مشاغل خاص مرتبط با افزايش خطر آرتريت روماتوئيد (ورم مفصلى روماتيسم)

آيا داشتن شغل هاى خاص در ايجاد بيمارى آرتريت روماتوئيد تأثير گذار است؟ آيا ابتلا به اين بيمارى در زنان و مردان متفاوت است؟

مشاغل خاص مرتبط با افزايش خطر آرتريت روماتوئيد (ورم مفصلى روماتيسمى)

پژوهش جديد نشان مى دهد كه مشاغل خاص ممكن است كارگران را در افزايش خطر آرتريت روماتوئيد قرار دهد. يافته هايى كه در مراقبت هاى آرتروز و تحقيقات ظاهر مى شود ، نشان مى دهد كه عوامل مرتبط با كار مانند عوامل خطرناك هوادهى ممكن است به پاتوژنز (بيمارى زايى) آرتريت روماتوئيد كمك كنند.

عوامل محيطى به نظر ميرسد در ايجاد آرتريت روماتوئيد با ايجاد واكنش هاى خود ايمنى در افراد حساس نقش مهمى ايفا مى كنند. براى بررسى اينكه آيا برخى خطرات شغلهاى خاص و مواجهه ممكن است درگير باشد, anna ilar , از موسسه karolinska sweden و همكارانش اطلاعات را از ٣٥٢٢ نفر مبتلا به آرتريت روماتوئيد و ٥٥٨٠ مورد از EIRA (تحقيقات اپيدميولوژيك آرتروز روماتوئيد) مبتنى بر جمعيت روستايى، بررسى کرده‌اند. اين مطالعه اطلاعاتى را در مورد عوامل محيطى، ژنتيكى و ايمنى بدن جمع آورى شده از نمونه هاى خون و پرسشنامه هاى بين سالهاى ١٩٩٦ تا ٢٠١٤ جمع آورى كرد.

اين تيم فهميد كه كارگران مرد در بخش توليد با افزايش خطرات آرتريت روماتوئيد بيشترى نسبت به كارگران داخل بخش هاى حرفه اى، ادارى و فنى (گروه ارجاع) داشتند. در بخش توليد، كارگران مرد الكتريكى و الكترونيكى و متصدى هاى بررسى مواد، يك نوع از خطر دو برابر افزايش آرتريت روماتوئيد بيشتر از گروه ارجاع را داشتند. آجرچين ها و كارگران بتن سه برابر افزايش خطر داشتند.

اكثر زنان، كمك پرستار ها و سرپرستان افزايش خطر كمى از آرتريت روماتوئيد داشتند. اين يافته ممكن است با تعداد نسبتاً كمى زنان كه در اين بخش در مقايسه با مردان كار ميكنند توجیه شود.

تجزيه و تحليل محققان با توجه به عادات مصرف سيگار و الكل، سطح تحصيلات و شاخص توده بدنى كه همه عوامل مرتبط با آرتريت روماتوئيد است در نظر گرفته شد. “مطالعات قبلى بر فاكتورهاى خطر وابسته بر شيوه زندگى در حد يكسان توجه نكرده اند.

Ilar می‌گوید:

يافته هاى ما نشان ميدهد كه عوامل مرتبط با كار، مانند مواجهه مضر در هوا، ممكن است در توسعه ي بيمارى ها نقش داشته باشد. مهم است كه يافته هاى مربوط به عوامل خطر قابل پيشگيرى به كاركنان، كارفرمايان و تصميم گيران گسترش يابد تا با كاهش يا حذف عوامل خطر شناخته شده، ازبيمارى جلوگيرى گردد.

تحقیقات بیشتری باید برای مشخص کرد‌ن مواجهه‌های مربوطه انجام گیرد. مظنونان بالقوه شامل سيليس، آزبست، حلال‌هاى آلى و اگزوز موتور هستند.