محققان دانشگاه Aahrus، آنتی‌بادی‌های ریزی (نانو بادی) تولید کرده‌اند که می‌توانند روی آمینواسیدهای خاصی نشانه‌گذاری شوند. این موضوع، مسیر مستقیمی برای حل ساختار کریستالی جدید اشعه‌ی ایکس کمپلکس‌های پروتئینی مهم برای فهم مکانیسم فرآیندهای سلولی جهت تولید داروها فراهم می‌کند.
مقالۀ مرتبط: نفوذ به قلب واقعه: نانوژل‌ها برای بیماران حمله‌ی قلبی
نانو بادی‌ها، آنتی‌بادی‌های ریزی هستند که از زنجیره‌ی سنگین حلقوی تنها آنتی‌بادی‌های موجود در لاماها استخراج شده‌اند. طول سالیان گذشته، استفاده از آن‌ها نه تنها در تحقیقات پایه‌ای بلکه در تولید دارو نیز به‌حد زیادی گسترش پیدا کرده‌است. نانوبادی‌ها تولیدشده‌اند تا برای پایدارکردن پروتئین‌ها، خصوصا در بلورسازی پروتئین‌ها یعنی هنگامی‌که میلیون‌ها مولکول باید در شبکه‌ی منظمی، مرتب شوند، مناسب باشند.
در یک آزمایش انکسار اشعه‌ی ایکس، قسمتی حیاتی از اطلاعات بنام فاز، از بین رفت که تشخیص ساختارهای کریستالی جدید را مشکل می‌ساخت. جهت غلبه بر مشکل فاز در کریستالوگرافی، به اتم‌های سنگین در کریستال‌ها نیاز بود، اما واردکردن اتم‌های سنگین به داخل کریستال‌ها چالش‌برانگیز بود. محققان این دانشگاه، از نانو بادی به عنوان وسیله‌ای جهت تولید اتم‌های سنگین استفاده کردند. آن‌ها شیوه‌ای توسعه دادند که مکان خاصی با استفاده از اتم‌های سنگین، برچسب‌گذاری شود. ازاین‌طریق، توانستند بر مشکل فاز غلبه کنند. از زمانی که محققان دریافتند که کدام پس‌مانده‌های نانوبادی‌ها می‌توانند تغییریافته و برجسب‌گذاری شوند، تکنیک مورد استفاده در دانشگاه Aarhus، منجر به پیدایش دسته‌ای دیگر از کاربردهای این مواد شده است. یکی از پیش‌فرض‌های جالب، الحاق رنگ‌های فلوئورسنت به نانوبادی‌ها جهت بررسی مکان و توزیع پروتئین‌های هدف در موجود زنده است که می‌تواند اطلاعات مهمی از فرآیندهای عملکردی و تنظیمی به ما بدهد.
