اسکنهای مغز نشان میدهند که حداقل دو نوع متفاوت از اسکیزوفرنی وجود دارد. این یافته ممکن است روزی منجر به درمان اختصاصیتر شود. حدود ۱ درصد از مردم، اسکیزوفرنی دارند که میتواند طیف وسیعی از علائم، از توهمات و هذیان گرفته تا مشکلاتی در تعاملات اجتماعی و عملکرد شناختی داشتهباشد.
مقاله مرتبط: در جستوجوی ریشههای اسکیزوفرنی
پاسخ به درمانها نیز متفاوت است: فقط بعضی افراد داروهای آنتیسایکوتیک (ضد روانپریشی) را راهحلی برای از بین بردن توهمات میدانند. این مسئله باعث شده تا بسیاری از افراد از خود سوال کنند که آیا انواع متمایز اسکیزوفرنی وجود دارد؟ اما تلاشهایی که تاکنون برای تعریف آنها بر پایهی علائم شده، خیلی موثر نبودهاست. نیکولا کوتوسولرز از لودویگ دانشگاه مکزیک مونیخ در مونیخ آلمان و همکارانش میخواهند زیرنوعهای اسکیزوفرنیا را با استفاده از زیستشناسی تعریف کنند؛ نه علائم. این تیم اسکنهای مغزی MRI از ۷۱ نفر مبتلا به اسکیزوفرنیا و ۷۴ نفر بدون اسکیزوفرنی را بررسی کردند. این بررسی، تفاوتهای آناتومیکی بین افراد مبتلا به این اختلال و افراد غیرمبتلا و همچنین میان دو زیر گروه در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی را نشان داد. یک زیرگروه توسط حجمی کوچکتر از حد معمول در نواحی فرونتال (پیشانی) مغز مشخص شدهاست. این افراد بیماری را برای زمان کمتری داشتهاند و توهمات بیشتری را تجربه کردند. زیر گروه دیگر، علائم شدیدتر و تفاوتهای بیشتری داشتند.
مقاله مرتبط: آیا اسکیزوفرنی، با تکامل پیچیدهی مغز در ارتباط است؟
اسکیزوفرنی بیش از چیزی که سابقاً تصور میکردیم، مغز را از بین میبرد!
اسکیزوفرنی، طیفی از علائم را دارد که باعث میشود بسیاری از خود بپرسند که آیا انواع متمایز آن وجود دارد؟
این تیم اطمینان ندارد که این، شواهدی برای دو نوع متمایز اسکیزوفرنیا است. این امکان وجود دارد که داشتن اسکیزوفرنی و مصرف داروهای آنتیسایکوتیک (ضد روانپریشی)، برای مدت طولانی بتواند به سادگی تفاوت را توضیح دهد.
Elizabeth Tunbridge در دانشگاه آکسفورد، گفت:
ما میدانیم داروهای آنتیسایکوتیک (ضد روانپریشی) در طول زمان اثراتی روی حجم مغز دارد.
اما او فکر میکند که احتمالا زیرنوعهای مختلف اسکیزوفرنی وجود دارد.
او گفت:
نظر من این است که از طریق ژنتیک وارد عمل شویم.
مقاله مرتبط: ژنتیک مشترک در اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی
کاربرد DNA برای پیشبینی اسکیزوفرنی و اوتیسم
■ جسیکا همزهلو
(regions of their brains (SchizophreniaBulletin, doi.org/ck8s