یک مکمل غذایی آنتی‌اکسیدان که به طور گسترده در مواردی همچون مسمومیت با پاراستامول استفاده می‌شود، در موش مبتلا به استئوآرتریت مؤثر واقع شده است. امید است بتوان از این یافته برای درمان آرتریت روماتوئید بهره جست. استئوآرتریت شایع‌ترین اختلال مفصلی در دنیاست. تنها درمان‌های موجود برای این عارضه مسکّن‌ها و داروهایی است که التهاب را کاهش می‌دهند؛ اما سیر بیماری متوقف نشده و برنمی‌گردد.
هنگامی که محققان N-استیل سیستئین یا NAC به آب آشامیدنی اضافه کرده و به موش مبتلا به استئوآرتریت دادند، میزان آسیب مفصلی نسبت به موش کنترل کاهش یافت. اثر اصلی NAC فرونشاندن آسیب به بافت غضروفی است که در پی فرآیندی طبیعی در سلول‌ها تحت عنوان استرس اکسیداتیو رخ می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
آیا ویتامین D می‌تواند به درمان آرتریت روماتوئید کمک کند؟
درمان آرتریت روماتوئید با نوعی هیدروژل جدید
Rik Lories و همکارانش از دانشگاه کاتولیک Leuven در بلژیک، فعالیت ژنی در نمونه‌های غضروفی افراد و موش مبتلا به استئوآرتریت را مورد بررسی قرار دادند. در ادامه آن‌ها متوجه کاهش سطح پروتئینی به نام ANP32A شدند. آزمایش‌های بیشتر در زمینه‌ی پروفایل ژنی در سلول‌های مفصلی سالم و بیمار نشان داد ANP32A تولید آنزیمی طبیعی را عهده‌دار است که استرس اکسیداتیو را متوقف می‌سازد.
این یافته گواه آن است که استرس اکسیداتیو در سلول‌های غضروفی، علت کلیدی استئوآرتریت است. بر این اساس، درمانی که بتواند این مشکل را خنثی کند، می‌تواند بیماری را بهبود بخشد. Lories و تیمش تصمیم به آزمایش NAC در این باره گرفتند. NAC آنتی‌اکسیدانی است که استرس اکسیداتیو را خنثی می‌کند.
پرورش موش فاقد توانایی ساخت ANP32A توسط محققان، بروز ستئوآرتریت شدید در آن‌ها را به دنبال داشت. اما درمان با NAC مفاصل آن‌ها را بهبود بخشیده و آسیب غضروفی را به سطح موش‌های کنترل سالم کاهش داد.
به بیان Lories، ممکن استNAC در افراد مبتلا به استئوآرتریت، در مقادیر کافی برای بهبود آسیب به غضروف نرسد. تیم او در نظر دارد به جای آن، بر یافتن راه‌هایی جهت افزایش ANP32A تمرکز کند.
بازیابی سطح طبیعی ANP32A در غضروف مبتلا به استئوآرتریت، احتمالاً حفاظت بهتری در برابر استرس اکسیداتیو به ارمغان می‌آورد.
