هسته‌ی هر سلول انسان دو متر DNA در خود جا داده که در قالب ۴۶ کروموزوم مانند اسپاگتی در هم آمیخته‌اند. ماده‌ی ژنتیک هماهنگ با نیازهای سلول در حال جنب و جوش است. این تنظیم باعث می‌شود برخی ژن‌ها با هم در تماس باشند؛ بنابراین می‌توانند با هم کار کنند. اکنون دانشمندان این رقص ژنی! را در بازه‌ی ۲۰ دقیقه‌ای به تصویر کشیده‌اند: تصویر سه بعدی در گذر زمان؛ یعنی تصویر چهار بعدی. چگونگی کمک یک پروتئین به هماهنگ کردن این حرکات نشان داده شده است.
با حذف و اضافه کردن مجدد این پروتئین که کوهسین (cohesin) نام دارد، محققان حلقه‌های ویژه‌ای از DNA ساخته‌اند که ناپدید شده و سپس دوباره پدیدار می‌شود. نتایج این آزمایشات، همین ماه در Cell منتشر شد.
با این حال کوهسین به معنای واقعی کلمه، فقط روی حلقه‌سازی‌هایی تأثیر می‌گذارد که در نتیجه‌ی آن‌ها ژن‌های روی کروموزوم یکسان با هم تماس پیدا می‌کنند. مکانیسم دومی که هنوز شناسایی نشده، به نظر می‌رسد همین کار را برای کروموزوم‌های متفاوت انجام می‌دهد. نمای در حال تغییر حلقه‌ها به سلول‌ها کمک می‌کند تا به سرعت ژن‌های فعال را تغییر دهند. فهم این حرکات موزون می‌تواند به محققان کمک کند تا بیماری‌های ژنتیکی را بهتر درک و درمان کنند.
Thanks very interesting blog!
Hello all, here every one is sharing these familiarity, thus it’s good to read this webpage,
and I used to pay a quick visit this web site everyday.