ده دقیقه ورزش برای تقویت مغز کافی است!

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که فقط ده دقیقه فعالیت فیزیکی فعالیت مغز را به میزان اندکی ارتقا می‌دهد، در واقع عملکرد مغز را از نظر ذهنی بهبود می‌بخشد. بنابراین زمانی که  نیاز به یادگیری مغزی داشتید، قدم زدن را امتحان کنید.
طی سال های اخیر علاقه زیادی به کشف روابط بین فعالیت فیزیکی و قدرت ذهنی ایجاد شده است. این موضوع هم روشن تر شده است که بین این دو موضوع رابطه ی مثبتی وجود دارد؛ برای مثال، فعال بودن فیزیکی کاهش زوال شناختی را در گذشتن عمر هویدا می‌کند. ورزش کردن ممکن است انسان را در مقابل بیماری آلزایمر حفظ کند. و به نظر می‌رسد موجب بهبود عملکرد کودکان به مقدار زیاد می‌شود.

بیان کمترین دست آوردها

 مقاله مروری که امسال منتشر شد عنوان کرد که بازی های ورزشی که بیشتر از یک ساعت به طول می‌انجامد فواید قابل توجهی روی نقش اجرایی دارد که شامل پارامترهایی مانند کنترل توجه، ممانعت یادگیری، ممانعت کنترل، حافظه ی کاری و یادگیری تطابق می‌شود.

مطالعه‌ی دیگری نشان داد که ورزش بیست دقیقه ای تک نفره عملکرد ذهنی را بهبود می‌بخشد. اما کوچکترین مقدار ورزش که سودمندی محسوسی را برای مغز به وجود می‌آورد چیست؟

اخیرا محققان در دانشگاه غربی اونتاریو در کانادا با برنامه درصددند تا بفهمند که آیا کمترین مقدار فعالیت برای بهبود بخشیدن به عملکرد مغز وجود دارد یا خیر. تحقیق به فرماندهی دکتر متیو هیت، سوپروایزر برنامه های اجرایی در حوزه ی نوروساینس انجام شد.

او اهمیت مطالعه را توضیح می‌دهد و می‌گوید:

بعضی از مردم نمی‌توانند به علت زمان یا توانایی فیزیکی به میزان زیادی ورزش کنند.

به دست آوردن حداقل احتیاج ورزشی، می‌تواند برای این افراد سودمند باشد. برای کسی که مشکل حرکتی دارد، دانستن اینکه حتی مقدار کمی ورزش کردن می‌تواند سودمند باشد تحرک را ایجاد می‌کند.

ده دقیقه فعالیت و مغز

برای مطالعه اخیر، شرکت کنندگان یا می‌نشستند و ده دقیقه مجله می‌خواندند یا ده دقیقه با دوچرخه ورزشی از حالت متعادل تا حالت سخت فعالیت انجام می‌دادند.

به دنبال فعالیت، قدرت مغز شرکت کنندگان اندازه گیری می‌شد. با استفاده از ابزار تخصصی دنبال کننده چشم زمان واکنش آن ها در یک مسیر رقابتی حرکت چشم ها که به آن کار آنتی ساکاد می گفتند اندازه گیری شد.

برای این کار از شرکت کنندگان خواسته می‌شد که روی یک هدف ساکن که اغلب یک نقطه ی کوچک بود تمرکز کنند. نقطه ی دوم سپس یک طرف هدف ساکن نشان داده می‌شد. از شرکت کننده درخواست می‌شد که چشم خود را در خلاف جهت تحریک شده حرکت دهد. بنابراین اگر محرک به سمت چپ حرکت می‌کرد چشم به سمت راست باید رانده می‌شد.

این کار برای محاسبه ی قدرت اجرایی فرد استفاده می‌شد. نتایج مطالعه در ژورنالی به نام Neuropsychologia منتشر شد.

افرادی که ورزش کرده بودند ارتقای قدرت ذهنی را نشان دادند. واکنش های آن ها دقیق تر بود و زمان واکنش های آن ها بیشتر از پنجاه میلی ثانیه کمتر از قبل از ورزش بود. این ممکن است منحصر به فرد باشد اما آن چهارده درصد ارتقای را در عملکرد شناختی نشان داد.

چه اتفاقی در مغز می‌افتد؟

محققان معتقدند که فعالیت فیزیکی پشت سر هم شبکه ی جلویی جانبی را فعال می‌کند که قسمتی از مغز است که در گذشته در فعالیت های ورزشی درگیر بوده است.

برای مثال تحقیقی در ۲۰۱۴ نشان داده است که یک برنامه ی ورزشی تمامیت جلویی جانبی مغز را در کودکان چاق ارتقا می‌دهد. با این وجود مطالعات بیشتری برای دقیق نشان دادن مناطق درگیر مورد نیاز است.

این یافته ها می‌تواند برای دسته ی وسیعی از مردم مهم باشد به عنوان مثال فردی که دمنتیای ابتدایی دارد و ممکن است نتواند برای مدت زیادی حرکت کند.

همانطور که پروفسور هیت می‌گوید مردم می‌توانند به مقدار کم حتی برای یک بار دوچرخه سواری کنند یا پیاده روی کنند و فواید سریع آن را ببینند.

با این همه، یافته ها برای همه ی ما مناسب هستند. پروفسور هیت توصیه ی دیگری می‌دهد: من همیشه به دانشجویانم می‌گویم قبل از دادن امتحان یا آزمون یا مصاحبه، یا هر چیز دیگری که عملکرد شناختی لازم دارد ابتدا مقداری ورزش کنند. مطالعه ی ما نشان می‌دهد که شبکه ی مغزی آن را دوست دارد. آن ها بهتر عمل می‌کنند.

پیام دریافت شده از مغز تشکری است که مغز از ما به خاطر همان تحرک کم دارد حتی اگر تحرک به مقدار کم باشد.