آنتی‌بیوتیک‌ها داروهای زندگی‌بخشی هستند اما، استفاده‌ی بیش از اندازه از آن‌ها به یکی از تهدیدات بزرگ دنیای سلامت منجر شده است: مقاومت آنتی‌بیوتیکی.
مقاله‌ی مرتبط: مقاومت به آنتی‌بیوتیک
محققان مرکز پزشکی دانشگاه روچستر۱ در تلاشند تا وسیله‌ای اختراع کنند که به پزشکان کمک خواهد کرد آنتی‌بیوتیک‌ها را فقط برای کسانی‌که واقعا به آن‌ها نیاز دارند تجویز کنند و نه افراد دیگر. دانشمندان در مرکز تحقیقات پاتوژن‌های تنفسی بخش سلامت دانشگاه، توانسته‌اند ۱۱ نشانگر زیستی را در خون بیابند که شناسایی و تمایز بین عفونت‌های ویروسی و عفونت‌های باکتریایی را انجام می‌دهند (آنتی‌بیوتیک‌ها در مبارزه علیه عفونت‌های باکتریایی به ما کمک می‌کنند اما بر عفونت‌های ویروسی تاثیری ندارند و نباید در این نوع عفونت‌ها استفاده شوند).
نتایج این آزمایش‌ها که در ژورنال Scientific Reports منتشر شده‌اند، از این جهت حائز اهمیت هستند که پزشکان روش مطمئنی برای تشخیص و تایید یک عفونت باکتریال و اینکه آیا آنتی‌بیوتیک بر این عفونت موثر است یا خیر، در اختیار ندارند.
دکتر آن آر.فالسی۲، سرپرست تحقیق و پروفسور مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی در بیمارستان استرانگ مموریال۳ می‌گوید:
فهمیدن اینکه چه چیزی عفونت مجرای تنفسی را ایجاد کرده است، بسیار سخت می‌باشد؛ مخصوصا در بیمارانی که با تب بسیار بالا، سرفه، تنگی نفس و علائم خطرناک و نگران‌کننده دیگر به بیمارستان مراجعه می‌کنند.
وی می‌افزاید:
هدف من این است که وسیله‌ای را ابداع کنم که پزشکان بتوانند با استفاده از آن، با قطعیت کافی یک عفونت باکتریال را شناسایی کنند تا بتوانند به راحتی آنتی‌بیوتیک را برای بیمارشان تجویز نمایند.
تحقیقی که پروفسور فالسی انجام می‌دهد، توجه دولت فدرال را جلب کرده و او یکی از ده نفری است که به مرحله‌ی نیمه نهاییِ چالش تشخیص مقاومت آنتی‌باکتریال رسیده است؛ مسابقه‌ای که توسط NIH و موسسه تحقیق و توسعه‌ی زیست‌پزشکی پشتیبانی می‌شود تا با مقاومت دارویی مقابله کرده و از پیشرفت آن جلوگیری شود. پروفسور فالسی به عنوان برگزیده‌ی ۷۴ زیرمرحله، ۵۰۰۰۰ دلار دریافت کرده است تا تحقیقاتش را ادامه دهد و با استفاده از نشانگرهای زیستی-ژنتیکی که گروهش شناسایی کرده است، یک تست تشخیصیِ آزمایشی، مثل آزمایش خون، طراحی کند.
برای شرکت در مطالعه‌ی پروفسور فالسی، گروهی از ۷۴ بزرگسالِ مبتلا به عفونت‌های نواحی پایینی مجرای تنفسی، استخدام شدند. گروه تحقیقاتی، اطلاعات آزمایشگاهی را جمع‌آوری کرد، از هر بیمار نمونه‌ی خون گرفت و سپس از چند تست میکروبیولوژیک استفاده کرد تا مشخص کند چه تعداد از بیماران مبتلا به عفونت باکتریال (۴۱ نفر) و چه تعداد مبتلا به عفونت ویروسی (۵۳ نفر) بودند. توماس جِی ماریانی۴، Ph.D و پروفسور ژنتیک زیست-پزشکی در URMC، از آنالیز بیومدیکال و ژنتیکی پیچیده استفاده کرد تا نشانگرهای خونی را که با احتمال ۸۰ تا ۹۰ درصد بیماران مبتلا به عفونت باکتریال را به درستی دسته‌بندی می‌کردند شناسایی کند.
دکتر ماریانی، یکی از اعضای مرکز تحقیقات پاتوژن‌های تنفسی (RPRC) می‌گوید:
ژن‌هایی که ما پیدا کرده‌ایم، به یک ویروس، به شکلی متفاوت از یک باکتری واکنش نشان می‌دهند. ما به جای شناسایی دقیق یک ارگانیسم خاص که در فرد بیماری ایجاد کرده است، سعی داریم با استفاده از اطلاعات ژنتیکی بفهمیم چه چیزی فرد را تحت تاثیر قرار داده است و آیا استفاده از آنتی‌بیوتیک مناسب است یا خیر.
فالسی، معاون RPRC، و ماریانی می‌گویند بزرگ‌ترین محدودیت مطالعه‌ی آن‌ها، کوچک بودن اندازه‌ی نمونه‌ی تحت مطالعه است، همچنین شاخص‌های ژنتیکی انتخاب شده از جمعیت تحت مطالعه ممکن است برای تمام بیماران در سایر نقاط جهان صادق نباشند.
برای متدی که آن‌ها برای تشخیص عفونت‌های باکتریال استفاده کرده‌اند، یک اپلیکیشن (برنامه) ثبت شده برای استفاده انتخاب شده است. ادوارد والش۵، M.D و متخصص بیماری‌های عفونی و دِریک پِتِرسون۶ Ph.D و متخصص زیست محاسباتی و آماری در URMC نیز در این مطالعه شرکت خواهند کرد.
طبق گزارش‌ها مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، باکتری‌های مقاوم به عفونت‌ها سالانه حداقل ۲ میلیون عفونت و بیش از ۲۳۰۰۰ مرگ را در آمریکا باعث می‌شوند. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها تنها دلیل اصلی ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سراسر جهان است.
مقاله مرتبط: آنتی‌بیوتیک؛ دنباله‌ی هندسی مقاومت‌زایی
پی‌نوشت
- Rochester
- Ann R. Falsey
- Strong Memorial
- Thomas J. Mariani
- Edward Walsh
- Derick Peterson
