وقتی با کسی که مبتلا به سرطان است صحبت می‌کنید

در این مقاله ۷ نکته برای تعامل با افراد مبتلا به سرطان را خواهید خواند.

سال ها از درمان سرطان من گذشته است، بنابراین اغلب درگیر این مکالمات نیستم. اما گاهی اوقات، به دلیل برخی از دلایل یا سایر موارد، فقط می‌گویم “هفت سال پیش سرطان پستان داشتم”.
افراد معمولا پس از آن یکه می‌خورند. نگران می‌شوند و می‎پرسند که آیا حالم خوب است. بله، من خوبم بله، سخت بود، اما واقعا نمی‌خواهم به جزئیات آن برسم. فقط نیاز داشتم که به خاطر گفتگوی‌مان کمی اطلاعات به شما بدهم، اما دوست دارم آن را در همین حد نگه دارم.
می‌دانم که مردم در این شرایط منظور بدی ندارند، واقعا می‌دانم. اما، فکر می‌کنم که احتمالا برای اغلب بیماران مبتلا به سرطان صحبت می‌کنم وقتی این را می‌گویم : گاهی اوقات (اغلب اوقات)، ما فقط می‌خواهیم عادی باشیم.

هنگامی که شما با کسی که مبتلا به سرطان است یا اینکه سرطان داشته است صحبت می‌کنید ، در اینجا چند چیز را می‌توانید برای کمک به آن‌ها انجام دهید (و انجام ندهید):

• اگر در حال درمان هستیم، هر موقعی که ما را می‌‌بینید نپرسید که حال‌مان چطوراست. شما احتمالا nامین فردی هستید که از آن روز این سوال را می‌پرسید. اگر بخواهیم درمورد اینکه چگونه احساس می‌کنیم و حال‌مان چطور است صحبت کنیم، این موضوع را مطرح خواهیم کرد.
• فرض نکنید که ما هر دقیقه می‌خواهیم در مورد تحقیقات سرطان صحبت کنیم. بیشتر مواقع، می‌خواهیم در مورد هر چیزی صحبت کنیم، به جز سرطان.
• اگر خیلی بد به نظر برسیم، به ما نگویید. هیچ چیزی نگویید، مگر اینکه خود آن مسئله را با شما درمیان بگذاریم.
• به جای پرسیدن اینکه چه کاری می‌توانید بکنید، چیزی را پیشنهاد کنید. چیزی عادی، مانند: “هی، می‌توانم شما را به دیدن یک فیلم در هفته آینده ببرم؟” یا “می‌توانم چیزی برای شام بیاورم؟” یک زمان و روز را مشخص کنید و آن را با پایان باز رها نکنید. بیماران مبتلا به سرطان هر روز تصمیم‌های بسیار زیادی می‌گیرند و تصمیم گرفتن اینکه شما باید چه کاری بکنید نباید یکی از آن‌ها باشد. با راهنمایی و مسیر دادن به آن‌ها کمک کنید.
• اگر نمی‌خواهیم درباره سلامت خود صحبت کنیم، به دل نگیرید. این به این معنا نیست که ما فکر نمی‌کنیم شما به اندازه کافی نزدیک و صمیمی نیستید تا این اطلاعات را داشته باشید، مسئله فقط این است که ما در کل در تجربه سرطان غرق شده‌ایم و احتمالا بیش از حد برای صحبت در این مورد خسته‌ایم.
• اگر می‌خواهید به ملاقات بیایید، ابتدا تماس بگیرید. نه این که ناگهانی سروکله‌تان پیدا شود. ممکن است حالت تهوع بیش از حد مانع سر پا ایستادن ما شود و یا برای تعامل در آن لحظه بیش از حد افسرده و غمگین باشیم.
• کنار ما باش. یک دوست باش. ما را راهنمایی کن و ما هرگز آن را فراموش نخواهیم کرد.