تحقیقات جدید نشان می دهد که فراموشی می تواند ناشی از یک مکانیزم ایمنی در مغز ایجاد شود تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات بیش از حد نباشد، به عبارت دیگر این یک بخش سالم از عملکرد مغز است.
ممکن است تسکین دهنده به نظر برسد؛ اینکه همیشه فراموش می کنید کجا کلیدهای خانه را جاگذاشتید می تواند به ما در مورد اینکه مغز چگونه عمل می کند کمک کند، چیزی که دانشمندان هنوز در تلاش برای کشف آن هستند.
به گفته دو پژوهشگر از دانشگاه تورنتو در کانادا، حافظه نمیخواهد به انتقال اطلاعات خیلی دقیق کمک کند، بلکه اطلاعاتی که در تصمیم گیری های هوشمندانه در آینده کمک می کنند را منتقل می کند. یکی از محققان Blake Richards توضیح می دهد:
مهم است که مغز جزئیات نامربوط را نادیده بگیرد و به جای آن به مسائلی که برای تصمیم گیری در دنیای واقعی کمک می کند تمرکز کند.
Richards و همکارش Paul Frankland مقالاتی که قبلا درباره حافظه منتشر شده بودند را با رویکرد متفاوت به ایده حافظه بررسی کردند. آن‌ها عصب شناسی یادآوری یا ماندگاری حافظه را همزمان با عصب شناسی فراموشی و ناپایداری خاطره مطالعه کردند. شواهدی از تحقیقات اخیر نشان می دهد که مکانیزم هایی وجود دارد. که باعث از دست رفتن حافظه می شوند و متمایز از مکانیسم های ذخیره اطلاعات اند.
محققان شواهدی مبنی بر تضعیف عمدی ارتباطات سیناپسی میان نورون های مسئول رمزگذاری خاطرات پیدا کرده‌اند، همچنین نشانه‌هایی از نورون های جدید که خاطرات موجود را بازنویسی می کنند تا امکان دسترسی به آن‌ها سخت‌تر باشد.
پس چرا مغز برای از یاد بردن زمان صرف می کند؟ ریچارد و فرانکلین فکر می کنند که دو دلیل برای این امر وجود دارد.
اول اینکه فراموش کردن به ما کمک می کند با شرایط جدید سازگار شویم و خاطراتی که نیاز نداریم را بیرون بریزیم، برفرض اگر کافی‌شاپ مورد علاقه شما به مکان جدیدی نقل مکان کند، فراموشی کمک می کند تا آدرس جدیدش را یاد بگیرید.
دوم اینکه فراموش کردن ما را قادر می سازد رویدادهای گذشته را تعمیم دهیم تا در گرفتن تصمیم‌های جدید کمک کند (مفهومی که در هوش مصنوعی از مقررات شناخته می شود) اگر به جای جزییات کوچک فقط نکات مهمی از دفعه قبلی که برای خوردن قهوه رفتید را به یاد داشته باشید، مغز شما کار کمتری برای چگونگی رفتارتان در دفعات بعدی انجام می دهد.
اگر در حال تلاش برای هدایت جهان باشید و مغز شما به طور مداوم خاطرات متضاد را در اختیارتان قرار دهد، تصمیم گیری آگاهانه برای شما سخت تر می‌شود.
همچنین محققان معتقدند میزان فراموشی به محیط هم میتواند بستگی داشته باشد، تغییرات سریع نیاز به سرعت بالای فراموش کردن دارد. یکی از آزمایشاتی که در این مقاله ذکر شد، بخشی از موش هایی داخل هزارتو بودند، وقتی جای پیچ‌و‌خم‌ها عوض شد، موش هایی که راه قدیمی را فراموش کرده بودند ،سریع‌تر به مقصد رسیدند.
بدون تردید فراموش کردن اطلاعاتی که ما باید به یاد داشته باشیم اغلب یک تجربه مایوس‌کننده است و شاید نشانه ای از مشکلات جدی‌تر باشد، اما تحقیقات جدید نشان می دهد سطح معینی از فراموشی، مکانیزمی از طراحی هوشمندانه است.
ما همیشه فردی را ایده آل قرار می‌دهیم که در یک بازی بی اهمیت موفق عمل می کند، اما نکته حافظه اینجاست که نمیتواند به یاد آورد جام استانی را چه کسی در سال ۱۹۷۲ بدست آورد، حافظه شما را یک فرد هوشمند می سازد که می تواند با توجه به شرایط تصمیم گیری کند و جنبه مهم آن در کمک به فراموشی اطلاعات است.
