FlatScope ایمپلنت تخت میکروسکوپی که می‌تواند پرتوهای حسی را مستقیما وارد مغز کند. با FlatScope، که یک نوآوری در زمینه ایمپلنت است، دانشمندان امیدوارند بتواند یک روز اطلاعات حسی را به مغز شما برسانند – با میان‌بر زدن از بازسازی چشم و گوش برای ترمیم بینایی یا شنوایی.
علاوه بر آن، تیم FlatScope می‌گوید این توانایی را دارد که فعالیت مغز را در جزئیات بسیار دقیق تر از آن چه که در حال حاضر ممکن است جذب کند، شاید زمانی که به اتمام برسد بتواند در کنترل کردن و تحریک چندین میلیون نورون در قشر (ماده خاکستری ما) اثر گذار باشد.
یکی از اهداف بلندمدت مهم برای محققان دانشگاه Rice، توانایی یافتن برای اسکن عمیق مغز تا حدی کافی است که بتوانند پایه و اساس ورودی های حسی را بفهمند – و آن کلیدی برای یادگیری نحوه کنترل این ورودی های حسی است.
یکی از اعضای این تیم ،Jacob Robinson:
پیشرفت در سازه‌های نیمه رسانا الهام بخش است. ما قادر به ساخت پردازنده های بسیار متراکم با میلیاردها عنصر در یک تراشه برای گوشی که در جیب شما قرار می‌گیرد، هستیم. پس چرا این پیشرفت‌ها را به رابط‌های عصبی اعمال نمی‌کنیم؟
محققان FlatScope در همکاری با سازمان دفاع DARPA و به عنوان بخشی از برنامه طراحی سیستم های عصبی (NESD)، با هدف ایجاد سیستم ایمپلنت کاملا کارآمد، قادر به برقراری ارتباط بین مغز و جهان دیجیتال هستند.
DARPA می‌گوید:
چنین رابطی سیگنال‌های الکتروشیمیایی مورد استفاده توسط نورون‌های مغز را به زبان صفر و یک که ربات فناوری اطلاعات تشکیل می‌دهد، تبدیل می‌کند و در مقیاس وسیع‌تر از آنچه در حال حاضر امکان‌پذیر است، می‌تواند باشد.
در نهایت، این می‌تواند به افراد کم‌بینا و نابینا اجازه دهد که جهان را از طریق یک دوربین متصل به پیراهنشان ببینند، هرچند که هنوز راه زیادی مانده است. در حال حاضر تنها چیزی که تیم دارد، نمونه اولیه‌ای است که در بالای مغز قرار می گیرد و سیگنال‌های نوری نورون‌های قشر مغز را تشخیص می‌دهد. محققان می‌گویند FlatScope زمانی که آماده شود به جای ۱۶ الکترودها که فعلا بهترین سیستم های نظارت بر مغزند، می‌تواند هزاران برابر عملکرد داشته باشد.
آنان در حال کار با متخصصان bioluminescence هستند تا بتوانند راه هایی کشف کنند که نورون ها زمانی که عمل کردند فوتون‌هایی از خود آزاد کنند، و یک نور برای نشان دادن خود تشکیل دهند تا از کارهای درونی مغز راز های بیشتری فاش شود.
این تیم همچنین بر روی کارهایی که با FlatCam انجام داده است، کار می‌کند: حسگر دوربین فوق العاده نازک و کم قدرت که می تواند در یک ایمپلنت استفاده شود.
چالش دیگر این است که الگوریتم‌هایی را جمع آوری کنیم که می توانند با داده‌های مغزی ارتباط برقرار کنند و به نقشه‌های سه بعدی نور و فعالیت‌های نورونی را که از آن‌ها داده اطلاعاتی می‌گیرد، معنا بدهد. و پس از آنکه تمام این موانع کوچک برطرف شوند، دانشمندان نیز باید کار کنند که چگونه دستگاه را تکمیل کنند و چگونه داده‌ها را بصورت بی سیم مخابره و دریافت کنند.
قطعا کارهای زیادی باید انجام بگیرد – تیم برای چهار ساله آینده کمک مالی دریافت کرده است – اما اگر این رابط بتواند کامل شود، پس حواس آسیب‌دیده انسان‌ها می‌تواند با معادل دیجیتال جایگزین شود. همچنین ما می‌توانیم جهان مجازی غوطه ور در جهان واقعی را تولید کنیم.
ما منتظریم تا ببینیم چگونه این پروژه طی چند سال آینده توسعه می یابد و شما می توانید از طریق بخش مهندسی برق و رایانه دانشگاه Rice اطلاعاتتان را بروز کنید.
مقالات مرتبط:
