مطالعهی جدیدی به نگرشی تازه دربارهی چگونگی نقش خواب در شکلپذیری مغز رسیده است. شکلپذیری مغز توانایی آن برای تغییر و سازمانبندی مجدد خود است و میتواند منجر به راههای جدیدی برای کمک به بیمارانی با اختلالات یادگیری و حافظه شود.
مقالهی مرتبط: ۳ نکته برای تأمین خواب مورد نیاز به مغز
محققان دانشگاههای Humboldt و Charité برلین از تکنیک برش لبه برای ثبت فعّالیتهای ناحیهی ویژهای از مغز که مسئول نگهداری اطلاعات جدید میباشد –دندریتها- استفاده کردند.
این مطالعه که در Nature Communications منتشر شده است، به این یافته رسیده است که «فعّالیت دندریتها هنگام خواب افزایش مییابد و این افزایش فعّالیت با امواج ویژهی مغز، که به نظر میرسد کلیدی برای چگونگی شکل گرفتن خاطرات است، ارتباط دارد.»
مغز میتواند بر اساس تجربیات تغییر و تطبیق یابد؛ و نقش مهم خواب در این تغییرات تطبیقی به طور فزایندهای روشنتر میشود. این مطالعه اظهار میدارد که قسمت بزرگی از این تغییرات ممکن است در طول امواج کوتاه و تکراری مغز موسوم به اسپیندل اتفاق بیافتد.
اسپیندلهای خواب در انسان کاملاً در برخی اوقات با شکلگیری حافظه ارتباط دارند امّا کسی نمیداند که آنها در در مغز واقعاً چه کاری انجام میدهند. امّا اکنون با این مطالعه میدانیم که در طول اسپیندلها، مسیرهای بخصوصی در دندریتها فعّال میشوند که شاید به خاطرات امکان میدهد در طول خواب تقویت شوند.
مقالهی مرتبط: بهبود کارایی مغز با خواب
در آیندهی نزدیک، میتوان از تکنیکهای تحریک مغزی، از جمله تحریک مغناظیسی ترنسکرانیال (TMS)، برای تحریک دندریتها در بازهی فرکانس اسپیندلها استفاده کرد. این اقدام میتواند در بیمارانی با اختلالات یادگیری و حافظه، نظیر دمانس، موجب ارتقاء عملکرد شناختی شود.