انتشار این مقاله


HIV؛ آزمایش دهانی

زمانی که CDC در سپتامبر سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که تمامی افراد در سنین بین ۱۳ الی ۶۴ سال باید شروع به دادن تست کنند، و این عمل را باید مداوم انجام دهند مانند آزمایش‌هایی مانند تست ضربان قلب و میزان کلسترول خون. این عمل جامعه پزشکی را شوکه کرد. بیشتر متخصصین این حرکت را […]

زمانی که CDC در سپتامبر سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که تمامی افراد در سنین بین ۱۳ الی ۶۴ سال باید شروع به دادن تست کنند، و این عمل را باید مداوم انجام دهند مانند آزمایش‌هایی مانند تست ضربان قلب و میزان کلسترول خون. این عمل جامعه پزشکی را شوکه کرد. بیشتر متخصصین این حرکت را تحسین کردند به دلیل اهمیت، گستردگی این بیماری و این که باید این تست‌های عادی شود برای مردم که فکر نکنند اگر این آزمایش را انجام دهند حتما مشکلی دارند. اما نکته‌ای که نادیده گرفته شده بود قیمت بالای آزمایش بود که وقت زیادی را هم از پزشک، بیمار و آزمایشگاه می‌گرفت و موجب ناراحتی همه بود. در این بین بعضی‌ها هم از سوزن می‌ترسند.

در مورد نکته آخر، یک راه حل پایدار ارائه شد؛ یک شیوه آزمایش برای HIV که توسط FDA هم تایید شد، ارائه شد که نیازی به ارسال به آزمایشگاه و وقت زیادی نداشت و همچنین در این روش می‌توان از خون، سرم و بزاق دهان بدون تفاوت در دقت نتیجه استفاده کرد. یک سواب ساده یا آدامس برای این آزمایش کافی است، آزمایشی که OraSure OraQuick نامیده می‌شود. این که استفاده از بزاق دهان در مقابل خون، آیا همان دقت را دارد بستگی به این دارد که از چه کسی در این باره سوال کنید؛ بعضی از افراد دقت آن‌ها را یکسان می‌دانند و برخی دقت استفاده از خون را بیشتر می‌دانند.

تست OraSure از خود بزاق استفاده نمی‌کند، این روش از موکوس دهانی استفاده می‌کند که داخل دهان وجود دارد. جدای از این که از کدام  مایع استفاده می‌کنیم، شیوه عملکرد ما در هر دو یکسان خواهد بود. در این روش از آنتی‌بادی‌های HIV استفاده می‌شود و نه خود عامل بیماری. زمانی که یک نفر HIV دارد، سیستم ایمنی او آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند برای از بین بردن ویروس عامل که البته کار بیهوده‌ای است. پس وقتی فردی HIV دارد آنتی‌بادی آن را هم دارد. و از آنجایی که یک فرد بیمار به ندرت در بزاق خود عامل بیماری را دارد، پس با روی آوردن ما به آنتی‌باید ما می‌توانیم تشخیص بدهیم که آیا ویروس یا بیماری‌ای در کار هست یا نه، چرا که در صورت وجود سیستم ایمنی ما بر علیه آن پاسخ می‌دهد. آنتی‌بادی‌ها اختصاصی بر علیه یک قسمت معمولا پروتئینی هستند که به آن آنتی‌ژن گفته می‌شود که آنتی‌بادی به آن می‌چسبد برای از کار انداختن آن. حال اگر شما یک آنزیم داشته باشید که به کمپلکس آنتی‌بادی و آنتی‌ژن واکنش نشان دهد، شما یک آزمایش خوب برای این بیماری خواهید داشت، موارد گفته شده علم پایه در پس پرده این آزمایش است.

مطالب کلی در مورد شیوه تست

دستگاه آزمایش OraQuick از یک نوار برای انجام آزمایش استفاده می‌کند، نواری از چنس پلاستیک که بر روی آن آنتی‌ژن‌های HIV قرار داده شده است. بیمار انتهای نوار را در دهان خود قرار می‌دهد و آن را بر روی مخاط دهان خود می‌کشد. سپس مسئول آزمایشگاه انتهای دستگاه را داخل ویالی قرار می‌دهد که داری آنزیم واکنش‌دهنده است. اگر درون مایع دهان آنتی‌بادی HIV وجود داشته باشد، به آنتی‌ژن بر روی نوار می‌چسبد و در آخر آنزیم نسبت به آن واکنش نشان می‌دهد که این واکنش را ما به صورت تغییر رنگ مشاهده می‌کنیم و یک خط رنگی بر روی نوار یا دستگاه تشکیل می‌شود. در صورت دیده شدن خط، نباید فکر کنیم که حتما بیمار هستیم، این آزمایش مانند هر آزمایش دیگری نیاز به تایید با یک سری آزمایش‌های دیگر یا حداقل تکرار همین آزمایش دارد.

این شیوه آزمایش حدود ۲۰ دقیقه زمان می‌برد. دستگاه OraQuick را شما نمی‌توانید از داروخانه تهیه کنید، چرا که این دستگاه برای استفاده خانگی طراحی نشده است. برای آزمایش HIV شما باید به کلینیک یا پزشک مراجعه کنید. متعاقب این آزمایش شما باید به پزشک مراجعه کنید برای انجام آزمایش‌های اختصاصی‌تر در صورت مثبت بودن آزمایش اول. جواب منفی همیشه به منزله نداشتن  بیمار نبودن نیست چرا که آنتی‌بادی‌ها ۳ الی ۶ ماه اول در بدن تولید نمی‌شوند.

محمدابراهیم نیکبخت


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید