بیماری سل باید به عنوان یک تهدید جهانی بهداشت تلقی شود!

سل نباید از لیست باکتری‌های مقاوم به آنتی بیوتیک حذف شود!
دلیانا گارسیا یک متخصص بیماری‌های مهاجرین و سل و همچنین مدیر روابط بین‌الملل، تحقیق و توسعه برای شبکه پزشکان مهاجرین است. کار سازمان حمایت مالی و تحقیق روی سل است. گارسیا در این مقاله با مولف  Live Science Expert voices مشارکت کرده است. سازمان جهانی بهداشت (WHO) به تازگی اولین لیست خود از باکتری ‌های قوی مقاوم به آنتی بیوتیک را که بزرگ‌ترین تهدید برای سلامت انسان است ، منتشر کرد. اما توبرکلوزیس (TB) – و باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس که آن را ایجاد می‌کند-  از لیست خارج شده است!

سل یکی از کشنده‌ترین بیماری‌ها در طول تاریخ بشر بوده است. عامل آن یعنی باکتری مایکوباکتریوم می‌تواند هنگام سرفه کردن فرد مبتلا از راه هوا منتقل شود. در رایج‌ترین حالت باعث خستگی، سرفه طولانی مدت، کاهش وزن، درد در ناحیه قفسه سینه و تعریق شبانه می‌شود. افرادی که ایدز یا دیگر بیماری‌ها را دارند از حضور در مکان هایی که سل یافت می‌شود، مخصوصا جاهایی که درآن شرایط رشد باکتری فراهم است منع می‌شوند. سل یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در بیماران مبتلا به ایدز است.

برای بیشتر مردم جهان، در صورت عدم دسترسی به آنتی بیوتیک و یا مراقبت پزشکی مناسب برای اطمینان از کامل شدن طول دوره درمان، سل کشنده است.

۴ دلیلی که باید سل در ردیف اول لیست WHO  باقی بماند عبارتند از:

1. سل اولین بیماری کشنده عفونی در سیاره زمین است حتی بیشتر از ایدز! سل باعث حدود ۲ میلیون مرگ در هر سال می‌شود. در همین مدتی که شما این مقاله را می‌خوانید یک نفر به علت بیماری سل می‌میرد!
2. درمان سل ارزان است، با این وجود قادر به فرو نشاندن آن نیستیم. در همین حال، وقتی که بیمار درمان را شروع می‌کند و سپس به دلیل نقل مکان و یا ندانستن اهمیت اتمام درمان آن را متوقف می‌کند، ممکن است به مرحله ای از بیماری برسد که به آنتی بیوتیک خط اول که برای چندین دهه برای درمان روی آن تکیه کردیم، مقاوم شود.
3. مقاومت دارویی سل در حال افزایش است و این مرگبار است. رژیم درمانی برای افراد دارای مقاومت دارویی وحشیانه است، دارو‌ها عوارض جانبی قابل توجهی دارند و ما شدیدا به خطوط دفاعی جدیدی برای دفاع برابر حمله این نوع مقاوم به آنتی بیوتیک هستیم.
4. پزشکان هنوز هم به تست پوستی ۱۱۰ ساله برای تشخیص سل وابسته هستند زیرا بودجه مالی برای پیدا کردن روشی آسان‌تر، سریع‌تر و ارزان‌تر وجود ندارد. راه دیگری برای تشخیص، یک آزمایش خون شناخته شده به نام سنجش انتشار اینترفرون یا IGRA است. اما در این روش نیاز است که خون گرفته شود و به آزمایشگاه منتقل شود، و در این مدت بیمار ممکن است از دسترس خارج شود و مردم بیشتری را مبتلا کند. از آنجایی که سل به اندازه کافی در بهداشت عمومی جهان در اولویت نیست، تلاش‌های تحقیقاتی برای توسعه راه‌های بهتر درمان و پیشگیری سل منع شده است!

سل باید تا کنون از سیاره زمین ریشه‌کن می‌شد، اما فقدان سیاست و بودجه باعث تبدیل شدن آن به ضربه‌ای مرگبار شده است. اشتباه عمده، خارج کردن سل از لیست باکتری‌های مقاوم به آنتی بیوتیک WHO است در حالی که باید در مرکز توجه باشد. این ضربه آخر، سال‌ها تلاش گروه‌های حمایت از بیماری سل را تضییع می‌کند.

WHO می‌گوید که علت حذف سل از لیست جدید این است که دیگر برنامه‌های مخصوص که سل را هدف قرار داده اند وجود دارند. برنامه جهانی سل WHO و استراتژی سل Ed و همچنین مشارکت صندوق جهانی سل، ایدز و مالاریا برای بالا بردن پیام فوریت سل حیاتی است اما این برنامه ‌ها کافی نیست. WHO برای جهان صحبت می‌کند و بودن در لیست نگرانی‌های آژانس جهانی مهم است. با حذف سل از این لیست اینطور به نظر می‌رسد که سل از دیگر بیماری‌های باکتریایی کمتر اهمیت دارد، و این تصور خطرناک را منتقل می‌کند که سل تحت کنترل است!