین تک فرزندانی که صفات شخصیتی مطلوب کمتری داشتند، ماده خاکستری کمتری در قشر جلوی مغز میانی ( بخشی از مغز که در فکر کردن در مورد خود در ارتباط با دیگران درگیر می شود) وجود داشت.
محققان ادعا می کنند، این نشان می دهد که محیط های مختلف خانواده بر توسعه ساختار مغز کودکان تاثیر می گذارد و نوع تربیت ما پایه عصبی را شکل می دهد.
