دانشمندان یک قدم به یافتن منشأ حساسیت نزدیک‌تر شده‌اند

آیا شما هم آلرژی دارید؟ دانشمندان احتمالا توانسته‌اند سلول‌هایی که چنین واکنشی را در بدن ایجاد می‌کنند را، شناسایی کنند‌.

آیا شما در فصل بهار دچار حساسیت فصلی می‌شوید یا این‌که به خاطر حساسیت مجبورید از گربه‌ی همسایه‌تان دوری کنید؟ دانشمندان احتمالا فهمیده‌اند به‌خاطر این حساسیت‌ها، چه بخشی از سیستم ایمنی‌تان را باید سرزنش کنید. مطالعه‌ای جدید، سلول‌های خاصی را که شروع‌کننده واکنش‌های آلرژیک در بدن هستند شناسایی کرده است. یافته‌ای که نه تنها به دانشمندان کمک خواهد کرد تا دلیل آلرژی را پیدا کنند، بلکه به یافتن راهی برای متوقف کردن آلرژی نیز منجر خواهد شد‌. توماس کاسِیل^۱، متخصص حساسیت و ایمنی‌شناسی از دانشگاه فلوریدای جنوبی در شهر تامپا که در این مطالعه نقشی نداشته می‌گوید:

این تحقیق و نتایجش برای ما، که در حال تلاش برای یافتن راهی برای مقابله با حساسیت هستیم، بسیار مهیج و جالب است.

حساسیت‌ها در بدن به دنبال تشخیص نادرست ایجاد می‌شوند: به این صورت که برخی سلول‌های ایمنی بدن ما به مواد بدخیم -که آلرژن نامیده می‌شوند- پاسخ می‌دهند. مواد آلرژن شامل برخی غذاها، گرده‌ی گل‌ها و هاگ قارچ‌ها می‌شوند.

مقاله‌ی مرتبط: آیا کودکتان واقعا آلرژی غذایی دارد؟

دانشمدان می‌دانند مقصران اصلی ایجاد نشانه‌های آلرژی در بدن گروهی از سلول‌های T به نام سلول‌های TH2 هستند. اما همه‌ی سلول‌های TH2 در ایجاد آلرژی مقصر نیستند. برخی از این سلول‌ها از ما در برابر انگل‌ها و سایر مهاجمان دفاع می‌کنند. اما جدا کردن سلول‌های TH2 مفید از سلول‌های TH2 مسئول ایجاد حساسیت کار دشواری است. در این مطالعه‌ی جدید، محققان به سرپرستی یک متخصص سلول‌های T به نام اِریک وامبِر^۲ و یک ایمنی‌شناس به نام ویلیام کوُک^۳، در موسسه‌ی تحقیقاتی بِنارُیا^۴ در سیاتل، نمونه‌ی خون افرادی که به گرده‌ی درخت توسکا حساسیت داشتند را گرفتند. گرده‌ی این درخت از علل رایج ایجاد آلرژی در زمستان و بهار است.

در فردی که حساسیت دارد، سلول‌های TH2 یک آلرژن را شناسایی کرده و به آن پاسخ می‌دهند چون دارای رسپتور هستند؛ رسپتور‌ها پروتئین‌هایی هستند که با مواد آلرژن جفت می‌شوند. برای مشخص کردن سلول‌های ایمنی که برای گرده‌ی توسکا رسپتور دارند، اعضای گروه‌ پروتئین‌های فلوئورسنت خاصی را به نام تترامر‌های MHC2 را به خون افراد تحت آزمایش اضافه کردند. با نشان‌دار کردن رسپتور‌ها، سلول‌های TH2 دارای رسپتور هم نشان‌دار می‌شوند. مثل طرفداران یک تیم ورزشی که لباس تیم موردعلاقه‌شان را می‌پوشند، سلول‌های TH2 هم با داشتن این پروتئین‌های نشانگر، ماهیتشان را نشان می‌دهند. محققان سپس این سلول‌های مشخص شده را آنالیز کردند تا ترکیب نشانه‌شان را شناسایی کنند. در مقایسه با سایر سلول‌های TH2، این گروه از سلول‌ها دارای کپی‌های بیشتری از دو نوع پروتئین نشانگر داشتند و در عوض از ۴ نوع پروتئین دیگر کپی‌های کمتری را دارا بودند. هرچند هیچ‌یک از این پروتئین‌ها مختص این سلول‌ها نبودند اما با هم و در کنار هم، برای نوع خاصی از سلول‌های TH2 که دانشمندان آن ها را سلول‌های TH2A می‌نامند، یک مشخصه و ویژگی خاص ایجاد می‌کردند‌. سلول‌های T گاهی می‌توانند ماهیتشان را تغییر دهند اما دانشمندان فهمیده‌اند سلول‌های TH2A حتی با گذشت چندین نسل سلولی، همواره ثابت می‌مانند. وامبِر می‌گوید:

زمانی‌که این سلول‌ها ایجاد می‌شوند، در واقع برای پاتوژن و بیماری‌زا بودن ایجاد شده‌اند.

همان‌گونه که کوُک، وامبر و همکارانشان به Science Translational Medicine گزارش داده‌اند، دانشمندان فهمیده‌اند در خون افرادی که به عوامل مختلفی نظیر گرده چمن و گرد و خاک خانه حساسیت دارند، مقدار زیادی سلول TH2A یافت می‌شود‌. اما در خون افراد فاقد حساسیت چنین سلول‌هایی یافت نمی‌شوند. محققان هم‌چنین گروهی از افرادی را که تحت درمانی آزمایشی به نام درمان ایمنی دهانی برای کاهش حساسیت به بادام زمینی بودند را هم مورد تست و آزمایش قرار دادند. در این روش در طی ۲۰ هفته شرکت‌کننده‌ها مقادیر بیشتر و بیشتری از پروتئین‌های ایجادکننده آلرژی به بادام زمینی را دریافت می‌کنند که تکرار این کار باعث می‌شود در آخر بتوانند بادام زمینی را تحمل کنند. وامبِر می‌گوید:

ما پس از موفقیت این دوره‌ی درمانی کاهش چشمگیری را در مقادیر سلول‌های TH2A در خون افراد مشاهده کردیم. مقادیر این سلول‌ها در افرادی که به بادام زمینی حساسیت داشتند پس از درمان، کاهشی ۹۰ درصدی داشت.

کوُک می‌گوید شواهدی که وی و همکارانش به دست آورده‌اند نشان می‌دهند افرادی که آلرژی دارند ذخایر بالایی از سلول‌های T را دارند که به بروز علائم آلرژی منجر می‌شوند. ایمنی‌شناس اندرو لاستر^۵ از بیمارستان عمومی ماساچوست در چارلزتون می‌گوید:

این تحقیق می‌تواند بسیار به نفع افرادی که آلرژی دارند باشد به این صورت که راه‌های بهتری برای درمان و کنترل آلرژی ارائه می‌دهد.

برای مثال وی خاطرنشان می‌کند که دانشمندان می‌توانند دوره‌های درمانی ایمنی دهانی را تدوین کنند -که سعی می‌کند آلرژی بیماران را با دادن مقادیری از آلرژن‌های غذایی به آن‌ها درمان کند- و مشخص کنند چه درمان‌هایی می‌توانند مقادیر TH2A را کاهش دهند‌. کوُک هم افزوده است:

گزینه‌ی دیگر این است که اگر دانشمندان بتوانند مشخص کنند چه سیگنال‌های مولکولی می‌توانند منجر به تبدیل سلول‌های T به سلول‌های TH2A شوند، خواهند توانست از ایجاد این سلول‌ها جلوگیری کنند.

اگر دانشمندان در این راه موفق شوند، خواهند توانست از بسیاری از فین‌فین‌ کردن، روان‌ شدن آب‌بینی و خراشیدگی و عطسه جلوگیری کنند.

مقاله‌ی مرتبط: التهاب آلرژیک مخاط بینی

پی نوشت

1. Thomas Casale
2. Erik Wambre
3. William Kwok
4. Benaroya Research Institute
5. Andrew Luster