تست ژنتیک به افرادکمک می‌کند از استاتین که می‌تواند باعث درد شود اجتناب کنند
آیا باید استاتین را مصرف کنیم؟ داروهای رایج یک راه امن و موثر برای کاهش کلسترول و جلوگیری از بیماری‌های قلبی است، اما بسیاری از کسانی که آنها را مصرف می‌کنند به دلیل عوارض جانبی دردناک مصرف آن را متوقف می‌کنند. علاوه بر آن، در برخی از افراد این درد ممکن است به علت اثر Nocebo (دیدگاه منفی که منجر به بروز دسته‌ای از عوارض جانبی می‌شود که در حالت عادی بروز نمی‌یابد) به جای خود دارو باشد. اما غربالگری زنتیکی می‌تواند به کاهش عوارض جانبی کمک کند و اطمینان حاصل دهدکه افراد کمتر درد را تحمل کنند و مردم را به مصرف استاتین ترغیب می‌کند.
دیپاک وورا (Deepak Voora) و همکارانش با استفاده از استاتین، یک ژن مرتبط با درد عضلانی را بررسی کرده‌اند. این ژن پروتئینی است که دارو را به سلول‌های کبدی منتقل می‌کند. یک نوع این ژن با “درد ناشی از پاسخ به استاتین” مرتبط است.
برای پیدا کردن این‌که آیا این نوع عوارض بر چه عوارض جانوری از استاتین‌های مختلف تجویز می‌شود، وورا و تیم او داده‌ها را از یک کارآزمایی بالینی که به طور تصادفی سه نوع این دارو را استفاده کرده بودند دوباره بررسی نمودند. آنها متوجه شدند که افراد دارای نوعی ژن، بالاترین خطر عوارض جانبی را هنگام مصرف نوعی از استاتین به نام سیمواستاتین دریافت می‌کنند اما در هنگام مصرف پرواستاتین این خطر بسیار پایین بود. محققان سپس یک آزمایش را روی ۱۵۹ نفر انجام دادند تا ببینند آیا غربالگری ژنتیک می‌تواند بهترین و مناسب‌ترین استاتین را برای هر فرد تجویز کند. تمام شرکت‌کنندگان قبلا مصرف استاتین را به خاطر درد عضلانی متوقف کرده بودند.
اعتماد به نفس بیشتر
اولا از هر داوطلب آزمایش ژنتیکی به عمل آمد، اما فقط یک گروه از نتایج آزمایش خود آگاه بودند. برای این گروه پزشک توضیح داد که آیا DNAشان آنها را در معرض خطر درد عضلانی مرتبط با استاتین قرار می‌دهد یا خیر. به افرادی که در معرض خطر بودند توصیه شد استاتینی که با احتمال کم‌تری به درد عضلانی منجر می‌شود دریافت نمایند، در حالی که افرادی که در معرض خطر نبودند می‌توانستند هر نوع را امتحان کنند. به دیگر شرکت کنندگان نتایج آزمون اعلام نشد و در عوض توصیه‌های عمومی و استاندارد را از پزشک خود دریافت کردند. حدود ۵۷ درصد از کسانی که از نتایج آگاه بودند و یک‌سوم از کسانی که توصیه‌های عمومی را دریافت کرده بودند تصمیم گرفتند در عرض سه ماه آینده شروع به مصرف استاتین کنند. در پایان مطالعه ۸ ماهه مشاهده شد که سطح کلسترول LDL خون در آزمودنی‌هایی که از نتیجۀ آزمایش خود آگاه بودند، به طور متوسط ۱۰ تا ۱۵ درصد کمتر از سایرین بود.
به گفته جیسون واسی (Jason Vassy)؛ این بسیار قابل توجه است زیرا بیماران گیرنده استاتین در ابتدا حاضر به پذیرش آن نبودند.
از دیدگاه وورا، با بهبود درک یک فرد از یک داروی شما می‌توانید تعداد زیادی از آن را مصرف کنید و مصرف آن را ادامه دهید که این مشکل بزرگ است. او امیدوار است که این رویکرد بتواند به پزشکان و بیماران کمک کند تا نسبت به داروهای دیگر اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. این مفهوم استفاده از پزشکی برای رسیدگی دقیق به روانشناسی چگونگی احساس بیماران در مورد دارو ممکن است یک ترکیب برنده باشد
