انواع مختلفی درمان دارویی برای درمان فشار خون بالا وجود دارد. این درمان به شیوه عمل آن‌ها در زیر طبقه‌بندی شده‌‌اند:
مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین(ACE inhibitors)؛ این دارو می‌تواند از تولید ترکیبی به نام آنژیوتانسین ۲ جلوگیری کند که موجب تنگی عروق می‌شود. این رده دارویی شامل داروهایی مانند benazepril hydrochloride ، enalapril maleate و quinapril hydrochloride است.
بلاک‌کننده‌های گیرنده‌ی آنژیوتانسین ۲؛ این دارو از عمل آنژیوتانسین ۲ در بدن جلوگیری می‌کند که این ماده موجب تنگی عروق می‌شود. این گروه از داروها شامل valsartan ، losartin potassium و candesartan است.
بتا بلوکرها؛ ضربان قلب را کاهش و میزان خونی که در هر زنش قلب به داخل عروق پمپ می‌شود را افزایش می‌دهد. معمول‌ترین بتا بلوکرها atenolol ، propanolol hydrochloride و nadolol هستند.
بلاک‌کننده‌های کانال‌های کلسیمی؛ ضربان قلب را کاهش می‌دهد و موجب استراحت عروق خونی می‌شود. برخی از داروهای معمول این رده شامل amlodipine besylate ، diltiazem hydrochloride ، nifedipine و verapamil هستند.
داروهای ادرارآور یا دیورتیک یا قرص آب؛ به بدن کمک می‌کند که از شرّ آب و سدیم اضافی داخل بدن جلوگیری کند. معمول‌ترین داروهای این رده شامل furosemide ، hydrochlorothiazide و chlorthalidone هستند.
مهارکننده‌های اعصاب سمپاتیک؛ این داروها از عمل سیستم سمپاتیک که تنگی عروق را ناشی می‌شود جلوگیری می‌کند. این رده شامل داروهایی است مانند clonidine hydrochloride ، guanabenz acetate و alpha methyldopa .
داروهای گشادکننده؛ این داروهای منجر به استراحت عضلات می‌شود که در نهایت به عروق اجازه می‌دهد که گشاد شوند. معمول‌ترین این داروها isosorbide dinitrate و hydralazine هستند.
