در این مقاله سعی کرده‌ایم که به بیان اساسی‌ترین موارد مراقبت و محافظت از کودکان در محیط‌‌‌های بیگانه و عمومی پرداخته و به نوعی ارزش والای آموزش‌های خانوادگی را پررنگ تر از گذشته ارج نهیم.
کودک شما تا زمانی‌که به خودی خود مستقل شود و به سن بلوغ برسد، در معرض بسیاری خطرات خارجی است که هر لحظه جان و مال هر یک از شما را تهدید می‌کند، توصیه می‌کنیم که با دقت موارد زیر را مطالعه کرده و به فرزندان خود آموزش دهید تا آن‌ها را تبدیل به قوی‌ترین محافظ برای خودشان کنید!
هرگز اسم فرزندتان را فاش نکنید!
بسیاری از پدر و مادر ها عادت دارند که نام فرزند خود را بر کیف و کتاب یا حتی مداد، خودکار و ظرف تغذیه‌ی او بنویسند، که مبادا گم شوند یا اگر گم شدند راحتتر پیدا شوند. اما این کار به طور کلی درست نیست و باعث میشود که افراد بیگانه به راحتی به اطلاعات فرزندتان دسترسی داشته باشند و این موجب میشود که اعتماد فرزند شما را زودتر جلب کرده و فرزند شما در رویارویی با افرادی که نام او را از قبل می‌دانند راحتتر خواهد بود.
توجه کنید که این راحتی خاطر، می‌تواند به قیمت جان فرزندتان تمام شود.
بجای این کار بهتر است شماره تماس خود را بر کیف فرزندتان بنویسید، که هم برای امنیّت فرزندتان بهتر است و هم پیدا کردن اشیاء گم‌شده را راحتتر می‌کند.
دویدن، در جهت مخالفِ حرکت اتومبیلی که شما (فرزندتان) را تعقیب می‌کند!
شما به فرزندتان می‌آموزید که هرگز سوار اتومبیل غریبه نشود و از قبول کردن اصرار آنان مبنی بر سوار شدن، بپرهیزد. ولی شما باید این آموزش را یک درجه ارتقا دهید، برای این کار باید به فرزند خود آموزش دهید که اگر احساس کرد که توسط اتومبیلی بیگانه تعقیب می شود، در جهت مخالف حرکت اتومبیل شروع به دویدن کند و تا می‌تواند از اتومبیل مشکوک دورشود
نرمافزارهای موقعیت یاب هم، می‌توانند مفید باشند!
نرمافزارهای زیادی در دسترس پدران و مادران قرار دارد که به وسیله آن‌ها می‌توانند موقعیت مکانی فرزندان خود را متوجه شوند. یکی از این نرم‌افزار ها GPS phone tracker است که بر google Play گوشیتان موجود و قابل نصب است، اگر در پرداخت هزینه آن مشکل دارید مشابه ایرانی آن هم وجود دارد که می توانید به راحتی آن را با یک جستجو در فضای مجازی بیابید.
برخی از ساعت‌های مدرن، مجهز به دکمه حالت اضطراری‌‌اند !
با تهیه‌ی این ساعت‌ها می‌توانید به فرزند خود آموزش دهید که در صورت احساس هرگونه خطر خارجی، دکمه حالت اضطراری را فشار دهد. با فشار دادن این دکمه پیامی به پدر و مادر یا حتی نزدیک‌ترین مرکز پلیس مخابره میشود. این ساعت‌ها با اتصال به نرمافزارهای گوشی همراهتان نقش نرمافزارهای تعیین موقعیت را هم بازی می‌کنند و با فعال شدن حالت اضطراری‌شان شما را از در خطر بودن فرزندتان و موقعیت فعلی او آگاه می‌کنند.
فریاد بزن: من این آدم رو نمی شناسم!
وقتی فرزندتان در شرایط حساسی چون مورد سوء قصد برای ربودن قرار بگیرد، بهتر است بلد باشد که گاز و نیشگون بگیرد و با دست و پا زدن، مانع آن شده و در حالت کلی توجه افراد نزدیک به محل را به خود جلب کند. علاوه بر این‌ها فرزند شما باید بلد باشد در این موارد فریاد بزند که: من این فرد رو نمی‌شناسم اون می‌خواد منو به زور با خودش ببره با این کار قطعا افراد نزدیک مداخله خواهند کرد.
به آن‌ها بیاموزید که مکالمه را کوتاه کرده و فاصله خود را حفظ کنند.
کودک شما باید بداند که لزومی ندارد با دیگران حرف بزند و اگر مکالمه‌ای بیش از ۵ تا ۷ ثانیه به طول انجامید بهتر است آن‌را پایان داده و از محل دور شود و خود را به جای امنی برساند، همچنین در طول مکالمه فرزند شما باید در فاصله‌ای حدودا نیم‌متری را با فرد بیگانه قرار بگیرد و این فاصله را تا پایان مکالمه حفظ کند. اگر فرد غریبه در تلاش برای نزدیک‌تر شدن باشد، فرزند شما هم باید به عقب برود، این ایده را با فرزند خود حتما و به صورت عملی تمرین کنید تا فواصل را بهتر درک کند و در این مورد جای سوای باقی نماند.
به آن‌ها بیاموزید که با هر کسی سوار آسانسور نشوند
به آن‌ها آموزش دهید که هنگام سوار شدن بر آسانسور مراقب باشند که فرد ناشناسی با آن‌ها وارد آسانسور نشود و اگر این اتفاق افتاد سعی کنند که به هیچ وجه با فرد غریبه در آسانسور قرار نگیرند. برای این کار می‌توان فراموش کردن چیزی را بهانه کرد و از رفتن به داخل آسانسور جلوگیری کرد و یا اصلا دروغ لازم نیست، به فرزندتان بیاموزید که در این شرایط بسیار مودبانه به فرد ناآشنا بگوید: پدرو مادرم به من گفته‌اند که فقط به تنهایی یا همراه یکی از همسایگانمان سوار آسانسور شوم.
درصورتی که به آن‌ها حمله شود یا اینکه آن فرد غریبه بخواهد با زور فرزند شما را داخل آسانسور ببرد بهتر است که کودکتان از گاز گرفتن و داد و بی داد کردن، تا زمانی که یک بزرگسال فرا برسد، استفاده کند!
به آن‌ها بیاموزید که هرگز یک غریبه را از دور بودن شما و یا بیرون از خانه بودنتان آگاه نکنند
کودکان در بیشتر موارد اگر در آیفون تصویری کسی را نبینند و صدایی نشنوند در را باز می‌کنند، به آن‌ها بیاموزید کسی که کار داشته باشد، خودش را نشان می‌دهد. به آن‌ها بیاموزید که در بیشتر موارد در عدم حضور خودتان دَر خانه را بر افراد غریبه باز نکنند. در صورت مواجه‌شدن با ورود بدون اجازه یک فرد بیگانه، بهتر است که کودکتان بلد باشد که با نزدیک‌ترین همسایه‌تان تماس بگیرد.
می‌توان گاهی از رمز‌های بین خانوادگی استفاده کرد!
برای مثال وقتی کسی به کودک شما می‌گوید “همراه من بیا من تو رو پیش پدر و مادرت می‌برم” استفاده از یک رمز کلامی می‌تواند سوال خوبی برای سنجش درستی و نادرستی حرف فرد غریبه باشد. این رمز می‌تواند از نام پدر و مادرتان گرفته تا “پرتقال پشمالو” متغیر باشد.
قرار ملاقات واقعی با دوستان مجازی، به شدت ممنوع!
انسان‌های سوءاستفاده کننده می‌توانند از مجراهای مجازی خود را به فرزند شما نزدیک کنند ولی باید آگاه بود که گاهی “علیِ ده ساله” در پایین شهر می تواند انسان سودجویی در گوشه‌ای از شهر باشد، که جز خرابکاری کار دیگری با شما ندارد.
به فرزندانتان بیاموزید هیچ گونه اطلاعات شخصی و خانوادگی از جمله نام اعضای خانواده، شماره تماس و آدرس محل سکونتتان را در هیچ کجای فضای مجازی و حد الامکان با هیچ یک از افراد در ارتباطش، در میان نگذراند.
