سلولهای بنیادی، سلولهای اطرافشان را کنترل کرده و انجام عملکردهای خاصی را در آنها القا میکنند. این اثر «زبان سلولهای بنیادی»۱ که برای اولین بار شناخته شده است، توسط تیمی از دانشمندان MedUni Vienna در مقالهی منتشر شدهی آنان در ژورنال Nature Communications توضیح داده شده است.
نویسندگان مقاله ابراز کردهاند سلولهای بنیادی پرتوان با دیگر سلولها از طریق گسیل سیگنالهای پروتئینی ارتباط برقرار میکنند. این سیگنالها، سلولهای بافتهای اطرافشان را فعّال کرده و موجب حرکت آنها از موقعیت خود و مهاجرتشان در بدن میشوند (تهاجم) تا در نهایت عملکرد ویژهای را در محل دیگری از بدن انجام دهند.
دهها کارآزمایی بالینی بینالمللی تا به کنون در تلاش برای استفاده از این سلولهای بنیادی برای توسعه و ایجاد درمانهای جدیدی برای شرایطی نظیر حملات قلبی، سرطان، بیماریهای نورودژنراتیو از جمله پارکینسون و آلزایمر و نیز دیابت بوده است. اصل پایه، تولید سلولهای انسانی بسیار ویژه (سلولهای عضلانی قلبی، سلولهای عصبی، سلولهای جزیرهای و …) میباشد. در آزمایشگاه پیوند به بیماران، امید میرود که [این پیوند] به بازسازی بافتهای آسیبدیده و/یا اندامها کمک کرده و عملکرد آنها را بازیابی کند. اگرچه مشکلی که از خیلیوقت پیش شناسایی شده و تا کنون حل نشدهاست، عاملیّت سلولهای بنیادی پرتوان در ایجاد تومور در بیماران است.
مقالهی مرتبط: سلولهای بنیادی، این بار بازسازی قلب
مقالهی مرتبط: توليد سلولهای اساسى پانكراس گامی در جهت درمان ديابت
اولین بار محققان MedUni Vienna نشان دادهاند که سلولهای بنیادی باید سلولهای طبیعی از بافتهای اطرافشان را، با استفاده از زبان ویژهی خودشان، به منظور تشکیل تومور جذب کنند. تومورها که عارضهی جانبی ترسناک درمان با سلولبنیادی (Stem Cell Therapy) هستند، همیشه نتیجهی همزیستی میان خود سلولهای بنیادی و سلولهایی هستند که از بافتهای نرمال اطراف به کار گرفته شدهاند. در این مطالعه، همچنین نویسندگان رمزگشایی از اساس مکانیسم مولکولی را پیش بردند. آنها توانستند نشان دهند که رشد تورموهای سلولهای بنیادی میتواند به طور مؤثری با مسدود ساختن این مکانیسمها مهار شود. کشف این ویژگی سلولهای بنیادی که پیش از این ناشناخته بوده و اهمیت آن، گامی بزرگ و رو به جلو در کاربرد درمانی ایمن سلولهای بنیادی پرتوان در انسانها محسوب میشود.
مجموعه مقالات مرتبط: همهچیز دربارهی سلولهای بنیادی
پانویس
۱. Language of stem cells