دانشمندان چندین ژن خاص را شناسایی کرده اند که باعث بروز اختلالات خواب می شوند، و همچنین موفق به کشف یک ارتباط ژنتیکی میان بی خوابی با اختلالات روانپزشکی همچون افسردگی عمده و بیماری های طبی همچون دیابت نوع ۲ شده اند. مطالعه ای در مجله روانپزشکی مولکولی که توسط Murray Stein از دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو در Springer nature منتشر شده است. گفته می شود تا ۲۰ درصد از شهروندان آمریکایی و تا ۵۰ درصد از جانبازان ارتش آمریکا، از اختلال بی خوابی رنج می برند. اثرات بی خوابی بر سلامت فردی می تواند ناتوان کننده باشد و فرد را روانه خانه های بهداشت و روان کند. بی خوابی مزمن می تواند منجر به سایر مشکلات طولانی مدت همچون بیماری های قلبی-عروقی و دیابت نوع ۲ و یا اختلالات روانپزشکی همچون اختلال PTSD و افسردگی عمده و خودکشی شود.
مطالعات بر روی دوقلو ها در گذشته نشان می دهد که ویژگی های متفاوت مرتبط با خواب از جمله بی خوابی، وراثتی می باشد. بر اساس این یافته ها، محققان شروع به بررسی انواع مختلف ژن ها کردند.
Stein می گوید: ” چنین مطالعات گسترده ای می توانند دلایل بروز بی خوابی را برای ما روشن سازند و در مورد تفاوت علائم و انواع بی خوابی بما اطلاعات با ارزشی بدهند، و همچنین درک مولکولی اختلال بی خوابی می تواند ما را در کشف روش های درمانی جدید کمک کند.”
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی از روش ” GWAS ” یعنی بررسی گسترده ژن ها بدون داشتن فرضیه، استفاده نمودند. نمونه های DNA از بیش از ۳۳۰۰۰ هزار سرباز ارتش آمریکا برای ارزیابی ریسک فاکتور ها و انعطاف پذیری سربازان نسبت به بی خوابی جمع آوری شد و سپس با یافته های دیگر مطالعات ژن از سربازان اروپایی، آفریقایی و آمریکای لاتین با طبقه بندی اجدادی، بصورت جداگانه مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در مجموع، این مطالعه تایید کرد که بی خوابی بیشتر مبنای ژنتیکی دارد. محققان همچنین یک پیوند ژنتیکی میان بی خوابی و دیابت نوع ۲ یافتند، نکته جالب دیگر این بود که میان شرکت کنندگان اروپایی، پیوند قدرتمند ژنتیکی میان بی خوابی و افسردگی عمده پیدا شد.
Stein تاکید کرد: ” همبستگی ژنتیکی میان اختلالات بی خوابی و سایر اختلالات روانپزشکی همچون افسردگی عمده و بیماری های طبی همچون دیابت نوع ۲ نشان می دهد که استعداد ژنتیکی مشترکی میان فنوتایپ این اختلالات وجود دارد.”
بی خوابی با وقوع تغییراتی در کروموزوم ۷ مرتبط است، هر چند که این تفاوت در میان افراد اروپایی، بیشتر با تفاوت ها در کروموزوم ۹ مرتبط است. یکی از تغییرات در کروموزوم ۷ با ژن AUTS2 (با مصرف الکل در ارتباط است) و همچنین با ژن های دیگری که مرتبط با رشد مغز و سیگنالدهی الکتیریکی در خواب می باشند، در ارتباط است. بسیاری از تغییرات در کروموزوم ۷، با مکان و مسیر های مغزی که تاکنون کشف شده اند و مرتبط با خواب و ریتم سیرکادیان هستند، همبستگی دارد.
تاکنون نتیجه بر این شده است که از لحاظ ژنتیکی، بی خوابی نقش یک ریسک فاکتور را در بروز اختلالات روانپزشکی همچون افسردگی عمده و بیماری های طبی همچون دیابت نوع دوم را بازی می کند.
