سیستم لنفاوی که از مجاری باریکی تشکیل شده است در همه‌ی بخش‌های بدن انشعاباتی دارد. سیستم لنفاوی حامل لنف، مایع کم‌رنگ حاوی لنفوسیت، می‌باشد. لنفوسیت‌ها نوعی از گلبول‌های سفید خون می‌باشند که جزئی از سیستم ایمنی بوده و در مبارزه علیه میکروب‌ها نقش دارند. لنفوسیت‌های B که سلول B نیز نامیده می‌شوند علیه باکتری‌ها آنتی‌بادی تولید می‌کنند؛ لنفوسیت T نیز سلول T خوانده شده ودر تخریب ویروس‌ها و سلول‌های خارجی و نیز تحریک سلول‌های B برای تولید آنتی‌بادی نقش دارند.
گروهی از اندام‌های لوبیایی شکلِ کوچکی که «عقده‌ی لنفاوی» نامیده می‌شوند در سراسر بدن، در محل‌های مختلفی از سیستم لنفاوی قرار گرفته‌اند. بزرگ‌ترین نواحی عقده‌های لنفاوی در گردن، قفسه‌ی سینه، زیربغل، شکم، لگن و کشاله‌ی ران یافت می‌شوند.
نواحی دیگر سیستم لنفاوی لوزه‌ها، تیموس، طحال و مغز استخوان است.
- لوزه‌ها در گردن قرار گرفته‌اند.
- تیموس اندامی در زیر استخوان جناغ می‌باشد.
- طحال که لنفوسیت‌ها را ساخته و خون را تصفیه می‌کند در سمت چپ بالای شکم قرا گرفته است.
- مغز استخوان بافت قرمز اسفنجی درون استخوان می‌باشد که گلبول‌های سفید را، با عفونت مبارزه می‌کنند، می‌سازد. مغز استخوان هم‌چنین گلبول‌های قرمز خون را می‌سازد که اکسیژن را در بدن حمل کرده و نیز پلاکت‌ها را که به لخته شدن خون کمک می‌کنند.
لنفوم غیرهوچکین
لنفوم غیرهوچکینلنفوم غیرهوچکین (HNL) لغتی است که به انواع مختلف و متعددی از لنفوم‌ها اشاره می‌کند. لنفوم، سرطان سیستم لنفاوی است و معمولاً وقتی آغاز می‌شود که سلول‌های سالم سیستم لنفاوی تغییر کرده و رشد خارج از کنترلی داشته باشند؛ حالتی که یک تومور تشکیل می‌دهند. گاهاً لنفوم خارج از سیستم عقده‌های لنفاوی شروع می‌شود که خارج‌عقده‌ای (extranodal) نامیده می‌شود که به ویژه در کودکان دیده می‌شود.
انواع NHL در کودکان
سه دسته‌بندی اصلی NHL در کودکان با چگونگی ظاهر آن‌ها در زیر میکروسکوپ در سه دسته شناسایی می‌شود:
لنفوم بورکیت: این نوع لنفوم سلول B معمولاً مغز استخوان و سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لنفوم بورکیت یکی از سرطان‌هایی است که سریع‌ترین رشد را دارند. این لنفوم اغلب در شکم رشد کرده و ممکن است به دیگر اندام‌ها، مثل مغز، انتشار یابد.
لنفوم سلول بزرگ (LCL (LCL در گلو، شکم، بافت لنفاوی گردن یا نزدیک تیموس رشد می‌کنند. LCL خود به دو دسته تقسیم می‌شود. شایع‌ترین زیرنوع، لنفوم سلول B بزرگ است که از سلول‌های B ایجاد می‌شوند و لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک که اغلب از سلول T و به ندرت از سلول B به وجود می‌آید.
لنفوم لنفوبلاستیک (LBL): این نوع لنفوم اغلب در عقده‌های لنفاوی در نواحی قفسه‌ی سینه (مدیاستینوم) خلف جناغ (نزدیک غده‌ی تیموس) رشد می‌کند و می‌تواند به سطح مغز، مغز استخوان و دیگر عقده‌های لنفاوی و بافتی که قلب و ریه را پوشانده انتشار می‌یابد.
علائم و نشانه‌ها
کودکان مبتلا به NHL ممکن است علائم و نشانه‌های زیر را تجربه بکنند. برخی اوقات کودکان مبتلا، هیچ کدام از این تغییرات را ندارند و یا ممکن است عامل دیگری، غیر از سرطان موجب این علائم شوند. علائم NHL بسته به محل شروع و اندامی که درگیر شده است متفاوتند.
علائم کلی شامل موارد زیر است:
- تورم و یا بزرگ‌شدگی عقده‌های لنفاوی در گردن، زیربغل، شکم یا کشاله‌ی ران. عقده‌های متورم ممکن است به هم پیوسته و توده یا توموری را شکل دهند.
- تبِ غیرقابل توضیح
- کاهش وزن غیرقابل توضیح
- لرز شدید و تعریق شبانه
- خستگی شدید
علائم مرتبط به محل تومور شامل موارد زیر است:
- شکم متورم، به دلیل وجود توموری بزرگ
- دفع دردناک مدفوع و ادرار، که به خاطر تجمع مایعات و وجود تومور در اطراف کلیه و روده می‌باشد.
- تنفس مشکل، که به خاطر وجود تومور در قفسه‌ی سینه (مدیاستینوم) نزدیک نای می‌باشد.
علامت جدی‌ِ NHL سندرم بزرگ سیاهرگ بالایی (SVCS) است. در SVCS توموری در قفسه‌ی سینه، در پشت استخوان جناخ، جریان خون سیاهرگی که خون را از سر و بازوها به قلب حمل می‌کند مسدود می‌سازد که این، موجب تورم سر و بازو می‌شود. SVCS تهدید کننده‌ی زندگی است و نیازمند اقدامات پزشکی اورژانسی است.
