سه صفت شخصیتی که تصور می‌شد در دوران بزرگسالی تنظیم شود یعنی احتیاط، بی حوصلگی و تنبلی، طبق یافته‌های مطالعات جدید در واقع ممکن است در معرض تأثیرات اجتماعی باشد.
یک مطالعه جدید از فرانسه نشان می‌دهد، نگرش دیگر مردم نسبت به تنبلی و بی‌حوصلگی می‌تواند به شما سرایت کند.
محققان دریافته‌اند که مردم نه تنها نگرش دیگران را نسبت به سه ویژگی شخصیتی تنبلی، بی صبری و احتیاط انتخاب می‌کنند بلکه آن‌ها حتی ممکن است شروع به تقلید این رفتارها بکنند که این یک نفوذ اجتماعی قوی را نشان می‌دهد.
ژان Daunizeau، رهبر تیم گروه موسسه انگیزه، مغز و رفتار در مغز و ستون فقرات ( ICM) در پاریس می‌گوید:
احتیاط، بی حوصلگی و تنبلی صفات شخصیتی است که افراد را در چگونگی تصمیم گیری هدایت می‌کنند که شامل در ریسک کردن، به تاخیر انداختن یک عمل و تلاش کردن است.
Daunizeau نویسنده ارشد این مطالعه جدید که در مجله PLOS زیست شناسی محاسباتی چاپ شده است.
احتیاط یک اولویت برای اجتناب از خطر است، مثلا با توجه به مطالعه انتخاب یک پاداش مطمئن به جای یک پاداش که ممکن است بیشتر باشد اما برای رسیدن به آن خطری وجود داشته باشد. بی صبری یک اولویت برای گزینه‌هایی ست که شامل تاخیر کم و یک تمایل قوی برای بازده در حال و نه بعدا هستند. افراد تنبل کسانی هستند که به این نتیجه می‌رسند که جوایز و نتایج بالقوه ارزش تلاش را ندارد.
Daunizeau گفت:
معمولا این سه صفت شخصیتی را به عنوان صفات “تثبیت شده” در نظر می‌گرفتند، به این معنی که تغییر آن‌ها دشوار است.
Daunizeau همچنین اضافه کرد:
با این حال، مطالعه جدید نشان می‌دهد که این مورد درست نیست: افراد ممکن است ندانسته نگرش خود را نسبت به خطر، تاخیر و یا تلاش با نگرش دیگران هم‌تراز بکنند.
نگرش‌های اجتماعی مسری
نگرش‌های اجتماعی مسریدر این مطالعه، محققان ۵۶ نفر از افراد سالم را به خدمت گرفتند. برای اندازه گیری نگرش شرکت کنندگان نسبت به خطر، تاخیر و تلاش، به آن‌ها یک سری از کارها داده شده بود که از آن‌ها خواسته شد تا بین دو گزینه انتخاب کنند. به عنوان مثال، از شرکت کنندگان خواسته شده بود تا بین سود کم در سه روز و یا سود بالاتر در سه ماه یکی راانتخاب کنند؛ و یا بین یک نتیجه امن قرعه کشی (به احتمال ۹۰ درصد برنده شدن یک مبلغ کم) و یا یک نتیجه قرعه کشی پر مخاطره (شانس کمتر ولی مبلغ بالاتر) را انتخاب نمایند.
در مرحله بعد، از شرکت کنندگان خواسته شد تصمیمات “فرد دیگری ” را نسبت به یک کار مشابه حدس بزنند، و پس از انتخاب، به آن‌ها گفته شد که، با توجه به مطالعه، شرکت‌کننده “دیگر” چه تصمیمی گرفته بودند. اما این “شخص دیگر” بود یک فرد واقعی نبود بلکه، یک شرکت کننده جعلی بر اساس یک مدل کامپیوتری توسعه یافته توسط محققان بود. این مدل پیش بینی می‌کرد که چگونه مردم از تصور دیگران نسبت به تنبلی، بی صبری و احتیاط یادمی‌گیرند و می‌آموزند.
در طی فاز نهایی آزمایش، شرکت کنندگان اولین کار را تکرار کردند، که در آن از آن‌ها خواسته شد تصمیم خود را بگیرند.
محققان دریافتند که پس از اینکه شرکت کنندگان نگرش محتاطانه، بی تاب و یا تنبل “دیگران” بر روی کارها را مشاهده کردند، انتخاب خود را در مورد تلاش کردن، صبر در طول تاخیر و یا در ریسک کردن به سمت دیگران تغییر دادند. به عبارت دیگر، شرکت کنندگان شروع به انجام اعمال شبیه‌تر به شرکت کنندگان در مطالعه کامپیوتری کردند.
Daunizeau گفت:
نگرش‌هایی مانند احتیاط، بی‌حوصلگی و تنبلی معمولا صفاتی اند که تصور می‌شود حداقل تا حدی ژنتیکی در نظر گرفته شوند. علاوه بر این، محققان تصور می‌کردند که این سه صفت حداقل در بزرگسالی، باید نسبت به تأثیرات زیست محیطی، از جمله نفوذ اجتماعی مصون باشند.
اما این مطالعه نشان می‌دهد که نفوذ اجتماعی می‌تواند نگرش مردم در مورد احتیاط، بی تابی و یا تنبلی را ، حتی اگر شرکت کنندگان بی اطلاع باشند که نفوذ اجتماعی این اثر بر روی آن‌ها دارد، تغییر دهد.
چرا ممکن است این سه رفتار اجتماعی “مسری” شوند؟
چرا ممکن است این سه رفتار اجتماعی “مسری” شوند؟Daunizeau گفت:
یک توضیح ممکن است این باشد که مردم رفتار دیگران را به دلیل هنجارهای اجتماعی، از جمله تمایل به احساس تعلق به یک گروه، تقلید کنند. مردم از دیگران تقلید می‌کنند تا رفتارشان مطابق و شبیه افراد در آن گروه باشد.
Daunizeau همچنین اضافه کرد:
توضیح دوم این است که افراد ممکن است فکر کنند دیگران دارای نوعی از اطلاعات شخصی در مورد اینکه چگونه بهترین رفتار را در یک زمینه اجتماعی بکنند، دارند. او گفت، در این مورد، افراد تقلید از دیگران چون در اصل آن‌ها از دیگران یاد گرفته‌اند که چگونه رفتار کنند.
محققان در حال استفاده از این تحقیق هستند تا دریابند که آیا تراز نگرش مشاهده شده در این مطالعه ممکن است در افراد مبتلا به اختلالات عصبی، مانند اختلال طیف اوتیسم و اسکیزوفرنی متفاوت باشد.
