رینیت آلرژیک (Allergic rhinitis) التهاب مخاط بینی است که در اثر واکنش ازدیاد حساسیتی ایجاد می‌شود. تنفس گردۀ گل، گرد و غبار و یا هر آلرژن دیگری که باعث افزایش واکنش در سیستم ایمنی حساس‌شده شود، می‌تواند بروزی به شکل واکنش آلرژیک داشته باشد. آبریزش بینی از رایج‌ترین علائم آلرژیک است.
بیماری
واکنش آلرژیک با اتصال آنتی‌بادی به آلرژن و آزادسازی واسطه‌های شیمیایی آغاز می‌شود. این واسطه‌ها نفوذپذیری رگ‌های اطراف را افزایش داده و موجب بروز واکنش‌هایی مثل آبریزش بینی، تورم، خارش و سایر علائم آلرژیک شوند. علائم از فردی به فرد دیگری متفاوت است. رینیت آلرژیک عارضه‌ای بسیار شایع است؛ به‌طوری که درحدود ۱۰٪ مردم از این مشکل رنج می‌برند.
حملۀ آسم در بیماران مبتلا به این بیماری ۴ برابر بیشتر است. پولیپ بینی در مراحل پیشرفتۀ بیماری نیز ممکن است ایجاد شود. تفاوت این بیماری با سرماخوردگی ساده در مدت زمان بیماری، عامل آن و مسری نبودن آن است.
انواع
- حاد و فصلی: که بیشتر در فصل بهار و دنبال مواجهه با دانه‌های گرده و آلرژن‌های مشابه ظاهرمی‌شود و پس از چند هفته فروکش می‌کند.
- مزمن: این نوع که رینیت آلرژیک غیر فصلی نیز نامیده می‌شود، معمولاً علایمی خفیف‌تر از نوع فصلی دارد. چون عوامل آلرژی‌زا تقریباً همیشه در محیط زندگی بیمار وجود دارند، معمولا بیماری در طول سال مرتّباً تکرار می‌شود. قارچ‌ها (Miteها)، گرد و غبار، دود سیگار، گچ، پر، و برخی خوراکی‌ها، نظیر توت فرنگی و تخم مرغ می‌تواند از علرینیت مزمن باشند.
درمان
درمان نشانه‌ها و علائم معمولاً با مقلدهای سمپاتیک و آنتی‌هیستامین‌هاست. دوری از آلرژن‌ها ضروری است. در برخی موارد می‌توان از ایمونوتراپی و حساسیت‌زدایی نیز در درمان بیماران استفاده کرد.
در ادامه به بررسی بیشتر این بیماری می‌پردازیم.
