در طول هفتهی جهانی پیشگیری از خودکشی که از دهم سپتامبر آغاز شده است، وقت آن است که دربارهی موضوعات مختلف صحبت کنیم؛ بخاطر ۴۱۱۴۹ آمریکایی که سالانه جان خودشان را میگیرند، بخاطر ۸۰۰ هزار نفری که سالانه در سراسر جهان به دلیل خودکشی فوت میکنند و بخاطر افراد بسیار بسیار بیشتری که هر سال اقدام به خودکشی کرده و یا عزیزشان را به خاطر خودکشی از دست میدهند.
هفتهی ملی پیشگیری از خودکشی (ششم تا دوازدهم سپتامبر) فرصتی است تا به عنوان یک ملت، از اینگونه مرگها جلوگیری کرده و با صحبتها و اقداماتی که خودکشی را در مرکز توجه قرار میدهند، برای کاهش این ارقام تلاش کنیم. شما نیز ساکت ننشینید. در این مقاله هفت راهکار برای شما ارائه شده است تا بتوانید از اقدامات هفتهی پیشگیری از خودکشی پشتیبانی کنید.
۱. دربارهی نشانههای پریشانی و بهمریختگیهای احساسی اطلاعات کافی به دست آورید و هنگام روبرو شدن با این نشانهها آماده باشید.
دکتر ویکتور شوآرتز (Victor Schwartz)، سرپرست پزشکی موسسهی JED در ایمیلی به Mighty گفته است:
همه با چالشهای احساسی روبرو میشوند اما اگر احساس کردید پریشانیتان چیزی بیش از بهمریختگیهای روزانه است، حتما از کسی کمک بخواهید.
مقالهی مرتبط: با زنگ خطرهای افکار مربوط به خودکشی آشنا شوید.
وی جوانان را تشویق میکند تا در این هفتهی آگاهی و پیشگیری از خودکشی، اقدامات عملی برای آگاهی خود و دیگران انجام دهند. پس “نشانههای خطر پریشانی احساسی و افسردگی را بشناسید و یاد بگیرید چگونه به خودتان یا فرد دیگر در معرض خطر کمک برسانید. برای تشخیص این علائم لازم نیست یک متخصص باشید!” کمک به یک دوست حتی میتواند به آسانی فرستادن یک پیام متنی باشد.
مقالهی مرتبط: تشخیص علائم هشداردهندهی خودکشی
۲. به یک نفر بگویید فردا به ملاقاتش خواهید رفت و بستهی هفتهی جهانی پیشگیری از خودکشی را با خود برایش ببرید.
“علیرغم همهی سختیها، ما انتخاب کردیم که بمانیم و ادامه دهیم”
جیمی تورکُوسکی (Jamie Tworkowski) سال پیش در هفتهی پیشگیری از خودکشی نوشته است:
ما انتخاب کردیم تا بمانیم و ادامه دهیم چون کسی نمیتواند نقش ما را در این جهان بازی کند. زندگی ارزش زیستن را دارد. فردا به ملاقاتتان خواهیم آمد.
این حرفها، امسال کمپین پیشگیری از خودکشی “عشق را بر دستهایش بنویس” را ایجاد کردند که هدفش این است که با فروختن پکهای پیشگیری از سرطان، ۷۵ هزار دلار بدست آورد. به گفتهی اعضای این کمپین، این مقدار درآمد همگی به درمان و بهبودی اختصاص پیدا خواهد کرد. هر یک از این پکها شامل یک تیشرت، دستبند، سه پوستر و کارتهای اطلاعرسانی میشود. در سایت نوشته شده است:
از این ابزار برای شروع مکالمه استفاده کنید و تجربهها و اطلاعات مفیدتان را در اختیار بقیه هم قرار دهید.
این پکها تا سیزدهم سپتامبر در آمریکا به فروش خواهند رسید.
۳. دلایلتان را برای ادامهی زندگی و جلوگیری از خودکشی با دیگران به اشتراک بگذارید.
چرا صحبت دربارهی خودکشی این همه مهم است؟ با استفاده از هشتگ #ReasonsISpeak دلایلتان را در شبکههای اجتماعی به اشتراک بگذارید.
۴. خلاقیت داشته باشید و دلیلی برای زندگی به یک نفر بدهید.
پروژهی شرکت LETS، یک موسسهی غیرانتفاعی که از دانشآموزان و جوانان مبتلا به بیماریهای روانی حمایت میکند، در حال جمعآوری آثار هنری، شعر، داستان یا هر چیز دیگری است که میتواند دلیلی برای زندگی کردن به یک نفر بدهد. استفانی لین کافمن (Stefanie Lyn Kaufman) از بنیانگذاران پروژهی شرکت LETS میگوید:
ما لازم است بدانیم چه چیزی ما را زنده و تلاشگر نگه میدارد. چه چیزی باعث میشود ما در سختترین شرایط هم به تلاش ادامه دهیم.
در تلاشی که برای جمع کردن دلیل زندگی کردن انجام میدهید، منطق را هم مورد توجه قرار دهید؛ مجموعهای از دلایل درست، واقعی و صادقانه برای ادامهی زندگی.
۵. سعی کنید در مدرسه یا محل کارتان غربالگری انجام گیرد.
برنامهی متقابل غربالگری، که توسط بنیاد آمریکایی پیشگیری از سرطان نوشته شده است، یک روش مبتنی بر شواهد برای رسیدن به افراد در معرض خطر خودکشی و دادن کمک و حمایت لازم به آنهاست. این روش غربالگری به صورت یک پرسشنامه است که آنلاین پخش شده و فرد به سوالات آن جواب میدهد. دانشگاهها و ادارات میتوانند از این پرسشنامهها استفاده کنند تا افرادی را که در معرض خطرند بشناسند. یک روانشناس مشاور پاسخها را تحلیل کرده و برای هر فرد بنا بر شخصیتش، توصیههای لازم را میکند. این پرسشنامه میتواند اولین قدم برای کمک گرفتن از دیگران باشد. “غربالگری“، هم افرادی را که احتمال دارد در آینده نیاز به کمک داشته باشند مشخص میکند و هم به شما نشان میدهد سلامت روان همکلاسی یا همکارتان چقدر مهم است.
۶. از محدود کردن ابزار خودکشی حمایت کنید.
تعدادی از مطالعات نشان دادهاند تلاش برای محدود کردن ابزار خودکشی (محدود کردن محلها و ابزار عمومی خودکشی) یکی از روشهای موفق جلوگیری از خودکشی است. کالیفرنیا توانسته است با قرار دادن موانع خودکشی در پل Golden Gate سانفرانسیسکو، تعداد خودکشیها را به طرز چشمگیری کاهش دهد. دانشگاه Cornell نیز اقدامات مشابهی انجام داده است. در بهار سال ۲۰۱۰، Cornell حفاظهای زنجیری را بر روی هفت پل در محوطهی Ithaca نصب کرده است.
اگر در شهر شما نیز محلی وجود دارد که خودکشی در آنجا زیاد اتفاق میافتد، تمام تلاشتان را بکنید تا دسترسی به آن محل را کمتر کرده یا ایمنسازی آن محل را انجام دهید تا آمار خودکشی کمتر شود.
۷. سعی کنید به نوبهی خودتان قبح و زشتی را که دربارهی بیماریهای روانی وجود دارد، از بین ببرید.
اکثریت افرادی که به خاطر خودکشی جانشان را از دست میدهند (نود درصد یا بیشتر)، در هنگام مرگ از یک بیماری روانی رنج میبرند. برای افرادی که با یک بیماری روانی زندگی میکنند خودکشی، قابل جلوگیری است. وقتی ما دربارهی سلامت روان صحبت کرده و فرهنگی را ایجاد میکنیم که در آن افراد بدون احساس خجالت میتوانند کمک موردنیازشان را دریافت کنند، به افراد مبتلا به بیماریهای روانی فرصتی برای بهبودی و زندگی بهتر میدهیم. خودکشی قابل پیشگیری است و ما میتوانیم سعی کنیم تا به افراد در معرض خطر نشان دهیم آنها تنها نیستند.
مقالهی مرتبط: آیا خودکشی یک بیماری است؟