آیا بالاخره نظریه‌‌ی حیات در سایر سیاره‌ها تأیید شد؟

تعدادی از سیاره‌های در حال گردش به دور ستاره‌ای به نام TRAPPIST-1، که در فاصله‌ی چهل سال نوری از ما قرار دارد، علائمی از احتمال وجود حیات نشان داده اند: آب. تیمی از محققان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل نکاتی از این مؤلفه‌ی کلیدی برای احتمال وجود حیات در سه مورد از هفت سیاره‌ی آن یافته‌اند.

این سه سیاره‌ی خارجی در محدوده‌ی قابل سکونت دور این ستاره دوران می‌کنند؛ راهی باریک با دمای ملایم به حدی که اجازه‌ی وجود دریاچه‌ها و اقیانوس‌های آبی که تبخیر یا منجمد نمی‌شوند را می‌دهد.

مقاله مرتبط: حیات چگونه در زمین آغاز گشت؟

TRAPPIST-1 ممکن است کوچک و کم‌نور باشد، اما ستاره‌های کوتوله مانند آن اغلب شعله‌های شدیدی از تابش منتشر می‌کنند که می تواند آب و زندگی بر روی سیارات خود را بدون وجود جو محافظی ضخیم غیرممکن سازد.

وینسنت بوریر از دانشگاه ژنو در سوئیس و همکارانش, اشعه UV  در سیارات TRAPPIST-1 را ردیابی کرد. اگر نور UV بیش از حد وجود داشته باشد، آب نمی تواند روی سطح پایدار بماند، زیرا مولکول‌های آب می‌توانند از طریق بالای اتمسفر به عنوان گاز هیدروژن و اکسیژن فرار کنند. اما، برای تعداد انگشت شماری از سیارات اطراف TRAPPIST-1، اشعه ماوراء بنفش کافی برای تخریب مولکول‌های آب وجود ندارد.

پتانسیل وجود آب

سیاره‌های بیرونی سیستم – به خصوص سه سیاره‌ی موجود در منطقه قابل سکونت – احتمالاً آبی معادل کمتر از سه اقیانوس زمینی را از دست داده باشند که مقدار کمی است. اخترشناسان می‌گویند این به این معنی است که سیاره‌ها می‌توانند “مقادیر قابل توجهی” آب را در سطوح خود حفظ کنند. اما تشعشع TRAPPIST-1 برای سیاره‌های داخلی‌اش به قدری است که برای از دست دادن ۲۰ برابر آب بیشتر نسبت به جمع همه‌ی اقیانوس‌های زمین کافی است.

مقاله مرتبط: ۱۲ دلیل که چرا هنوز موفق به کشف موجودات فضایی نشده‌ایم

با وجود اینکه اعماق این ۷ سیاره خشک و پرتلاطم هستند اما این یافته‌ها نشان می‌دهند که سیاره‌های خارجی آن ظاهراً برای زندگی مناسب‌تر و مهمان‌نوازتر اند!