بررسی اجمالی
اپیدیدیمیت (Epididymitis) التهاب در لوله‌های مارپیچی (اپیدیدیم) پشت بیضه است که اسپرم را نگه می‌دارد و آن را حمل می‌کند. مردان در هر سنی می‌توانند دچار اپیدیدیمیت شوند.
اپیدیدیمیت اغلب به علت عفونت باکتریایی، از جمله عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STIs)، مانند گونوره‌آ یا کلامیدیا است. گاهی اوقات، بیضه نیز ملتهب می‌شود – یک بیماری به نام اپیدیدمو-ارکیتیس.
علائم
علائم و نشانه‌های اپیدیدیمیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کیسه بیضه متورم، قرمز یا گرم
درد بیضه و حساسیت و ناراحتی، معمولا در یک طرف، که معمولا به تدریج بوجود می‌آید
ادرار دردناك يا نياز فوري يا مكرر به ادرار كردن
ترشحاتی از آلت تناسلی
درد یا ناراحتی در شکم ، کمر یا ناحیه لگن
خون در مایع منی
با احتمال خیلی کم، تب
مقاله مرتبط: عفونت بیضه
اپیدیدیمیت مزمن
اپیدیدیمیتی که بیش از شش هفته طول می‌کشد و یا مجدداً باز می‌گردد، مزمن است. علائم اپیدیدیمیت مزمن ممکن است به تدریج بروز کند. گاهی اوقات علت اپیدیدیمیت مزمن شناسایی نمی‌شود.
کی به دکتر مراجعه کنیم؟
هرگز درد یا تورم اسکروتال (مربوط به کیسه بیضه) را نادیده نگیرید، چرا که می‌تواند ناشی از تعدادی از شرایط باشد. برخی از آن‌ها نیاز به درمان فوری دارند تا از آسیب دائمی جلوگیری شود.
اگر درد اسکروتال شدید باشد، به دنبال درمان اضطراری باشید. اگر در هنگام ادرار کردن درد یا ترشحاتی از آلت تناسلی خود دارید، به پزشک مراجعه کنید.
مقاله مرتبط: عمل بازگشت وازکتومی
علل
علل اپیدیدیمیت عبارتند از:
STIs(بیماری‌های منتقبه از راه جنسی)- گونوره‌آ و کلامیدیا شایع ترین علت اپیدیدیمییت در جوانان و فعالان جنسی است.
عفونت‌های دیگر- باکتری یک عفونت ادراری یا عفونت پروستات ممکن است از محل آلوده به اپیدیدیم گسترش یابد. همچنین عفونت‌های ویروسی، مانند ویروس اوریون، می‌توانند سبب اپیدیدیمیت شوند.
ادرار در اپیدیدیم (اپیدیدیمیت شیمیایی)- این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که ادرار به عقب به اپیدیدیم انتقال یابد، احتمالا به علت انقباض سنگین.
تروما- آسیب کشاله ران می‌تواند اپیدیدیمیت را ایجاد کند.
بیماری سل- به ندرت، اپیدیدیمیت می‌تواند به علت عفونت سل نیز ایجاد شود.
مقاله مرتبط: درمان موفق سرطان بیضه مرحله‌ی پیشرفته در بیماران سندرم داون
عوامل خطر (ریسک فاکتورها)
رفتارهای جنسیتی خاصی که می‌تواند به STI منجر شود، شما را در معرض خطر اپیدیدیمیت منتقله از راه جنسی قرار می‌دهد، از جمله داشتن:
رابطه جنسی با یک شریک که دارای STI است
رابطه جنسی بدون کاندوم
سابقه STIها
عوامل خطر غیر منتقله از راه جنسی برای اپیدیدیمیت عبارتند از:
تاریخچه عفونت پروستات یا دستگاه ادراری
تاریخچه روش‌های پزشکی که بر دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد، مانند قرار دادن کاتتر ادراری در آلت تناسلی
یک آلت تناسلی ختنه نشده یا اختلال آناتومیکی دستگاه ادراری
بزرگ شدن پروستات، که خطر ابتلا به عفونت مثانه و اپیدیدیمیت را افزایش می‌دهد
عوارض
عوارض اپیدیدیمیت عبارتند از:
ورم چرکی (آبسه) در اسکروتوم(کیسه بیضه)
اپیدیدیمو-ارکیتیس، اگر بیماری از اپیدیدیم به بیضه شما پخش شود
به ندرت، باروری کاهش می‌یابد
پیشگیری
کمک به محافظت در برابر STIها که می‌توانند باعث اپیدیدیمیت شوند، باعث ایجاد امنیت بیشتر جنسی می‌شود.
اگر عفونت راجعه مجاری ادراری یا سایر عوامل خطر اپیدیدیمیت را دارید، پزشک می‌تواند روش‌های دیگر پیشگیری از عودت بیماری را به شما توضیح دهد
