فرزندان والدینی که در ریاضیات مهارت دارند در ریاضیات موفق‌ترند.
محققان دانشگاه پیستبورگ در این رابطه شواهدی یافته‌اند مبنی بر اینکه عملکرد فرزندان در در امتحانات ریاضی استاندارد با توجه به عملکرد والدینشان در امتحانات مشابه قابل‌پیشبینی خواهد بود. همینطور حس شمارش فرزندان– یعنی بدون شمردن بفهمند که ۲۰ سنگ از ۱۰ سنگ بیشتر است — نیز به والدینشان بستگی دارد. محققان اثبات کردند که این توانایی ها نمی‌توانند حاصل تربیت و یا تشابه تحصیلی باشد چرا‌که حس شمارش در نوزادی بروز پیدا می‌کند.
لیبرتوس، محقق اصلی این پژوهش در این رابطه گفته:
“به نظر ما ارتباط توانایی های ریاضی بین والدین و فرزندان می‌تواند حاصل وراثت و محیط باشد. در تحقیقات آینده درصدی که توانایی ریاضی به فرزند می‌رسد را مشخص خواهیم‌کرد.”
در این تحقیق به والدین و فرزندان سه امتحان داده شده بود که میزان توانایی آن‌ها در محاسبات ریاضی، به خاطر سپردن اعداد، و مشکلات کلامی-بینایی را مورد سنجش قرار می‌داد. در مقایسه ای که بین نتایج والدین و فرزندان صورت گرفت نتایج تقریبا مشابه بودند.
این تحقیق برروی والدین با رنج سنی ۳۰ تا ۵۹ سال و فرزندانی با رنج سنی ۵ تا ۸ سال صورت گرفت. و از بین فرزندان، ۴۵ نفر سفیدپوست، پنج نفر دورگه،سه نفر سیاه‌پوست، و یک آسیایی وجود داشت.و همچینین از ۵۴ نفر والدین شرکت کننده ۴۶ نفر دارای مدرک دانشگاهی و همگی حداقل دارای مدرک دیپلم بودند.
هدف این تحقیق که از سال ۲۰۱۳ شروع شده،بررسی چگونگی یادگیری مفاهیم ریاضی در فرزندان است.هدف طولانی مدت این پژوهش شناسایی عناصر کلیدی در یادگیری ریاضیات می‌باشد.
