عشق شاید یک دارو نباشد ولی مانند آن عمل میکند. عاشق شدن باعث هجوم مواد شیمیایی به مغز میشود، که تمام احساساتتان را نسبت به لذت از توجه شدید و دلبستگی تغییر میدهد.
اما عاشق شدن فقط مقولهای در ذهن ما نیست بلکه این مواد شیمیایی باعث واکنشهایی در بدنمان میشود. این واکنشها، کمک میکند تا حس خاصی که در زمان دیدن معشوق داریم را توضیح دهیم.
نگاهی به تاثیرات عشق در مغز و بدن داشته باشیم:
خوشحال میشوید:
قرار گرفتن در مراحل اولیهی روابط عاشقانه، باعث میشود احساس شادی کنید و دلایل خوبی برای آن وجود دارد. محققان رابطهی مستقیمی بین احساس شدید عشق و افزایش سطح نوروترنسمیتر دوپامین در مغز یافتهاند. مواد شیمیایی مشابهی در پاسخ به دیگر شکلهای لذت آزاد میشود، که احساسات زیاد بین زوجهای جوان را توضیح میدهد.
دردتان تسکین مییابد:
شاید فقط دیدن عکس کسی که دوستش دارید، دردتان را پنهان کند. مطالعه کوچکی که اخیرا صورت گرفته، وقتی به افراد عکس معشوقشان را نشان میدادند، دردی که به خاطر لمس پروب کرم احساس میشد کمتر شد. در صورتی که وقتی از آنها میخواستند کار دیگری انجام دهند تا درد را حس نکنند، حواس پرتی تاثیر کمتری داشت.
تمام بدنتان مورمور میشود:
به دلیل آزاد شدن هورمونهای آدرنالین و نوراپینفرین، حس خاصی تمام بدنمان را فرا میگیرد. درنتیجه ضربان قلبمان بالا میرود، کف دستانمان عرق میکند و سرمان گیج میرود. مطالعهای که اخیرا انجام شد، این موضوع را اثبات کرد. وقتی از بیش از هفتصد نفر خواستند که در تصویر قسمتهایی از بدنشان که با دیدن عکس معشوقشان یا حرف زدن درباره او فعال میشود را رنگآمیزی کنند؛ بیشترشان کل بدن بخصوص ناحیهی سینه، شکم و سر را رنگ کردند.
چشمهایتان روی او قفل میشود:
در مطالعه از زوجهای دانشجو خواسته شد، دو دقیقه موارد زیر را انجام دهند:
۱. به چشمهای عشقشان خیره شوند.
۲. به دستهای او خیره شوند.
۳. تعداد پلک زدنهای جفتشان را بشمارند.
وقتی هر دو بهم خیره میشدند(همزمان بهم نگاه کنند)، نسبت به دیگر موارد، احتمال بیشتری میرفت که احساس محبت را گزارش دهند.
گونههایتان سرخ میشود:
ترشح سریع آدرنالینی که در اثر دیدن هدف مورد نظر تجربه میکنیم، میتواند باعث سرخ شدن صورتمان بشود. این هورمون میتواند سبب گشادی رگهایمان بشود، و درنتیجهی تقویت جریان خون و اکسیژن در تمام بدنمان، باعث سرخی آشکار صورتمان شود.
-قلبتان بیشتر محافظت میشود:
طبق تحقیق گستردهای، افراد متاهل بدون درنظر گرفتن سنشان، بطور قابل توجهی نسبت به افراد مجرد، شانس حمله قبلی کمتری دارند. مسلما عشق به تنهایی محافظت کننده این مورد نیست؛ اما افراد متاهل بطور قابل توجهی کمتر سیگار میکشند، و احتمالا کمتر در سرگرمیهای غیرسالم شرکت میکنند.
مقالات مرتبط:
- هورمون عشق خواص مشابه الكل دارد
- پایههای زیستشناختی و تکاملی عشق
- عشق چگونه مغز را تحت تأثیر قرار میدهد؟